การรับรู้และการมีส่วนร่วมการประกันคุณภาพการศึกษาของอาจารย์คณะวิทยาการจัดการมหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ และคณะบริหารธุรกิจ วิทยาลัยราชพฤกษ์
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับการรับรู้และมีส่วนร่วมการประกันคุณภาพฯ ของประชากร เปรียบเทียบระหว่างคุณลักษณะส่วนบุคคลกับระดับการรับรู้และระดับการมีส่วนร่วมของประชากร และการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการรับรู้และการมีส่วนร่วม โดยประชากร คือ อาจารย์คณะวิทยาการจัดการมหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ฯ และอาจารย์คณะบริหารธุรกิจ วิทยาลัยราชพฤกษ์ รวม 103 คน การวิเคราะห์ข้อมูล ใช้สถิติการแจกแจงความถี่ ค่าร้อยละของตัวแปร ค่าเฉลี่ยเลขคณิต ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ความแปรปรวน และสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์
ระดับการรับรู้การประกันคุณภาพฯ โดยรวมและรายองค์ประกอบอยู่ในระดับมาก โดยองค์ประกอบที่ 2 การผลิตบัณฑิตมีค่าเฉลี่ยสูงที่สุดและองค์ประกอบที่ 8 การเงินและงบประมาณมีค่าเฉลี่ยต่ำที่สุด ส่วนระดับการมีส่วนร่วมการประกันคุณภาพฯ โดยรวมและรายองค์ประกอบ อยู่ในระดับมาก โดยองค์ประกอบที่ 2 การผลิตบัณฑิต มีค่าเฉลี่ยสูงที่สุด องค์ประกอบที่ 8 การเงินและงบประมาณมีค่าเฉลี่ยต่ำที่สุด ผลการเปรียบเทียบคุณลักษณะส่วนบุคคลกับระดับการรับรู้และการมีส่วนร่วมการประกันคุณภาพฯ พบว่าทั้งระดับการรับรู้และระดับการมีส่วนร่วมการประกันคุณภาพฯ เพศหญิงมากกว่าเพศชาย มีระดับการศึกษาสูงสุดปริญญาเอกมากกว่าปริญญาโท มีตำแหน่งผู้ช่วยศาสตราจารย์มากกว่าอาจารย์ มีเพียงองค์ประกอบที่ 1 ปรัชญา ปณิธาน วัตถุประสงค์ และแผนด่าเนินการ ผู้มีตำแหน่งอาจารย์มีค่าเฉลี่ยระดับการรับรู้มากกว่าผู้ช่วยศาสตราจารย์ความสัมพันธ์ระหว่างการรับรู้และการมีส่วนร่วมการประกันคุณภาพฯ โดยรวมและทุกองค์ประกอบ มีความสัมพันธ์ในระดับมาก มีทิศทางเดียวกัน ยกเว้นองค์ประกอบที่ 4 การวิจัยมีความสัมพันธ์ในระดับปานกลาง โดยองค์ประกอบที่ 7 การบริหารและการจัดการ มีค่าความสัมพันธ์สูงที่สุดและองค์ประกอบที่ 4 การวิจัย มีค่าความสัมพันธ์ต่ำที่สุด
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ดวงใจ ขุนฉนมฉ่ำ. (2546). การมีส่วนร่วมของข้าราชการต่อการปฏิรูประบบราชการ : ศึกษากรณี สานักงานปลัดกระทรวงอุตสาหกรรมชลบุรี. มหาวิทยาลัยบูรพา.
ประไพ เอกอุ่น. (2542). การศึกษาไทย. กรุงเทพฯ: สถาบันราชภัฏสวนสุนันทา.
พร บุญมี วรัญญาพร โนใจ และอัมพร ยานะ (2553). ความรู้ การรับรู้ และการมีส่วนร่วมของนักศึกษาต่อการดาเนินงานประกันคุณภาพการศึกษา วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี พะเยา. กลุ่มงานวิจัยและผลงานวิชาการ วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนีพะเยา.
พระมหาสาธิต เมธีจรรยาภรณ์. (2547). การประเมินโครงการประกันคุณภาพการศึกษา : กรณีศึกษา มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย กรุงเทพฯ. สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
วลีรัตน์ ใจสูงเนิน. (2551). การรับรู้และการใช้บริการหลักประกันสุขภาพถ้วนหน้าของประชาชน :กรณีศึกษาอำเภอพระสมุทรเจดีย์ จังหวัดสมุทรปราการ นครปฐม. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
วิจิตร ศรีสอ้าน. (2518). หลักการอุดมศึกษา. กรุงเทพฯ: วัฒนาพานิช.
วุฒิชัย อารักษ์โพชฌงค์ (2554). อิทธิพลของการรับรู้ ทัศนคติ และการมีส่วนร่วมที่มีต่อประสิทธิภาพการทางานของบุคลากรสายสนับสนุน มหาวิทยาลัยในกากับของรัฐตามระบบคุณภาพ. วิทยานิพนธ์ ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สุดีพร ฉันท์เฉลิมพงศ์ (2553). การรับรู้และการมีส่วนร่วมในการประกันคุณภาพการศึกษาภายในของบุคลากรสังกัดหน่วยงานคณะ มหาวิทยาลัยศรีปทุม วิทยาเขตชลบุรี. วารสารวิชาการศรีปทุม ชลบุรี ปีที่ 9 ฉบับที่ 2 (ก.ย. - ธ.ค. 2555).
สุพันธ์ จูมสิมา. (2553). สภาพและปัญหาการดาเนินงานประกันคุณภาพภายในสถานศึกษาขนาดเล็ก ตามวงจร PDCA สังกัดสานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุรินทร์ เขต 3. การศึกษาค้นคว้าอิสระ ปริญญาศึกษาศาสตร์มหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
Best John, W. (1973). Research in Education. Englewood Cliffs, New Jersey: Prentice-Hall Inc.
Cronbach, L.J. (1990). Essentials of Psychological testing. 5th ed. New York: Harper Collins Publishers, lnc.
Likert, Rensis. (1967). The Method of Constructing and Attitude Scale, Reading in Attitude Theory and Measurement. Fishbeic, Matin, Ed. Newyork: Wiley & Son.
