Patterns of Tie-Ins and Viewers’ Perception in Club Friday The Series 7
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research study were; firstly, to study the patterns of Club Friday the series 7’s product tie-in, secondly, to study viewers’ perception in Club Friday the series 7. This study was applied with content analysis and focus group discussion. The method using in this study were television drama, film narration, product tie-ins and focus group discussion. The findings showed that there were five patterns of these tie-ins. These were; 1) Product placement through short spot, 2) Product placement through graphics, 3) Product placement through brand object, 4) Product placement via people, 5) Product placement as parts of content. The viewers’ perception in Club Friday the series 7 were found both negative and positive perception. For the negative perceptions were as follows: 1) product placement made viewer lose their view 2) There were too many product placement. For the positive perception included; 1) Trustworthiness in product placement, 2) Brand products recognition, 3) Customers’ decision behavior, 4) The viewer purchase products, 5) Realistically of product placement.
Article Details
References
ณัฐชุดา ตันเจริญ. (2558). กลยุทธ์การใช้โฆษณาแฝงในละครซิทคอมของไทย กรณีศึกษาละครซิทคอมเรื่องเป็นต่อ. ประชุมวิชาการระดับชาติ ประจำปี 2558, คณะนิเทศศาสตร์และนวัตกรรมการจัดการ สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์: 35 - 46.
ธาม เชื้อสถาปนศิริ. (2552). รู้เท่าทันโฆษณาแฝง. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์บริษัทออฟเซ็ทครีเอชั่น จำกัด.
บดินทร์ เดชาบูรณานนท์. (2556). ระบบสัญลักษณ์ และเทคนิคการนำเสนองานโฆษณาสินค้าเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ทางสื่อนิตยสาร. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยเซนต์จอห์น, 16(19), กรกฎาคม – ธันวาคม: 142 - 163.
บดินทร์ เดชาบูรณานนท์. (2560). รูปแบบและการสื่อความหมายของการอุปมาอุปไมยเชิงภาพสำหรับงานโฆษณาผลิตภัณฑ์ความงามทางสื่อนิตยสาร. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์, 3(3), ตุลาคม 2560 - ธันวาคม 2561: 62 - 73.
ปรภัต จูตระกูล. (2559). กลยุทธ์การวางตราสินค้าในละครซิทคอม. วารสารการสื่อสารและการจัดการ นิด้า, 2(2), พฤษภาคม - สิงหาคม 2559: 110 - 124.
อังศุมาลี อรรถเจดีย์. (2557). ลักษณะของโฆษณาแฝงและทัศนคติของผู้ชมที่มีต่อโฆษณาแฝงในละคร ซิทคอม เรื่องบ้านนี้มีรัก. วารสารวิชาการมนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 22(28) มกราคม - เมษายน 2557: 247 - 267.
Attajaedi, A. (2014). Characteristics of Tie-Ins and Viewers’ Attitudes Toward Tie-Ins With The Situation Comedy Series “This House Has Love” (Ban Ni Mi Rak). Journal of Humanities and Social Sciences Burapa University, 22(28) January-April: 247 - 267. (in Thai).
Chuastapanasiri, T. (2009). Media literacy of product tie-in. Bangkok: Offset Creation Co., Ltd.
Dechaburananon, B. (2013). Symbol System and Presentation Technique of Alcoholic Products In Thai Magazine Advertisements. Saint John’s Journal, 16(19), July – December: 231 - 249. (in Thai).
Dechaburananon, B. (2017). Formation and Signification of Pictorial Metaphor of Beauty Product in Magazine Advertisements. Journal of Humanities and Social Science, Rajapruk university, 3(3), October 2017 - January 2018: 62 - 73. (in Thai).
Jutakoon, P. (2016.) Strategy Brand Product Placement in sitcom. Journal of Communication and Management NIDA, 2(2), May – August: 110 - 124.
(in Thai).
Makino, A. (2006). Product placement in movies: a content analysis of contexts Of the placement. San Jose: State University.
Tancharoen, N. (2015). Product Tie-Ins strategies through Thai sitcom series: Case Study Pentor. Proceeding of National Academic Conference in 2015, Communication arts and innovation management NIDA: 35 - 46. (in Thai).
Tirakij, K. (2012). Brand placement approach in teenage romantic–comedy films. Journal of Public relations and Advertising, 5(1): 63 - 82. (in Thai).