Marketing Management and Performance of SMEs in Nontaburi Province
Article Sidebar
Published:
Sep 30, 2018
Keywords:
Marketing management Performance Small and Medium Enterprises
Main Article Content
Abstract
This research aimed to study marketing management of SMEs in Nonthaburi province and their performance based on the characteristic of respondent and business; and to study the relationship between marketing management and their performance. The researcher used a questionnaire to collect data from 400 entrepreneurs in Nontaburi province. Descriptive statistics such as t-test, One - way ANOVA, Pearson Product Moment Correlation was employed to test the hypothesis.
The results showed that respondents who had different genders had different opinion on competitor analysis; different age, level of education, income and work experience had different opinion on marketing management execution and all aspects. The different business characteristics had different marketing management execution in all aspects.
The respondents who had different genders had different opinion on business performance on customer aspect; different age had different opinion on business performances and all other aspects except customer aspect; different level of education, income and work experience had different opinions on business performance and all other aspects. The different business characteristics had different performance and all other aspects; but a different kind of business had different performances on the customer aspect; and a different value of present asset had different business performance and process aspect, learning aspect and financial aspect.
The marketing management of SMEs in Nontaburi province had a high level of relationship with their business performance and the process aspect, learning aspect, financial aspect, and medium level of relationship with customer aspect.
Article Details
How to Cite
เสมอใจ ฉ. (2018). Marketing Management and Performance of SMEs in Nontaburi Province. Journal of Humanities and Social Sciences, Rajapruk University, 4(2), 77–92. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/rpu/article/view/144188
Section
Articles
References
กัลยา วานิชย์บัญชา. (2552). สถิติสำหรับงานวิจัย. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ: ศูนย์หนังสือจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เจณิภา คงอิ่ม. (2018). การดำเนินงานของผู้ประกอบการวิสาหกิจชุมชนในจังหวัดนนทบุรี. วารสารมนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์, 4(1): 156 – 170 จาก https:// www.tci-thaijo.org/index.php/rpu/article/view/ 125774
ชุติมา หวังเบ็ญหมัด และ ธนัชชา บินดุเหล็ม. (2558). ปัจจัยแห่งความสำเร็จของการประกอบการ SMEs (SMEs ). วารสารวิทยาลัยการจัดการ, 1(1): 109 - 123.
ณัฐพล ลีลาวัฒนานันท์. (มมป.). ปัญหาของ SME ไทย (1). ศูนย์ธุรกิจอุตสาหกรรม (BOC) ค้นเมื่อ 23 กุมภาพันธ์ 2559, จาก http://boc.dip.go.th/index.php?option=com_ content&view=article&id=353&Itemid=14.
ดวงกมล ศิริยงค์. (2555). ศึกษารูปแบบและกลยุทธ์ในการดำเนิน SMEs ของไทยเพื่อเพิ่มศักยภาพและขีดความสามารถในการแข่งขันอย่างยั่งยืน ศึกษาเฉพาะ 4 ธุรกิจ เอสเอ็มดี ที่ผ่านเข้ารอบสุดท้ายในรายการ เอสเอ็มอี ตีแตก เพื่อชิงรางวัลสุดยอด เอสเอ็มอี แห่งปี ประจำปี 2554. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ปูริดา กลาประเสริฐ. (2553). อิทธิพลของการมุ่งเน้นการตลาดตอผลการดําเนินงานของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดยอมไทย. ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาการพัฒนาการบริหาร มหาวิทยาลัยปทุมธานี.
พสุ เดชะรินทร์. (2544). เส้นทางจากกลยุทธ์สู่การปฏิบัติด้วย Balanced scorecard และ Key performance indicators. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วรรณรัตน์ วัฒนานิมิตกูล. (2546). การใช้ Balanced Scorecard ในการบริหารงานเพื่อการพัฒนา มหาวิทยาลัย. วารสาร สออ. ประเทศไทย.
วิภา หวังศิริกุล. (2552). ทัศนคติของผู้ประกอบการ SMEs ต่อส่วนประสมการตลาดบริการของสำนักงานบัญชีในเขตอำเภอเมือง จังหวัดนราธิวาส. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยทักษิณ.
