การศึกษาสาเหตุและแนวทางในการแก้ไขปัญหาการกระทำผิดกฎหมายจากการปลูกสร้างสถานที่พักตากอากาศบุกรุกพื้นที่อุทยานแห่งชาติ: กรณีศึกษาอุทยานแห่งชาติทับลาน
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสาเหตุและแนวทางในการแก้ไขปัญหาการบุกรุกพื้นที่อุทยานแห่งชาติทับลาน อำเภอวังน้ำเขียว จังหวัดนครราชสีมา เพื่อเข้าไปปลูกสร้างสถานที่พักตากอากาศสำหรับการประกอบกิจการเพื่อการท่องเที่ยวงานวิจัยฉบับนี้เป็นงานวิจัยเชิงคุณภาพที่มีการเก็บข้อมูลโดยใช้การสัมภาษณ์เชิงลึกจาก 2 กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ เจ้าหน้าที่ภาครัฐในระดับบริหารและปฏิบัติการ ซึ่งประกอบด้วย เจ้าหน้าที่ระดับหัวหน้าหรือรองหัวหน้าฝ่ายบริหารองค์การบริหารส่วนตำบลวังน้ำเขียว เจ้าหน้าที่ระดับหัวหน้าหรือรองหัวหน้าฝ่ายบริหารองค์การบริหารส่วนตำบลไทยสามัคคี พนักงานฝ่ายปกครองระดับตำบลไทยสามัคคี พนักงานฝ่ายปกครองระดับตำบลวังน้ำเขียว นักวิชาการป่าไม้ชำนาญการหรือเจ้าหน้าที่บริหารในอุทยานแห่งชาติทับลาน และผู้ประกอบการเอกชน ประกอบด้วยผู้ประกอบกิจการสถานที่พักตากอากาศในตำบลไทยสามัคคี จำนวนรวมทั้งสิ้น 8 คน ผลการวิจัย พบว่า สาเหตุสำคัญของการกระทำความผิดในการรุกล้ำพื้นที่อุทยานแห่งชาติทับลาน อำเภอวังน้ำเขียว จังหวัดนครราชสีมาเพื่อประกอบกิจการที่พักตากอากาศ คือ 1) การได้รับการสนับสนุนจากภาครัฐเพื่อส่งเสริมพื้นที่ดังกล่าวเป็นแหล่งท่องเที่ยวทำให้เกิดธุรกิจหรืออาชีพรองรับนักท่องเที่ยว 2) การทำเกษตรกรรมไม่สามารถสร้างรายที่เพียงพอ 3) มาตรการและบทลงโทษของกฎหมายไม่รุนแรงส่งผลให้ผู้ที่กระทำความผิดไม่มีความเกรงกลัวต่อบทลงโทษ อีกทั้งยังมีการเปรียบเทียบกับผลลัพธ์ที่ได้รับกับบทลงโทษที่ประชาชนหรือบุคคลที่ประกอบกิจการสถานที่ตากอากาศจะได้รับทำให้ประชาชนไม่ได้ตระหนักถึงความผิดความชอบ แนวทางสำคัญในการแก้ไขปัญหาดังกล่าวประกอบด้วยการแก้ไขกรอบกฎหมาย คือ ควรเพิ่มบทลงโทษในกฎหมายแก่ผู้ที่กระทำความผิด มีการปรับปรุงกฎหมาย กฎระเบียบที่เหมาะสมในการแก้ไขสถานการณ์ปัจจุบัน และการส่งเสริมให้ประชาชนเข้าไปมีส่วนร่วมในการดำเนินการแก้ไข คิดวิธีแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นร่วมกับภาครัฐ และสนับสนุนบทบาทในการช่วยป้องกันปัญหาในอนาคตเพื่อให้การแก้ไขปัญหาเป็นไปอย่างยั่งยืน
Article Details
เอกสารอ้างอิง
เดลินิวส์ออนไลน์. (2558). ‘รัฐ’ ต้องเคี่ยวและเข้มงวดกฎหมายฟันบุกเขาใหญ่ งงทับลานถูกรุกอีก. ค้นเมื่อวันที่ 9 มิถุนายน 2562, จาก https://www.dailynews.co.th/article/316112
ธนิสา ตันติเจริญ. (2557). อาชญากรรมสิ่งแวดล้อม (ข้ามชาติ) ทางแก้ที่ไม่ใช่แค่บังคับใช้กฎหมาย. ค้นเมื่อวันที่ 9 มิถุนายน 2562, จาก http://oknation.nationtv.tv/blog/print.php?id=934919&fbclid=IwAR3MmVkReieqflFawCVofMbCZK6ClWtOYMKhmYX-WfJopUQ29RYL-HJD1ikZ.
“พระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช 2484” (2484, 15 ตุลาคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 58. หน้า 1417.
“พระราชบัญญัติอุทยานแห่งชาติ พ.ศ. 2504” (2504, 3 ตุลาคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 78 ตอนที่ 80. หน้า 1071.
ภานุวุธ บูรณพรหม. (2559). ปัจจัยที่มีผลต่อการป้องกันการบุกรุกทำลายป่าในจังหวัดน่าน. วารสารวิจัยและพัฒนา วไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, 11(1): 231-240.
ศักดิ์ชัย เป๊งคำ. (2550). การแก้ไขปัญหาการบุกรุกที่ดินในเขตอุทยานแห่งชาติดอยหลวงขององค์การบริหารส่วนตำบลท่าก๊อ อำเภอแม่สรวย จังหวัดเชียงราย. การศึกษาอิสระ รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการการปกครองท้องถิ่น มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
แสงสรรค์ ภูมิสถาน และคณะ. (2558). ผลกระทบจากการท่องเที่ยวต่อพื้นที่มรดกโลกทางธรรมชาติ: กรณีศึกษา อุทยานแห่งชาติทับลาน. ค้นเมื่อวันที่ 20 กุมภาพันธ์ 2562, จาก http://park.dnp.go.th/dnp/research/TL1.pdf.
Cohen, J.M., & Uphoff, N.T. (1980). Participations place in rural development: Seeking clarity through specificity. New York: World Developments.