การศึกษาและพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้เพื่อเสริมสร้างการรับรู้ความสามารถของตนเอง ด้านความคิดสร้างสรรค์ในนิสิตวิชาชีพครู
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับการรับรู้ความสามารถของตนเองด้านความคิดสร้างสรรค์ในนิสิตวิชาชีพครู เพื่อพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้เพื่อเสริมสร้างการรับรู้ความสามารถของตนเองด้านความคิดสร้างสรรค์และศึกษาผลของรูปแบบการจัดการเรียนรู้เพื่อเสริมสร้างการรับรู้ความสามารถของตนเองด้านความคิดสร้างสรรค์ในนิสิตวิชาชีพครู กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยแบ่งเป็น 2 กลุ่ม คือ 1) กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาระดับการรับรู้ความสามารถของตนเองด้านความคิดสร้างสรรค์เป็นนิสิตวิชาชีพครูในกลุ่มมหาวิทยาลัยของรัฐและในกำกับของรัฐ และในกลุ่มมหาวิทยาลัยราชภัฏที่ตั้งอยู่ในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล ซึ่งได้มาจากการสุ่มแบบชั้นภูมิ จำนวน 517 คน 2) กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาผลของรูปแบบการจัดการเรียนรู้ฯเป็นนิสิตวิชาชีพครู มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ จำนวน 31 คน เครื่องมือที่ใช้ คือ1) แบบวัดการรับรู้ความสามารถของตนเองด้านความคิดสร้างสรรค์ ค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.89 2) รูปแบบการจัดการเรียนรู้เพื่อเสริมสร้างการรับรู้ความสามารถของตนเองด้านความคิดสร้างสรรค์ 3) แบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้างผู้ทรงคุณวุฒิ 4) แบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้างกลุ่มทดลองก่อนและหลังเข้าร่วมโปรแกรมของรูปแบบการจัดการเรียนรู้ฯ สถิติที่ใช้ในการวิจัย คือค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ร้อยละ ทดสอบสมมุติฐานโดยใช้ t-test ผลการวิจัยพบว่า 1) การรับรู้ความสามารถของตนเองด้านความคิดสร้างสรรค์มีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับปานกลาง 2) รูปแบบการจัดการเรียนรู้ฯ ประกอบด้วย 4 ขั้นตอน (1) ขั้นเตรียมการ (2) ขั้นดำเนินกิจกรรม (3) ขั้นการตรวจสอบผลงาน (4) ขั้นสรุปและประเมินผลการทำงานกลุ่ม 3) หลังการทดลองพบว่าการรับรู้ความสามารถของตนเองด้านความคิดสร้างสรรค์ของกลุ่มทดลองสูงขึ้นกว่ากลุ่มควบคุมและก่อนการทดลอง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ.05 ผลการวิจัยทำให้ได้รูปแบบการจัดการเรียนรู้ฯ และแนวทางในการพัฒนาการรับรู้ความสามารถของตนเองด้านความคิดสร้างสรรค์ต่อไป
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
Alzoubi, A. M., Qudah, M. F., Albursan, I. S., Bakhiet, S. F., & Abduljabbar, A. S. (2016, February). The Effect of Creative Thinking Education in Enhancing Creative Self-Efficacy and Cognitive Motivation. Journal of Educational and Developmental Psychology, 6(1), 117-130.
Bandura, A. (1986). Social Foundations of Thought and Action: A Social Cognitive Theory. Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall.
Bandura, A. (1994). Self-efficacy. In Ramachaudran, V, S. (Editor). Encyclopedia of human behavior (4, 71-81). New York: Academic Press.
Bandura, A. (1999). Self-efficacy in changing societies. Cambridge: Cambridge University Press.
Batey, M., & Hughes, D, J. (2017). Individual Difference Correlates of Self-Perceptions of Creativity. In Karwowski, M., & Kaufman, J, C. (Editor). The Creative Self Effect of Beliefs, Self-Efficacy, Mindset, and Identity. (11, 185-214). London: Academic Press.
Beghetto, R. A., & Karwowski, M. (2017). Toward Untangling Creative Self-Beliefs. In Karwowski, M., & Kaufman, J, C. (Editor). The Creative Self Effect of Beliefs, Self-Efficacy, Mindset, and Identity. (1, 4-19). London: Academic Press.
Cayirdag, N. (2017). Creativity fostering teaching: Impact of creative self-efficacy and teacher efficacy. Educational Sciences: Theory & Practice, 17(6), 1959–1975.
Chang, S, H., Wang, C, L., & Lee, J, C. (2016). Do award-winning experiences benefit students’ creative self -efficacy and creativity? The moderated mediation effects of perceived school support for creativity. Learning and Individual Differences. 51(2016), 291-298.
Chen, I, S. (2016). Examining the linkage between creative self-efficacy and work engagement: The moderating role of openness to experience. Baltic Journal of Management. 11 (4), 516-534.