วิรัช วรรณรัตน์. (2539). สถิติที่ใช้ในการวัดผลและการวิจัย. วารสารการวัดผลการศึกษา, 39: 34 - 37.
ศิริชัย พงษ์วิชัย. (2551). การวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติด้วยคอมพิวเตอร์. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศิรินภา คำวิเศษ และ วริศรา เหล่าบำรุง. (2557). ศึกษาการบริหารจัดการด้านการสื่อสารการตลาดแบบบูรณาการที่ส่งผลต่อศักยภาพการแข่งขันของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม (SMEs) ในจังหวัดนครสวรรค์. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 20(10).
สำนักงานพัฒนาธุรกิจการค้าจังหวัดนนทบุรี. (2555). ค้นเมื่อวันที่ 23 กุมภาพันธ์ 2559, จาก http://dbd.go.th/nonthaburi/ download/stat/5612/A0902_3APDF_REPORT-en-12.pdf
สำนักงานส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม. (2557). รายงานสถานการณ์วิสาหกิจ SMEs ปี 2557. ค้นเมื่อ 23 กุมภาพันธ์ 2559, จาก http://www.sme.go.th/th/images/ data/SR/download/2015/report_month/รายงานสถานการณ์%20 SMEs %20ฉบับที่%2010%20(มิ.ย.%2058).pdf
สิทธิ์ ธีรสรณ์. (2550). แนวคิดพื้นฐานการวิจัย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สิทธิศักดิ์ พฤกษ์ปิติกุล. (2546). การบริหารกลยุทธ์และผลสัมฤทธิ์ขององค์กรด้วยวิธี Balanced scorecard. กรุงเทพฯ: สมาคมส่งเสริมเทคโนโลยี (ไทย-ญี่ปุ่น).
สุภาพรรณ วัฒนาอุดมชัย. (2556). วาระแห่งชาติ โอกาสเร่งเครื่อง SMEs ยุครัฐบาล คสช.. ธนาคารแห่งประเทศไทย. ค้นเมื่อวันที่ 14 กุมภาพันธ์ 2559, จาก https://www.bot. or.th/Thai/MonetaryPolicy/NorthEastern/DocLib_Research/02- SMEs _Full.pdf
อัญชลี รักอริยะธรรม และ สุวรรณา พลอยศรี (2559). ศึกษาการพัฒนารูปแบบความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของความสำเร็จในการดำเนินธุรกิจระหว่างประเทศของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในเขตภาคเหนือตอนบน. วารสารการบัญชีและการจัดการ, 8(2): 12-21.
อำนาจ ธีระวณิช. (2544). การจัดการธุรกิจขนาดย่อม. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัย เกษตรศาสตร์.
American Marketing Association. (2013). Definition of Marketing. Retrieved on 14th, February 2013, from https://www.ama.org/AboutAMA/Pages/Definition-of-Marketing.aspx
Cronbach, L. J. (1990). Essentials of psychological testing. (5th ed.), Harper & Row, New York.
Decharin, P. (2001). From strategy to Actin with Balanced scorecard and Key performance indicators. Bangkok: Chulalongkorn University Press. (in Thai)
Department of Business Development. (2012). Statistics comparing the number of legal entities throughout the country and Nontaburi. Retrieved on 23rd, February, 2016, from http://dbd.go.th/nonthaburi/download/stat/5612/ A0902_3APDF_REPORT-en-12.pdf. (in Thai)
Kaplan, R. S. and Norton, D. P. (1996). The Balanced Scorecard: Translating Strategy into Action. Boston: Harvard Business School Press.
