ความสามารถในการคิดวิเคราะห์ของนิสิตระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับความสามารถในการคิดวิเคราะห์ และเปรียบเทียบความสามารถในการคิดวิเคราะห์ของนิสิตระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์ จำแนกตามสถานภาพนิสิต ได้แก่ คณะและชั้นปีที่ศึกษา โดยใช้แบบวัดความสามารถในการคิดวิเคราะห์ด้วยการนำหลักการของบลูม มาบูรณาการร่วมกับทฤษฎีการคิดวิเคราะห์มาร์ซาโน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้เป็นนิสิตระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์ ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2558 จำนวน 300 คน
การวิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติแจกแจงความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว ในกรณีที่มีความแตกต่างกันทำการวิเคราะห์เป็นรายคู่ด้วยวิธีของ Scheffé's ผลการวิจัยพบว่า 1) นิสิตระดับปริญญาตรีโดยรวมมีคะแนนความสามารถในการคิดวิเคราะห์อยู่ในระดับสูง จำนวน 38 คน คิดเป็นร้อยละ 12.70 ระดับปานกลาง จำนวน 227 คน
คิดเป็นร้อยละ 75.70 และระดับต่ำ จำนวน 35 คน คิดเป็นร้อยละ 11.70 2) นิสิตระดับปริญญาตรี เมื่อพิจารณาจำแนกตามคณะ/สาขาวิชาที่มีคะแนนการทดสอบความสามารถในการคิดวิเคราะห์อยู่ในระดับสูง ปานกลาง และต่ำ พบว่า ระดับสูงคือคณะบริหารธุรกิจ สาขาวิชาการจัดการ มีความสามารถในการคิดวิเคราะห์อยู่ในระดับสูง จำนวน 9 คน คิดเป็นร้อยละ 3.00 รองลงมา คือ คณะบริหารธุรกิจ สาขาวิชาการจัดการ มีความสามารถในการคิดวิเคราะห์อยู่ในระดับปานกลาง จำนวน 63 คน คิดเป็นร้อยละ 21.00 และในระดับต่ำเป็นคณะบริหารธุรกิจ สาขาวิชาการจัดการ เช่นเดียวกัน จำนวน
17 คน คิดเป็นร้อยละ 5.80 3) นิสิตระดับปริญญาตรี เมื่อพิจารณาจำแนกตามชั้นปีที่ศึกษาที่มีคะแนนการทดสอบความสามารถในการคิดวิเคราะห์อยู่ในระดับสูง ปานกลาง และต่ำ จะได้ว่า ความสามารถในการคิดวิเคราะห์อยู่ระดับสูง ชั้นปีที่ 4 จำนวน 11 คน คิดเป็นร้อยละ 3.70 ระดับ
ปานกลาง ชั้นปีที่ 1 จำนวน 77 คน คิดเป็นร้อยละ 25.70 และระดับต่ำ ชั้นปีที่ 3 และชั้นปีที่ 4 จำนวน 11 คนเท่ากัน คิดเป็นร้อยละ 3.70 4) นิสิตระดับปริญญาตรีมีคะแนนการทดสอบความสามารถในการคิดวิเคราะห์ เมื่อเปรียบเทียบตามคณะ/สาขาวิชา พบว่า มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับนัยสำคัญ .05 แต่ไม่พบความแตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติเป็นรายคู่ 5) นิสิตระดับปริญญาตรีมีคะแนนการทดสอบความสามารถในการคิดวิเคราะห์ เมื่อเปรียบเทียบตามชั้นปีที่ศึกษา พบว่า ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ
Article Details
เอกสารอ้างอิง
สุวิทย์ มูลคำ. (2547). กลยุทธ์การสอนคิดวิเคราะห์. กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนภาพพิมพ์.
Bloom, Benjamin S. (1956). Taxonmy of Educational Objectives Hand book I: Cognitive Domain. New York: David Mckay Company.
Marzano, Robert J. (2001). Designing a New Taxonomy of Educational Objectives. Thousand Oaks, California: Press, Inc.
Moolkam, S. (2004). Teaching strategies, critical thinking. Bangkok: Pappim. (in Thai)
Sawatanapaiboon, S. (1998). The workshop teaching science. Bangkok: Department of Curriculum and Instruction. Faculty of Education Srinakharinwirot University. (in Thai)
