The Competency of school Administrators in Using the Information Communication and Technology of Schools under Bangkok in the Area of Chat

Main Article Content

Nareerat Petchkong
Chalabhorn Suwansumrit

Abstract

This research aimed 1) to study the competency of school administrators in using the information communication and technology (ICT) of schools under Bangkok in the area of Chatuchak. 2) to compare opinions of the administrators and teachers about the competency of school administrators in using ICT of schools under Bangkok in the area of Chatuchak. Subjects used in the research consisted of 181 administrators and teachers of schools under Bangkok in the area of Chatuchak. The instruments used questionnaires form. The statistics used percentage, mean, standard deviation, t-test, One-way ANOVA, and LSD. The results of the research were as follows: 1) The competency of school administrators in using the ICT in school was rated at a high level as a whole, it was shown at a high level difference from high to low: the competency of assessment in using ICT and competency of usage and management in using ICT, the competency of promoting and supporting in using ICT and competency of usage and management in using ICT 2) the comparison competency of school administrators in using ICT in a school classified by age, gender, work position, educational background, and work experience were not statistically significant. However, the school size was statistical significantly at a .05 level.

Article Details

How to Cite
Petchkong, N., & Suwansumrit, C. (2022). The Competency of school Administrators in Using the Information Communication and Technology of Schools under Bangkok in the Area of Chat. Journal of Humanities and Social Sciences, Rajapruk University, 8(1), 238–255. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/rpu/article/view/260275
Section
Articles

References

กมลทิพย์ ชูประเสริฐ และคณะ. (2562). สมรรถนะการบริหารงานวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุราษฎร์ธานี เขต 3. มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 6(2): 12.

กระทรวงเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร. (2554). กรอบนโยบายเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร ระยะ พ.ศ.2554-2563 ของประเทศไทย ICT2020. กรุงเทพฯ: สหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

กระทรวงศึกษาธิการ. (2550). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2542 และแก้ไขเพิ่มเติม(ฉบับ ที่ 2) พ.ศ.2545 และ (ฉบับที่ 3) พ.ศ.2553 พร้อมกฎหมายที่เกี่ยวข้องและพระราชบัญญัติการศึกษาภาคบังคับ พ.ศ.2545. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์องค์การรับส่งสินค้าพัสดุภัณฑ์ (ร.ส.พ.). คุรุสภาลาดพร้าว.

ชัยยา บัวหอม. (2563). การใช้เทคโนโลยีสารสนเทศในการบริหารงานของบุคลากร โรงเรียนน้ำเกลี้ยงวิทยา จังหวัดศรีสะเกษ. สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 28. ค้นเมื่อวันที่ 10 กันยายน 2563, จาก http://www.thaischool1.in.th

ธีระ รุญเจริญ. (2550). ความเป็นมืออาชีพในการจัดและบริหารการศึกษายุคปฏิรูปการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ: แอล.ที.เพรส.

พิมล โชติธนอธิวัฒน์. (2560). การใช้เทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อการบริหารงานวิชาการ ของโรงเรียนในสังกัดเทศบาลเมืองพนัสนิคม. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา.

ภานุวัฒน์ สิงห์หาญ. (2559). สมรรถนะของผู้บริหารสถานศึกษาด้านการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารเพื่อ สนับสนุนการบริหารจัดการและการบริการด้านการศึกษาในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาขอนแก่น เขต 1. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

มะห์ดี มะดือราแว. (2551). สมรรถนะครูตามเกณฑ์มาตรฐานวิชาชีพของครูในโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลามจังหวัดปัตตานี. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการศึกษาเพื่อพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ มหาวิทยาลัยทักษิณ.

ลัดดาวัลย์ เพชรโรจน์ และคณะ. (2562). สถิติสำหรับการทำวิจัยและเทคนิคการใช้ SPSS. ฉบับปรับปรุง ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: เจริญมั่นคงการพิมพ์.

วรรณศร จันทโสลิด. (2559). การใช้เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารในองค์กร กรณีศึกษา มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. การค้นคว้าอิสระ สาขาวิชาเทคโนโลยีคอมพิวเตอร์และการสื่อสาร วิทยาลัยนวัตกรรมด้านเทคโนโลยีและวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.

วิชิต แสงสว่าง และนวัสนันท์ วงศ์ประสิทธิ์. (2558). รูปแบบการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ในการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของโรงเรียนมัธยมศึกษาในจังหวัดฉะเชิงเทราเพื่อก้าวสู่ประชาคมอาเชี่ยน. มหาวิทยลัยนเรศวร. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 17(4): 26-39.

สตรีรัตน์ ตั้งมีลาภ. (2558). การศึกษาสมรรถนะของผู้บริหารสถานศึกษาด้านการบริหารจัดการเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากำแพงเพชร เขต 2. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยนเรศวร.

สำนักงานเขตจตุจักร ฝ่ายการศึกษา. (2563). ข้อมูลสารสนเทศทางการศึกษา ปีการศึกษา 2563. กรุงเทพฯ: กลุ่มนโยบายและแผน สำนักงานเขตจตุจักร.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2563). นโยบายสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน ปีงบประมาณ พ.ศ.2563. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.

สำนักงานยุทธศาสตร์การศึกษา. (2552). สำนักการศึกษากรุงเทพมหานคร (สนศ.) ปีการศึกษา 2563. ค้นเมื่อวันที่ 5 มิถุนายน 2563, จาก https://www.bangkok.go.th/bangkokeducation/index

สำนักงานเลขาธิการคุรุสภา. (2548). มาตรฐานวิชาชีพทางการศึกษา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์

สำนักงานเลขาธิการคุรุสภา. (2563). มาตรฐานวิชาชีพทางการศึกษา. (ฉบับที่ 4) พ.ศ.2562 และ(ฉบับที่ 5) พ.ศ.2563. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.

สุเหด หมัดอะดัม. (2562). ภาวะผู้นำเชิงเทคโนโลยีของผู้บริหารสถานศึกษาตามความคิดเห็นของครูโรงเรียนเอกชน สังกัดสำนักงานการศึกษาเอกชน จังหวัดสงขลา. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิตสาขาการบริหารการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ.

เอกอุดม จ้ายอั้น. (2558). ความสัมพันธ์ระหว่างสมรรถนะด้านเทคโนโลยีสารสนเทศของผู้บริหารกับการจัดระบบสารสนเทศในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุราษฎร์ธานี เขต 1. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช.

McCelland, D.C. (1985). Human Motivation. Oakland: Poresman & Company.