Khamwiset, S. and Lawbaumrung, V. (2014). Management of Integrated Marketing Communication that Affected Competitiveness of SMEs in Nakhon Sawan. Humanities & Social Sciences, 20(10): 1-16. (in Thai)
Klaprasert, P. (2010). The influence of marketing orientation on Thai small and medium enterprises performance. Ph.D. Dissertation, Pathumthani University. (in Thai)
Kongeim, J. (2018). The Operation of Community Enterprise Entrepreneurs in Nonthaburi Province. Journal of Humanities and Social Sciences, Rajapruk University, 4(1): 156-170, from https://www.tci-thaijo.org/index.php/rpu/ article/view/ 125774 (in Thai)
Leelawattana, N.. (NA.). Problem of Thai SMEs (1). Business Opportunites Center : BOC. Retrieved on 23rd, February 2016, from http://boc.dip.go.th/index. php?option=com_content&view=article&id=353&Itemid=14.
Office of Small and Medium Enterprise Promotion. (2014). SMEs situation report year 2014. Retrieved February 23rd, 2016, from http://www.sme.go.th/th/ images/ data/SR/download/2015/report_month/รายงานสถานการณ์%20SMEs% 20ฉบับที่%2010%20(มิ.ย.%2058).pdf. (in Thai)
Pongwichai, S. (2008). Statisical analysis on computer. Bangkok: Chulalongkorn University. (in Thai)
Pruekpitikul, S. (2003). Strategic Management and Organizational Achievement with Balanced Scorecard. Bangkok: TPA press.
Rakariyatham, A. and Ploysri, S. (2016). A development of a causal model towards the success in international business engagement of small and medium-sized enterprises in Upper Northern Thailand. Journal of Accountancy and Management, 8(2): 12-21. (in Thai)
Siriyong, D. (2012). Thai SME formatin and business strategy: A case study of the 4 finalists of TV program “SME TEE TAK” the best SME of 2011. MBA thesis, Silpakorn university.
Teerasorn, S. (2007). Fundamental of research. Bangkok: Chulalongkorn University press.
Theeravanich, A. (2001). Small Business Management. Bangkok: Kasetsart University press. (in Thai)
Vanichbancha, K. (2009). Statistics for research. 4th ed., Bangkok: Chulalongkorn University book center. (in Thai)
Wangbenmad, C. and Bindulem, T. (2015). Success factors of SMEs entrepre-neurship. Journal of Management Sciences, 1(1): 109 - 123. (in Thai)
Wangsirikul, W. (2009). Attitude of SMEs operators toward 7P’s service marketing mix of accounting service offices in Muang District, Narathiwat Province. M.B.A. Thesis, Thaksin university. (in Thai)
Wannaratna, V. (1996). Statistics for Evaluation and Research. Journal of Educational Evaluation, 39: 34-37.
Wattananimitkul, W. (2003). An application of Balanced Scorecard as a technique for university improvement. ASAIHL-Thailand Journal. 6(2): 99 - 109. (in Thai)
Wattanaudomchai, S. (2013). National agenda on SMEs opportunities in Solder Government. National Bank of Thailand. Retrieved on 23rd, February 2016, from https://www.bot.or.th/Thai/MonetaryPolicy/NorthEastern/DocLib_ Research/ 02-SMEs_Full.pdf. (in Thai)
เจณิภา คงอิ่ม. (2018). การดำเนินงานของผู้ประกอบการวิสาหกิจชุมชนในจังหวัดนนทบุรี. วารสารมนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์, 4(1): 156 – 170 จาก https:// www.tci-thaijo.org/index.php/rpu/article/view/ 125774
ชุติมา หวังเบ็ญหมัด และ ธนัชชา บินดุเหล็ม. (2558). ปัจจัยแห่งความสำเร็จของการประกอบการ SMEs (SMEs ). วารสารวิทยาลัยการจัดการ, 1(1): 109 - 123.
ณัฐพล ลีลาวัฒนานันท์. (มมป.). ปัญหาของ SME ไทย (1). ศูนย์ธุรกิจอุตสาหกรรม (BOC) ค้นเมื่อ 23 กุมภาพันธ์ 2559, จาก http://boc.dip.go.th/index.php?option=com_ content&view=article&id=353&Itemid=14.
ดวงกมล ศิริยงค์. (2555). ศึกษารูปแบบและกลยุทธ์ในการดำเนิน SMEs ของไทยเพื่อเพิ่มศักยภาพและขีดความสามารถในการแข่งขันอย่างยั่งยืน ศึกษาเฉพาะ 4 ธุรกิจ เอสเอ็มดี ที่ผ่านเข้ารอบสุดท้ายในรายการ เอสเอ็มอี ตีแตก เพื่อชิงรางวัลสุดยอด เอสเอ็มอี แห่งปี ประจำปี 2554. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ปูริดา กลาประเสริฐ. (2553). อิทธิพลของการมุ่งเน้นการตลาดตอผลการดําเนินงานของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดยอมไทย. ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาการพัฒนาการบริหาร มหาวิทยาลัยปทุมธานี.
พสุ เดชะรินทร์. (2544). เส้นทางจากกลยุทธ์สู่การปฏิบัติด้วย Balanced scorecard และ Key performance indicators. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วรรณรัตน์ วัฒนานิมิตกูล. (2546). การใช้ Balanced Scorecard ในการบริหารงานเพื่อการพัฒนา มหาวิทยาลัย. วารสาร สออ. ประเทศไทย.
วิภา หวังศิริกุล. (2552). ทัศนคติของผู้ประกอบการ SMEs ต่อส่วนประสมการตลาดบริการของสำนักงานบัญชีในเขตอำเภอเมือง จังหวัดนราธิวาส. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยทักษิณ.
วิรัช วรรณรัตน์. (2539). สถิติที่ใช้ในการวัดผลและการวิจัย. วารสารการวัดผลการศึกษา, 39: 34 - 37.
ศิริชัย พงษ์วิชัย. (2551). การวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติด้วยคอมพิวเตอร์. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศิรินภา คำวิเศษ และ วริศรา เหล่าบำรุง. (2557). ศึกษาการบริหารจัดการด้านการสื่อสารการตลาดแบบบูรณาการที่ส่งผลต่อศักยภาพการแข่งขันของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม (SMEs) ในจังหวัดนครสวรรค์. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 20(10).
สำนักงานพัฒนาธุรกิจการค้าจังหวัดนนทบุรี. (2555). ค้นเมื่อวันที่ 23 กุมภาพันธ์ 2559, จาก http://dbd.go.th/nonthaburi/ download/stat/5612/A0902_3APDF_REPORT-en-12.pdf
สำนักงานส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม. (2557). รายงานสถานการณ์วิสาหกิจ SMEs ปี 2557. ค้นเมื่อ 23 กุมภาพันธ์ 2559, จาก http://www.sme.go.th/th/images/ data/SR/download/2015/report_month/รายงานสถานการณ์%20 SMEs %20ฉบับที่%2010%20(มิ.ย.%2058).pdf
สิทธิ์ ธีรสรณ์. (2550). แนวคิดพื้นฐานการวิจัย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สิทธิศักดิ์ พฤกษ์ปิติกุล. (2546). การบริหารกลยุทธ์และผลสัมฤทธิ์ขององค์กรด้วยวิธี Balanced scorecard. กรุงเทพฯ: สมาคมส่งเสริมเทคโนโลยี (ไทย-ญี่ปุ่น).
สุภาพรรณ วัฒนาอุดมชัย. (2556). วาระแห่งชาติ โอกาสเร่งเครื่อง SMEs ยุครัฐบาล คสช.. ธนาคารแห่งประเทศไทย. ค้นเมื่อวันที่ 14 กุมภาพันธ์ 2559, จาก https://www.bot. or.th/Thai/MonetaryPolicy/NorthEastern/DocLib_Research/02- SMEs _Full.pdf
อัญชลี รักอริยะธรรม และ สุวรรณา พลอยศรี (2559). ศึกษาการพัฒนารูปแบบความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของความสำเร็จในการดำเนินธุรกิจระหว่างประเทศของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในเขตภาคเหนือตอนบน. วารสารการบัญชีและการจัดการ, 8(2): 12-21.
อำนาจ ธีระวณิช. (2544). การจัดการธุรกิจขนาดย่อม. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัย เกษตรศาสตร์.
