รูปแบบของโฆษณาแฝงและการรับรู้ของผู้ชมในคลับฟรายเดย์เดอะซีรีส์ 7
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยเรื่องรูปแบบของโฆษณาแฝงและการรับรู้ของผู้ชมในคลับฟรายเดย์เดอะซีรีส์ 7 มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษารูปแบบของโฆษณาแฝงที่ปรากฏในในคลับฟรายเดย์เดอะซีรีส์ 7 2) ศึกษาการรับรู้ของผู้ชมที่มีต่อโฆษณาแฝงที่ปรากฏในในคลับฟรายเดย์เดอะซีรีส์ 7 โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัย
เชิงคุณภาพ ประกอบด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา และการสนทนากลุ่ม แนวคิดทฤษฎีที่นำมาใช้เป็นแนวทางในการศึกษา ได้แก่ แนวคิดเรื่องละครโทรทัศน์ แนวคิดการเล่าเรื่องภาพยนตร์ แนวคิดเรื่องโฆษณาแฝง และแนวคิดเรื่องการสนทนากลุ่ม ผลของการศึกษาวิจัย พบว่า รูปแบบของการโฆษณาแฝงในคลับฟรายเดย์เดอะซีรีส์ 7 มี 5 รูปแบบ ดังนี้ 1) การแฝงผ่านสปอตสั้น 2) การแฝงผ่านกราฟิก 3) การแฝงผ่านวัตถุ 4) การแฝงผ่านบุคคล 5) การแฝงผ่านเนื้อหา นอกจากนี้ในส่วนการรับรู้ของผู้ชม พบว่า กลุ่มผู้ชมมีการรับรู้ด้านลบและด้านบวก การรับรู้ด้านลบ กล่าวคือ 1) การโฆษณาแฝงทำให้ผู้ชมเสียอรรถรสในการรับชม 2) จำนวนสินค้าที่ใช้ในการโฆษณาแฝงมีมากเกินไป การรับรู้ด้านบวก กล่าวคือ 1) สินค้าที่ใช้ในการโฆษณาแฝงมีความน่าเชื่อถือ 2) ผู้ชมเกิดการจดจำชื่อแบรนด์ได้ 3) ผู้ชมเกิดความต้องการสินค้าที่นักแสดงใช้ 4) ผู้ชมเกิดพฤติกรรมการซื้อสินค้า 5) บางสินค้าสามารถโฆษณาแฝงได้อย่างแนบเนียน
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ณัฐชุดา ตันเจริญ. (2558). กลยุทธ์การใช้โฆษณาแฝงในละครซิทคอมของไทย กรณีศึกษาละครซิทคอมเรื่องเป็นต่อ. ประชุมวิชาการระดับชาติ ประจำปี 2558, คณะนิเทศศาสตร์และนวัตกรรมการจัดการ สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์: 35 - 46.
ธาม เชื้อสถาปนศิริ. (2552). รู้เท่าทันโฆษณาแฝง. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์บริษัทออฟเซ็ทครีเอชั่น จำกัด.
บดินทร์ เดชาบูรณานนท์. (2556). ระบบสัญลักษณ์ และเทคนิคการนำเสนองานโฆษณาสินค้าเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ทางสื่อนิตยสาร. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยเซนต์จอห์น, 16(19), กรกฎาคม – ธันวาคม: 142 - 163.
บดินทร์ เดชาบูรณานนท์. (2560). รูปแบบและการสื่อความหมายของการอุปมาอุปไมยเชิงภาพสำหรับงานโฆษณาผลิตภัณฑ์ความงามทางสื่อนิตยสาร. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์, 3(3), ตุลาคม 2560 - ธันวาคม 2561: 62 - 73.
ปรภัต จูตระกูล. (2559). กลยุทธ์การวางตราสินค้าในละครซิทคอม. วารสารการสื่อสารและการจัดการ นิด้า, 2(2), พฤษภาคม - สิงหาคม 2559: 110 - 124.
อังศุมาลี อรรถเจดีย์. (2557). ลักษณะของโฆษณาแฝงและทัศนคติของผู้ชมที่มีต่อโฆษณาแฝงในละคร ซิทคอม เรื่องบ้านนี้มีรัก. วารสารวิชาการมนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 22(28) มกราคม - เมษายน 2557: 247 - 267.
Attajaedi, A. (2014). Characteristics of Tie-Ins and Viewers’ Attitudes Toward Tie-Ins With The Situation Comedy Series “This House Has Love” (Ban Ni Mi Rak). Journal of Humanities and Social Sciences Burapa University, 22(28) January-April: 247 - 267. (in Thai).
Chuastapanasiri, T. (2009). Media literacy of product tie-in. Bangkok: Offset Creation Co., Ltd.
Dechaburananon, B. (2013). Symbol System and Presentation Technique of Alcoholic Products In Thai Magazine Advertisements. Saint John’s Journal, 16(19), July – December: 231 - 249. (in Thai).
Dechaburananon, B. (2017). Formation and Signification of Pictorial Metaphor of Beauty Product in Magazine Advertisements. Journal of Humanities and Social Science, Rajapruk university, 3(3), October 2017 - January 2018: 62 - 73. (in Thai).
Jutakoon, P. (2016.) Strategy Brand Product Placement in sitcom. Journal of Communication and Management NIDA, 2(2), May – August: 110 - 124.
(in Thai).
Makino, A. (2006). Product placement in movies: a content analysis of contexts Of the placement. San Jose: State University.
Tancharoen, N. (2015). Product Tie-Ins strategies through Thai sitcom series: Case Study Pentor. Proceeding of National Academic Conference in 2015, Communication arts and innovation management NIDA: 35 - 46. (in Thai).
Tirakij, K. (2012). Brand placement approach in teenage romantic–comedy films. Journal of Public relations and Advertising, 5(1): 63 - 82. (in Thai).