Chen, Y., & Zhang, L. (2017, October). Be creative as proactive? The impact of creative self-efficacy on employee creativity: A proactive perspective. Curr Psychol 38(2017), 589–598.
Dampérat, M., Jeannot, F., Jongmans, E., & Jolibert, A. (2016). Team creativity: Creative self-efficacy, creative collective efficacy and their determinants. Recherche Et Applications En Marketing (English Edition), 31(3), 6-25.
Farmer, S, M., & Tierney, P. (2017). Considering Creative Self-Efficacy: Its Current state and idea for future Inquiry. In Karwowski, M & Kaufman, J. C. (Editor) The Creative Self Effect of Beliefs, Self-Efficacy, Mindset, and Identity. (2, 24-44). London: Academic Press.
Iamsuphasit, S. (2006). thritsadī læ theknik kān prap phrưttikam. [Theories and Techniques in Behavior Modification]. Bangkok: Chulalongkorn University Press, Thailand.
James, A., & Brookfield, S. D. (2014). Engaging imagination: Helping students become creative and reflective thinkers. San Francisco: Jossey-Bass.
Kaeokangwan, S. (2011). thritsadī bukkhalikkaphāp. [Personality Theory]. Bangkok: mochaoban Publishing, Thailand.
Khaemmani, T. (2017). sāt kānsō̜n: ʻongkhwāmrū phư̄a kānčhat krabūankān rīanrū thī mī prasitthiphāp. [Teaching pedagogy: Knowledge for an effective learning management process]. Bangkok: Chulalongkorn University Press, Thailand.
Khattak, S. R., Saleem, Z., & Khan, H. (2017, Novemmber). Relationship between Goal Orientation and Employee Creativity: A Mediating Role of Creative Self-Efficacy. International Journal of Organizational Leadership, 6(4), 434-443.
khowtrakul, S. (2010). čhittawitthayā kānsưksā. [Educational Psychology]. Bangkok: Chulalongkorn University Press, Thailand.
Kong, H., Chiu, W. C., & Leung, H. K. (2019). Building creative self-efficacy via learning goal orientation, creativity job requirement, and team learning behavior: The key to employee creativity. Australian Journal of Management, 44(3), 443-461.
Kong, S, C., Chiu, M, M., & Lai, M. (2018, December). A study of primary students’ interest, collaboration attitude, and programming empowerment in computational thinking education. Computer and Education, 127(2018), 178-189.
Naiyapatana, O. (2005). withī witthayākān wičhai chœ̄ng parimān læ chœ̄ng khunnaphāp thāng phrưttikam sāt læ sangkhommasāt. [Quantitative and Qualitative Research Methodologies in Behavioral and Social Sciences]. Bangkok: Samlada company limited, Thailand.
Nakano, T. C., & Wechsler, S. M. (2018). Creativity and innovation: Skills for the 21st Century. Estudos de Psicologia (Campinas), 35(3), 237-246.
National Innovation Agency. (2016). rāingān pračham pī sō̜ngphanhārō̜ihāsipkāo. [Annual Report year 2016]. Bangkok: Ministry of Science and Technology, Thailand.
Newman, A., Tseb, H, H.m., Schwarzc, G., & Nielsena, I. (2018). The effects of employees' creative self-efficacy on innovative behavior: The role of entrepreneurial leadership. Journal of Business Research. 89(2018), 1-9.
Office of the Education Council: ONEC. (2017). phǣnkān sīkasā ngǣ chāt Phō̜.Sō̜. sō̜ngphanhārō̜ihoksip sō̜ngphanhārō̜ičhetsipkāo. [National education plan: year 2017-2036]. Bangkok: phrik wan Graphic company limited, Thailand.
Puente-Díaz, R., & Cavazos-Arroyo, J. (2017). Creative Self-Efficacy: The Influence of Affective States and Social Persuasion as Antecedents and Imagination and Divergent Thinking as Consequences. Creativity Research Journal, 29(3), 304-312.
Roffey-Barentsen, J., & Malthouse, R. (2013). Reflective practice in education and training. London: SAGE Publications, Ltd.
Schön, D. A. (1983). The Reflective Practitioner: How Professionals Think in Action. New York: Basic Books
Suttirat, C. (2009). pǣtsip nawattakam kānčhatkān rīanrū thī nēn phū rīan pen samkhan .[ 80 innovative learning management for student-centered]. Bangkok: Chulalongkorn University Press, Thailand.
Vally, Z., Salloum, L., Alqedra, D., Shazly, S. E., Albloshi, M., Alsheraifi, S., & Alkaabi, A. (2019, November). Examining the effects of creativity training on creative production, creative self-efficacy, and neuro-executive functioning. Thinking Skills and Creativity, 31(2019), 70-78.
Waterwall, B., Fuller, B., & Budden, H. (2017). Understanding the Inner Muse: Integrating the Creative Self-Efficacy Literature. Journal of Managerial Issues. 29(2), 189-210.