American Marketing Association. (2013). Definition of Marketing. Retrieved on 14th, February 2013, from https://www.ama.org/AboutAMA/Pages/Definition-of-Marketing.aspx
Cronbach, L. J. (1990). Essentials of psychological testing. (5th ed.), Harper & Row, New York.
Decharin, P. (2001). From strategy to Actin with Balanced scorecard and Key performance indicators. Bangkok: Chulalongkorn University Press. (in Thai)
Department of Business Development. (2012). Statistics comparing the number of legal entities throughout the country and Nontaburi. Retrieved on 23rd, February, 2016, from http://dbd.go.th/nonthaburi/download/stat/5612/ A0902_3APDF_REPORT-en-12.pdf. (in Thai)
Kaplan, R. S. and Norton, D. P. (1996). The Balanced Scorecard: Translating Strategy into Action. Boston: Harvard Business School Press.
Khamwiset, S. and Lawbaumrung, V. (2014). Management of Integrated Marketing Communication that Affected Competitiveness of SMEs in Nakhon Sawan. Humanities & Social Sciences, 20(10): 1-16. (in Thai)
Klaprasert, P. (2010). The influence of marketing orientation on Thai small and medium enterprises performance. Ph.D. Dissertation, Pathumthani University. (in Thai)
Kongeim, J. (2018). The Operation of Community Enterprise Entrepreneurs in Nonthaburi Province. Journal of Humanities and Social Sciences, Rajapruk University, 4(1): 156-170, from https://www.tci-thaijo.org/index.php/rpu/ article/view/ 125774 (in Thai)
Leelawattana, N.. (NA.). Problem of Thai SMEs (1). Business Opportunites Center : BOC. Retrieved on 23rd, February 2016, from http://boc.dip.go.th/index. php?option=com_content&view=article&id=353&Itemid=14.
Office of Small and Medium Enterprise Promotion. (2014). SMEs situation report year 2014. Retrieved February 23rd, 2016, from http://www.sme.go.th/th/ images/ data/SR/download/2015/report_month/รายงานสถานการณ์%20SMEs% 20ฉบับที่%2010%20(มิ.ย.%2058).pdf. (in Thai)
Pongwichai, S. (2008). Statisical analysis on computer. Bangkok: Chulalongkorn University. (in Thai)
Pruekpitikul, S. (2003). Strategic Management and Organizational Achievement with Balanced Scorecard. Bangkok: TPA press.
Rakariyatham, A. and Ploysri, S. (2016). A development of a causal model towards the success in international business engagement of small and medium-sized enterprises in Upper Northern Thailand. Journal of Accountancy and Management, 8(2): 12-21. (in Thai)
Siriyong, D. (2012). Thai SME formatin and business strategy: A case study of the 4 finalists of TV program “SME TEE TAK” the best SME of 2011. MBA thesis, Silpakorn university.
Teerasorn, S. (2007). Fundamental of research. Bangkok: Chulalongkorn University press.
Theeravanich, A. (2001). Small Business Management. Bangkok: Kasetsart University press. (in Thai)
Vanichbancha, K. (2009). Statistics for research. 4th ed., Bangkok: Chulalongkorn University book center. (in Thai)
Wangbenmad, C. and Bindulem, T. (2015). Success factors of SMEs entrepre-neurship. Journal of Management Sciences, 1(1): 109 - 123. (in Thai)
Wangsirikul, W. (2009). Attitude of SMEs operators toward 7P’s service marketing mix of accounting service offices in Muang District, Narathiwat Province. M.B.A. Thesis, Thaksin university. (in Thai)
Wannaratna, V. (1996). Statistics for Evaluation and Research. Journal of Educational Evaluation, 39: 34-37.
Wattananimitkul, W. (2003). An application of Balanced Scorecard as a technique for university improvement. ASAIHL-Thailand Journal. 6(2): 99 - 109. (in Thai)
Wattanaudomchai, S. (2013). National agenda on SMEs opportunities in Solder Government. National Bank of Thailand. Retrieved on 23rd, February 2016, from https://www.bot.or.th/Thai/MonetaryPolicy/NorthEastern/DocLib_ Research/ 02-SMEs_Full.pdf. (in Thai)