The Expectations and Perceptions of Tourists towards the Service Quality of Local Public Transportation (Pho–Thong) in Phuket Province
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aimed to study the level of expectations and perceptions of foreign tourists towards the service quality of local public transportation (Pho Thong) in Phuket, and to compare the expectations and perceptions towards the service quality of local public transportation classified by personal status. The subjects used in the research were 400 foreign tourists who were using the service of local public transportation (Pho Thong). The instrument used in the research was a questionnaire. The statistics used for analyzing the data were frequency, percentage, mean, standard deviation, t-test and One-Way ANOVA.
The results of the research were as follows: the level of expectations of foreign tourists towards the service quality of local public transportation (Pho Thong) was rated at a high level as a whole. For the level of perceptions of foreign tourists towards the service quality of local public transportation was rated at a high level as a whole. The foreign tourists with different age, marital status, educational level and occupation had expectations towards the service quality of local public transportation (Pho Thong) with statistically significant difference at the .05 level. In terms of differences of gender and nationality, there was no statistically significant difference towards the service quality of local public transportation (Pho Thong) at the .05 level. Moreover, the foreign tourists with different gender, marital status and occupation had no difference in perception level towards the service quality. With different age, nationality and educational level, there was no statistically significant difference of perception level towards the service quality of local public transportation (Pho Thong) as a whole.
Article Details
References
กรรณิการ์ แสงสุริศรี. (2546). ทัศนคติและพฤติกรรมของผู้ใช้บริการรถตู้โดยสารร่วมบริการองค์การขนส่งมวลชนกรุงเทพ (ขสมก.): กรณีศึกษาบริเวณอนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ. สารนิพนธ์ บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต (การตลาด) มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ชัยสมพล ชาวประเสริฐ. (2546). การตลาดบริการ. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชั่น.
บุญเลิศ จิตตั้งวัฒนา. (2556). การขนส่งเพื่อการท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ: ธรรมสาร.
บุษบง พาณิชผล. (2555). ความพึงพอใจในการใช้บริการรถแอร์พอทเรียวลิงค์ กรณี ศึกษา: การรถไฟแห่งประเทศไทย. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการทางวิศวกรรม คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
ประเสริฐศักดิ์ บัวเลิศ. (2557). แนวทางพัฒนาการจัดบริการรถโดยสารสาธารณะโพถ้องขององค์การ บริหารส่วนจังหวัดภูเก็ต. ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ต.
ศิณวิชญ์ เรืองขํา. (2560). ทัศนคติและพฤติกรรมของผู้ใช้บริการรถตู้โดยสารเส้นทางกรุงเทพฯ (เอกมัย)-บางแสน. งานนิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต กลุ่มวิชาการจัดการภาครัฐและภาคเอกชน วิทยาลัยการบริหารรัฐกิจ มหาวิทยาลัยบูรพา.
สมยศ วัฒนากมลชัย. (2554). การขนส่งเพื่อการท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
สำนักงานสถิติจังหวัดภูเก็ต. (2560). ค้นเมื่อวันที่ 12 มกราคม 2560, จาก www.phuket.nso.go.th
สุเมธี เจริญธรรม และ ปรเมศวร์ เหลือเทพ. (2559). การศึกษาการให้บริการรถโดยสารประจำทางสาธารณะ กรณีศึกษาเมืองภูเก็ต. ค้นเมื่อวันที่ 18 ตุลาคม 2561, จาก www.atransociety.com
สุริยะ บุตรไธสงค์. (2558). การรับรู้และความคาดหวังของผู้รับบริการที่มีต่อคุณภาพการให้บริการรถตู้โดยสารสาธารณะในเขตพื้นที่ภาคตะวันออกของประเทศไทย. วารสารธุรกิจปริทัศน์. 7(1): 7-30.
อรรธิกา พังงา. (2553). การจัดการและการปฏิบัติงานส่วนหน้า. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.
อัศวิน แสงพิกุล. (2556). ระเบียบวิธีวิจัยด้านการท่องเที่ยวและการโรงแรม. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
Parasuraman A, Zeithaml V.A. & Berry L.L. (1990). Delivering quality service: Balancing customer perceptions and exceptions. New York: The free press.