Administrative skills of School Administrators in the 21th Century Influencing School Effectiveness under the Nongbualamphu Primary Educational Area 2.

Main Article Content

Sukanya Mueangphong
Pimparit Tiangpak
Surachai Tienkhaw

Abstract

This research aims to study 1) the administrative skills of school administrators in the 21st century 2) the school effectiveness 3) the relationship between the administrative skills of school administrators in the 21st century and school effectiveness. 4) The predictive power of administrative skills of school administrators in the 21st century that affects school effectiveness. The sample group in this research was school administrators and teachers under the Nong Bua Lamphu Primary Educational Area 2. Stratified random was used by sampling to determine the proportion of educational institutions to school size 285 people. The research instrument was a questionnaire with a consistency index between 0.80-1.00 and management skills of school administrators in the 21st century, the reliability value was 0.89, and in terms of school effectiveness the confidence value is equal to 0.90. Statistics used in data analysis include mean, standard deviation Pearson’s product - moment correlation coefficient and Stepwise Multiple Regression Analysis.


The research results found that: 1) Administrative skill level of educational institution administrators in the 21st century and school effectiveness Overall there were at a high level. 2) Administrative skills of school administrators in the 21st century (X) and overall school effectiveness (Y) were found to have a positive relationship with statistical significance at .01.and 3) Administrative skills of school administrators in the 21st century. Nong Bua Lamphu Primary Educational Service Area Office, Area 2 has 5 predictor variables (X): social and cross-cultural skills X3, educational skills X5. Leadership and responsibility skills X4 Information skills Media and technology X1 Creativity and independence skills X2. That together affect the predicting of variance in school effectiveness (Y) of Nong Bua Lamphu Primary Educational Service Area Office, Area 2 at 47.60 percent (R2=0.476) with statistical significance at the .05 level with statistical significance at the .05 level, can be written as an equation in the form of raw scores and standard score equations are as follows. In terms of educational skills in the 21st century Educational institution administrators should use the research results. To encourage teachers to progress academically and there was regular supervision and monitoring of teaching and learning.

Article Details

How to Cite
Mueangphong, S., Tiangpak, P. ., & Tienkhaw, S. (2025). Administrative skills of School Administrators in the 21th Century Influencing School Effectiveness under the Nongbualamphu Primary Educational Area 2. Journal of Humanities and Social Sciences, Rajapruk University, 11(1), 107–123. retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/rpu/article/view/288761
Section
Articles

References

จตุภูมิ เขตจัตุรัส. (2555). การวิจัยทางการศึกษา: จากทฤษฎีสู่การปฏิบัติ. ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

จารี เส็งหนองแบน. (2556). ความสัมพันธ์ระหว่างสภาพการจัดการศึกษาและประสิทธิผลโรงเรียนอนุบาลระยอง สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาระยอง เขต 1 (วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยบูรพา.

จิราวรรณ มั่นจิตร. (2558). ภาวะผู้นำทีมของผู้อำนวยการโรงเรียนที่ส่งผลต่อประสิทธิผลโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 22 (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.

ชัยยนต์ เพาพาน. (2558). ผู้บริหารสถานศึกษายุคใหม่ในศตวรรษที่ 21. ใน การประชุมวิชาการระดับชาติครุศาสตร์ ครั้งที่ 1 การจัดการศึกษาเพื่อพัฒนาท้องถิ่นสู่ประชาคมอาเซียน: ทิศทางใหม่ในศตวรรษที่ 21.

ชัยยนต์ เพาพาน. (2559). ผู้บริหารโรงเรียนยุคใหม่ในศตวรรษที่ 21. วารสารคณะครุศาสตร์มหาวิทยาลัยกาฬสินธุ์, 1(1), 304–306.

ไชยา ภาวะบุตร. (2560). ภาวะผู้นำทางวิชาการ (ฉบับปรับปรุง 2560). สกลนคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.

บุญธรรม กิจปรีดาบริสุทธิ์. (2549). ระเบียบวิธีการวิจัยทางสังคมศาสตร์ (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: จามจุรีโปรดักท์.

มธุภาณี อิมบุตร, & เกรียงศักดิ์ ศรีสมบัติ. (2565). ทักษะการบริหารของผู้บริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21 ที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาร้อยเอ็ด เขต 2. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ, 11(2), 86–98.

วรพจน์ วงศ์กิจรุ่งเรือง, & อธิป จิตตฤกษ์. (2556). ทักษะแห่งอนาคตใหม่: การศึกษาเพื่อศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: โอเพ่นเวิลด์.

วัชรพงษ์ อุ้ยวงค์. (2561). สมรรถนะของผู้บริหารโรงเรียนที่ส่งผลต่อประสิทธิผลโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 20 (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.

วิทยา สวนกุหลาบ. (2558). ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการจัดการศึกษาของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากำแพงเพชร เขต 1 (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร.

วิมาลย์ สีทอง. (2563). ปัจจัยการบริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลโรงเรียน สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน ในจังหวัดสกลนคร (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.

ศิริธัญญ์ ประสุนิงค์. (2559). ทักษะการบริหารงานในศตวรรษที่ 21 ของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 25 (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหามกุฎราชวิทยาลัย.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2550). แนวทางการประกันคุณภาพภายในสถานศึกษา. กรุงเทพฯ: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาหนองบัวลำภู เขต 2. (2565). แผนปฏิบัติการประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2565. ค้นเมื่อวันที่ 30 กันยายน 2566, จาก https://nb2.go.th/wp-content/uploads/2022/02/%E0%B9%81%E0%B8%9C%E0%B8%99%E0%

B8%9B%E0%B8%8F%E0%B8%B4%E0%B8%9A%E0%B8%B1%E0%B8%95%E0%B8%B4%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3-65.pdf

สมบัติ ท้ายเรือคำ. (2551). ระเบียบวิธีวิจัยสำหรับมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. กาฬสินธุ์: ประสานการพิมพ์.

สมหมาย อ่ำดอนกลอย. (2560). บทบาทผู้บริหารสถานศึกษาในสตวรรษที่ 21. วารสารบัณฑิตศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม, 7(1), 1–7.

อังสนา เข็มใคร. (2560). รูปแบบความสัมพันธ์เชิงสาเหตุปัจจัยทางการบริหารของผู้บริหารสตรีที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารราชพฤกษ์, 14(3), 65–71.

Sergiovanni, T. J. (1994). Building community in schools. San Francisco, CA: Jossey-Bass.