ภาวะผู้นำที่พึงประสงค์ของพระสังฆาธิการ ตามทัศนคติของผู้นำชุมชนและไวยาวัจกร ในเขตกรุงเทพมหานคร

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาบทบาทการบริหารกิจการคณะสงฆ์ ระดับทัศนคติของผู้นำชุมชนและไวยาวัจกรที่มีต่อภาวะผู้นำที่พึงประสงค์ เปรียบเทียบความแตกต่างของทัศนคติระหว่างผู้นำชุมชนและไวยาวัจกรที่มีต่อบทบาทพระสังฆาธิการในการบริหารกิจการคณะสงฆ์และภาวะผู้นำที่พึงประสงค์ ความสัมพันธ์ระหว่างบทบาทของพระสังฆาธิการในการบริหารกิจการคณะสงฆ์ ในเขตกรุงเทพมหานคร และเพื่อศึกษาปัญหา อุปสรรค และข้อเสนอแนะ กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้นำชุมชนและไวยาวัจกรในเขตพื้นที่กรุงเทพมหานคร จำนวน 252 คน จำแนกตามการแบ่งกลุ่มเขตพื้นที่ แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการวิจัยเชิงปริมาณและเก็บข้อมูลเชิงคุณภาพด้วยแบบสัมภาษณ์ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้การแจกแจงความถี่ ร้อยละ สถิติทดสอบที การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว และการทดสอบรายคู่โดยวิธีการหาผลต่างนัยสำคัญน้อยที่สุด (LSD) และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน (Pearson Correlation Coefficient) ผลการวิจัยสรุปพบว่า 1) ผู้นำชุมชนมีทัศนคติต่อบทบาทของพระสังฆาธิการในการบริหารกิจการคณะสงฆ์ และภาวะผู้นำที่พึงประสงค์ของพระสังฆาธิการในเขตกรุงเทพมหานคร อยู่ในระดับปานกลาง 2) ไวยาวัจกรมีทัศนคติต่อบทบาทของพระสังฆาธิการในการบริหารกิจการคณะสงฆ์และภาวะผู้นำที่พึงประสงค์ของพระสังฆาธิการใน
เขตกรุงเทพมหานคร อยู่ในระดับมาก 3) เพศและอายุของผู้นำชุมชนและไวยาวัจกรไม่มีผลต่อทัศนคติที่มีต่อบทบาทของพระสังฆาธิการในการบริหารกิจการคณะสงฆ์ แต่การศึกษาและประสบการณ์ทำงานมีผล 4) ผู้นำชุมชนและไวยาวัจกรมีทัศนคติต่อบทบาทของพระสังฆาธิการในการบริหารกิจการคณะสงฆ์ในภาพรวมแตกต่างกัน 5) เพศ อายุ และประสบการณ์ทำงาน ของผู้นำชุมชนและไวยาวัจกรไม่มีผลต่อทัศนคติที่มีต่อภาวะผู้นำที่พึงประสงค์ของพระสังฆาธิการในเขตกรุงเทพมหานครแต่การศึกษามีผล 6) ผู้นำชุมชนและไวยาวัจกรมีทัศนคติต่อภาวะผู้นำที่พึงประสงค์ของพระสังฆาธิการในเขตกรุงเทพมหานครไม่ต่างกัน และ 7) บทบาทการบริหารกิจการคณะสงฆ์มีความสัมพันธ์กับทัศนคติของผู้นำชุมชนและไวยาวัจกรที่มีต่อภาวะผู้นำที่พึงประสงค์ของพระสังฆาธิการ