The Study of the Causes and Resolutions to the Illegal Establishment of Resorts within a National Park: A Case Study of ThapLan National Park
Main Article Content
Abstract
This research aims at studying the underlying causes and solutions for solving the problem of the encroachment of ThapLan National Park, Wang Nam Khiao district by private individuals to build resorts for tourism. This research uses a qualitative method gathering data by conducting in-depth interviews with 8 key informants from government official ranging from the administrative to operational levels consisting of the chief or deputy chief of the Wang Nam Kaew Subdistrict, the chief or deputy chief of Thai Samakkhi Subdistrict, administrative staffs of Thai Samakkh iSubdistrict, administrative staffs of Wang Nam Kaew Subdistrict, forestry technical officers or administrative staffs of Thap Lan National Park, and business owners consisting of resort entrepreneurs in the Thai Samakkhi Subdistrict. The study showed that the problem of the National Park encroachment to set up resorts for tourism was driven by government support in the past, which had promoted the area as a tourist destination which led to the creation of tourist-related businesses, resulting in the problem of a poor agricultural productivity, which was unable to provide a sufficient source of income for the local people. Moreover, there was a problem of weak legal measures and sanctions against this type of violation, which failed to deter violators. The disproportionality of crime and punishment has caused people to be unaware of their responsibility. For the proposed solutions, it is recommended that a legal framework must be readjusted. More severe sanctions must be imposed as the current sanctions are found insufficient to deter this type of offence. Moreover, current laws and regulation must be amended to accommodate needs required under the current situation. Most importantly, the local people must be encouraged and allowed to participate in the decision-making process and proposing the solutions with the government, as well the promotion of their roles in the prevention of the problem to ensure the sustainability of the solutions.
Article Details
References
เดลินิวส์ออนไลน์. (2558). ‘รัฐ’ ต้องเคี่ยวและเข้มงวดกฎหมายฟันบุกเขาใหญ่ งงทับลานถูกรุกอีก. ค้นเมื่อวันที่ 9 มิถุนายน 2562, จาก https://www.dailynews.co.th/article/316112
ธนิสา ตันติเจริญ. (2557). อาชญากรรมสิ่งแวดล้อม (ข้ามชาติ) ทางแก้ที่ไม่ใช่แค่บังคับใช้กฎหมาย. ค้นเมื่อวันที่ 9 มิถุนายน 2562, จาก http://oknation.nationtv.tv/blog/print.php?id=934919&fbclid=IwAR3MmVkReieqflFawCVofMbCZK6ClWtOYMKhmYX-WfJopUQ29RYL-HJD1ikZ.
“พระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช 2484” (2484, 15 ตุลาคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 58. หน้า 1417.
“พระราชบัญญัติอุทยานแห่งชาติ พ.ศ. 2504” (2504, 3 ตุลาคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 78 ตอนที่ 80. หน้า 1071.
ภานุวุธ บูรณพรหม. (2559). ปัจจัยที่มีผลต่อการป้องกันการบุกรุกทำลายป่าในจังหวัดน่าน. วารสารวิจัยและพัฒนา วไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, 11(1): 231-240.
ศักดิ์ชัย เป๊งคำ. (2550). การแก้ไขปัญหาการบุกรุกที่ดินในเขตอุทยานแห่งชาติดอยหลวงขององค์การบริหารส่วนตำบลท่าก๊อ อำเภอแม่สรวย จังหวัดเชียงราย. การศึกษาอิสระ รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการการปกครองท้องถิ่น มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
แสงสรรค์ ภูมิสถาน และคณะ. (2558). ผลกระทบจากการท่องเที่ยวต่อพื้นที่มรดกโลกทางธรรมชาติ: กรณีศึกษา อุทยานแห่งชาติทับลาน. ค้นเมื่อวันที่ 20 กุมภาพันธ์ 2562, จาก http://park.dnp.go.th/dnp/research/TL1.pdf.
Cohen, J.M., & Uphoff, N.T. (1980). Participations place in rural development: Seeking clarity through specificity. New York: World Developments.