ประสิทธิภาพและประสิทธิผลของการดำเนินงานการประกันคุณภาพการศึกษาของมหาวิทยาลัยนครพนม ปีการศึกษา 2558
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) ปัจจัยที่สนับสนุนการดำเนินงานประกันคุณภาพการศึกษา 2) ประสิทธิภาพการดำเนินงานประกันคุณภาพการศึกษา 3) ประสิทธิผลการดำเนินงานประกัน
คุณภาพการศึกษาของมหาวิทยาลัยนครพนม ในปีการศึกษา 2558 กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยมี 3 กลุ่ม คือ 1) กลุ่มผู้บริหาร ได้แก่ คณบดี หัวหน้าสานักงาน และประธานสาขาวิชา 2) กลุ่มอาจารย์ ได้แก่ ผู้ทำหน้าที่สอนระดับอุดมศึกษา 3) กลุ่มบุคลากรสายสนับสนุน โดยกำหนดกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง (Purposive Sampling) พิจารณาเลือกกลุ่มตัวอย่างที่มีลักษณะสอดคล้องตามวัตถุประสงค์ของการวิจัย เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสอบถามมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ ค่าความเชื่อมั่นของแบบสอบถาม Cronbach's Alpha เท่ากับ 0.93 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานผลการวิจัย พบว่า 1) ปัจจัยสนับสนุนการดำเนินงานประกันคุณภาพการศึกษา มีค่าเฉลี่ยภาพรวมอยู่ในระดับมาก (ค่าเฉลี่ย = 3.74) เมื่อพิจารณารายข้อ จานวน 17 ข้อ พบว่า มหาวิทยาลัยมีการกาหนดนโยบาย ด้านประกันคุณภาพการศึกษาไว้อย่างชัดเจน มีค่าเฉลี่ยสูงสุด (ค่าเฉลี่ย = 3.96) และมีการปรับเปลี่ยน
โครงสร้างการบริหาร เพื่อให้เกิดความเหมาะสมกับภาระงานอยู่เสมอ มีค่าเฉลี่ยน้อยที่สุด (ค่าเฉลี่ย = 3.53) 2) ประสิทธิภาพการดำเนินงานประกันคุณภาพการศึกษา มีค่าเฉลี่ยภาพรวมอยู่ในระดับมาก (ค่าเฉลี่ย = 3.71) เมื่อพิจารณารายข้อ จำนวน 11 ข้อ พบว่า การจัดโครงสร้างองค์กรโดยมีหน่วยรับผิดชอบงานประกันคุณภาพการศึกษา มีค่าเฉลี่ยสูงสุด (ค่าเฉลี่ย = 4.02) และเครื่องมือ สนับสนุนงานประกันคุณภาพการศึกษามีเพียงพอ เช่น อุปกรณ์สำนักงาน การจัดอบรมให้บุคลากร/นักศึกษาได้รับความรู้เกี่ยวกับการประกันคุณภาพการศึกษาอย่างสม่าเสมอ มีค่าเฉลี่ยน้อยที่สุด (ค่าเฉลี่ย = 3.63) 3) ประสิทธิผลการดำเนินงานประกันคุณภาพการศึกษา มีค่าเฉลี่ยภาพรวมอยู่ในระดับมาก (ค่าเฉลี่ย = 3.74) เมื่อพิจารณารายข้อ จำนวน 10 ข้อ พบว่า มีการสรุปจัดทำรายงานผลการดำเนินการ (SAR) มีการตรวจประเมินคุณภาพการศึกษาภายในโดยผู้ประเมินของมหาวิทยาลัย เครือข่ายเป็นประจาทุกปีการศึกษา มีค่าเฉลี่ยสูงสุด (ค่าเฉลี่ย = 3.91) และท่านสามารถระบุได้ว่ากระบวนการผลิตบัณฑิตโดยใช้กระบวนการประกันคุณภาพการศึกษาเกิดประสิทธิผลในระดับใด มีการนำผลการประเมินมาปรับปรุงและแก้ไขโดยเร่งด่วน มีค่าเฉลี่ยน้อยที่สุด (ค่าเฉลี่ย = 3.63)
Article Details
เอกสารอ้างอิง
สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ. สืบค้นเมื่อ 1 ธันวาคม 2558, จาก http://www.edlaw.
moe.go.th/image/law/0010.PDF
กระทรวงศึกษาธิการ. (2558). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2545 (ฉบับที่ 2). สำนัก
นิติการ สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ. สืบค้นเมื่อ 1 ธันวาคม 2558, จาก
http://www.ed-law.moe.go.th/image/law/0011.PDF
ทิพย์สุดา ศิลปะ. (2551). ประสิทธิภาพและประสิทธิผลการประกันคุณภาพการศึกษามหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาวิชาสารสนเทศศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ธวัชชัย ศุภดิษฐ์. (2557). การพัฒนาแนวปฏิบัติเพื่อให้เกิดผลสัมฤทธิ์ในการประกันคุณภาพการศึกษาสถาบันบัณฑิตพัฒนาบริหารศาสตร์. สถาบันบัณฑิตพัฒนาบริหารศาสตร์.
บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น (ฉบับปรับปรุงใหม่). กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น.
บุญชม ศรีสะอาด. (2559). การแปลผลเมื่อใช้เครื่องมือรวบรวมข้อมูลแบบมาตราส่วนประมาณค่า. สืบค้นเมื่อวันที่ 9 มีนาคม 2559, จาก http://www.watpon.com/boonchom/05.doc
ภาวนา กิตติวิมลชัย และคณะ. (2551). โครงการวิจัยสถาบันเรื่องประสิทธิภาพและประสิทธิผลของการประกันคุณภาพ มหาวิทยาลัยขอนแก่น. ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา. (2557). คู่มือการประกันคุณภาพการศึกษาภายในระดับอุดมศึกษา พ.ศ.2557. นนทบุรี: ห้างหุ้นส่วนจากัด ภาพพิมพ์.
สำนักมาตรฐานและประกันคุณภาพการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ. (2554). การประเมินผลการดาเนินงานประกันคุณภาพการศึกษาของสานักมาตรฐานและประกันคุณภาพการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ ในปีการศึกษา 2554. ชัยภูมิ: มหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ.
อมรวิชช์ นาครทรรพ. (2540). บนทางสู่คุณภาพ: รายงานการติดตามผลการประกันคุณภาพและรับรองมาตรฐานการอุดมศึกษา. กรุงเทพมหานคร: บริษัท พิมพ์ดี จากัด. สืบค้นเมื่อ 7 มีนาคม 2559, จาก http://www.familynetwork.or.th/node/186
อัญชลี พลอยเพ็ชร. (2559). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการดาเนินงานการประกันคุณภาพการศึกษาของวิทยาลัยการบินนานาชาติ มหาวิทยาลัยนครพนม ปีการศึกษา 2558. รายงานการประชุมวิชาการระดับชาติ “มศว.วิจัย” ครั้งที่ 9 เมื่อวันที่ 28-29 กรกฎาคม 2559 มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร กรุงเทพมหานคร.