การพัฒนาการจัดการเรียนรู้ เรื่อง การสร้างรูปเรขาคณิต โดยใช้โครงงานเป็นฐานบูรณาการ กับแหล่งการเรียนรู้ท้องถิ่นในชุมชน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีจุดประสงค์ 1) เพื่อพัฒนาการจัดการเรียนรู้แบบโครงงานเป็นฐานโดยการบูรณาการโครงงาน
กับแหล่งการเรียนรู้ท้องถิ่นในชุมชนบ้านหนองดู่ ตำบลธงธานี อำเภอธวัชบุรี จังหวัดร้อยเอ็ด เรื่อง การสร้างรูปเรขาคณิต
ที่มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ 75/75 (2) เพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ระหว่างก่อนและหลัง
การจัดการเรียนรู้ เรื่อง การสร้างรูปเรขาคณิต โดยใช้โครงงานเป็นฐานบูรณาการกับแหล่งการเรียนรู้ท้องถิ่นในชุมชน สำหรับนักเรียน
ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนธงธานี อำเภอธวัชบุรี จังหวัดร้อยเอ็ด กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษา
ปีที่ 1 ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2565 โรงเรียนธงธานี อำเภอธวัชบุรี จังหวัดร้อยเอ็ด จำนวน 32 คน ซึ่งได้มาด้วยวิธีสุ่มแบบกลุ่ม (Cluster Random Sampling) โดยใช้ห้องเรียนเป็นหน่วยสุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย 1) แผนการจัดการเรียนรู้แบบโครงงานเป็นฐานโดยการบูรณาการโครงงานกับแหล่งการเรียนรู้ท้องถิ่น เรื่อง การสร้างรูปเรขาคณิต จำนวน 5 ชั่วโมง
2) แบบทดสอบผลสัมฤทธิ์ก่อนและหลังการจัดการเรียนรู้โดยใช้โครงงานเป็นฐานบูรณาการกับแหล่งการเรียนรู้ท้องถิ่นในชุมชน เรื่อง การสร้างรูปเรขาคณิต สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 มีค่าความยากง่าย (p) ตั้งแต่ 0.20–0.80  มีค่าอำนาจจำแนก (r) ตั้งแต่ 0.20–0.47 และค่าความเชื่อมั่นของแบบทดสอบเท่ากับ 0.97 และวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติทดสอบ Wilcoxon signed–rank test

            ผลการวิจัยพบว่า 1) การจัดการเรียนรู้แบบโครงงานเป็นฐาน โดยการบูรณาการโครงงานกับแหล่งการเรียนรู้ท้องถิ่นในชุมชน เรื่อง การสร้างรูปเรขาคณิต มีประสิทธิภาพเท่ากับ 81.24/75.42 สูงกว่าเกณฑ์ที่กำหนด 2) ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ เรื่อง การสร้างรูปเรขาคณิต ที่ได้รับการจัดการเรียนรู้โดยใช้โครงงานเป็นฐานบูรณาการกับแหล่งการเรียนรู้ท้องถิ่นในชุมชนหลังการจัดการเรียนรู้สูงกว่าก่อนการจัดการเรียนรู้ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระดับ .05