การพัฒนาและกำหนดคะแนนจุดตัดมาตรวัดคุณลักษณะความเป็นนวัตกรของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นจังหวัดเชียงใหม่
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 3 ประการคือ (1) เพื่อพัฒนาตรวจสอบคุณสมบัติทางจิตมิติของมาตรวัดความเป็นนวัตกรของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นในจังหวัดเชียงใหม่ (2) เพื่อกำหนดคะแนนจุดตัดมาตรวัดความเป็นนวัตกรของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นในจังหวัดเชียงใหม่ตามแนวคิดแผนที่สภาวะสันนิษฐาน และ (3) เพื่อศึกษาระดับคุณลักษณะความเป็นนวัตกรของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นในจังหวัดเชียงใหม่ การวิจัยนี้ศึกษากับตัวอย่างการวิจัยเป็นนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1-3 จำนวน 3 กลุ่ม กลุ่มที่ 1 จำนวน 300 คน กลุ่มที่ 2 จำนวน 1,000 คน และกลุ่มที่ 3 จำนวน 1,186 คน ได้มาโดยการสุ่มแบบหลายขั้นตอน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้มาตรวัดคุณลักษณะความเป็นนวัตกรแบบมาตรประมาณค่า 4 ระดับ ทำการตรวจสอบพัฒนาคุณสมบัติทางจิตมิติตามทฤษฎีการทดสอบแบบดั้งเดิม
กับแนวคิด การตอบสนองข้อสอบตามโมเดลของราชส์ ผลการวิจัยพบว่า (1) มาตรวัดคุณลักษณะความเป็นนวัตกรมีจำนวน 21 ข้อ แบ่งออกเป็น 7 ด้านมีค่าอำนาจจำแนกระดับปานกลางถึงสูง (r=.49 - .73)
อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05มีค่าความเที่ยงอยู่ในระดับสูงถึงสูงมาก ( = .72 - .86) และโมเดลการวัดมีความสอดคล้องกลมกลืนกับข้อมูลเชิงประจักษ์ ดัชนีความสอดคล้องรายข้ออยู่ในเกณฑ์ที่ยอมรับได้ (Infit, Outfit MNSQ = .79-1.39) (2) สามารถกำหนดคะแนนจุดตัดได้ 2 จุดตัด แบ่งคุณลักษณะความเป็นนวัตกรเป็นจำนวน 3 กลุ่ม ประกอบไปด้วย (1) ระดับมีความเป็นนวัตกรที่เหนือความคาดหวัง (2) ระดับมีความเป็นนวัตกร และ (3) ระดับเริ่มต้นมีความเป็นนวัตกร และ (3) ภาพรวมนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นในจังหวัดเชียงใหม่มีคุณลักษณะความเป็นนวัตกรอยู่ในระดับมีความเห็นนวัตกร
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ข้อความและบทความในวารสารการวัด ประเมินผล สถิติ และการวิจัยทางสังคมศาสตร์ เป็นแนวคิดของผู้เขียน มิใช่ความคิดเห็นของกองบรรณาธิการวารสาร จึงมิใช่ความรับผิดชอบของวารสารการวัด ประเมินผล สถิติ และการวิจัยทางสังคมศาสตร์ บทความในวารสารต้องไม่เคยตีพิมพ์ที่ใดมาก่อน และสงวนสิทธิ์ตามกฎหมายไทย การจะนำไปเผยแพร่ ต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากกองบรรณาธิการ
เอกสารอ้างอิง
ขัติยา ปิยะรังสี ศักดา สวาทะนันทน์ น้ำผึ้ง อินทะเนตร และ อุไรวรรณ หาญวงค์. (2564). คุณลักษณะของนวัตกรรุ่นเยาว์. วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 22(2), 438–458. https://doi.org/10.14456/lartstu.2022.30
แผนยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี พ.ศ. 2561-2580. (2561, 13 ตุลาคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 135 ตอนที่ 82, 1-71.
เจริญพงษ์ ชมภูนุช. (2562). ปัจจัยที่ส่งผลต่อทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ด้านการคิดอย่างมีวิจารณญาณและการแก้ไขปัญหาของนักเรียนระดับมัธยมศึกษา. [วิทยานิพนธ์ระดับมหาบัณฑิต]. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยนเรศวร.
ถิรายุ อินทร์แปลง. (2566). การประยุกต์ใช้ชุดคำสั่ง “WrightMap” ในโปรแกรม R สำหรับการกำหนดคะแนนจุดตัด แผนที่สภาวะสันนิษฐานและคำบรรยาย. วารสารการวัด ประเมินผล สถิติ และการวิจัย ทางสังคมศาสตร์. 4(2). 24-41. สืบค้นจาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php
/mesr/article/view/271331
ธีรนัย เฉลิมวงศ์และศิริพงษ์ เพียศิริ. (2567). ผลการจัดการเรียนรู้เพื่อพัฒนาความเป็นนวัตกร ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 เรื่อง การออกแบบผลิตภัณฑ์ดินสอพอง โดยใช้แนวคิดห้องเรียนกลับด้าน. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น. 47(1), 24-41. สืบค้นจาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/EDKKUJ/article/view/264141
มาริสา นุงอาหลี และ สมถวิล วิจิตรวรรณนา. (2566). การส่งเสริมการสร้างนวัตกรระดับนักเรียนของโรงเรียนคุณภาพประจําตําบล สังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากรุงเทพมหานคร เขต 1. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์, 9(1), 240-253.
วสันต์ สุทธาวาศ ธีระวัฒน์ จันทึกและพิทักษ์ ศิริวงศ์. (2559). การพัฒนาโปรแกรมเสริมสร้างศักยภาพความเป็นนวัตกรการศึกษา. Veridian E-Journal, Silpakorn University ฉบับภาษาไทยสาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ, 9(2), 194-215.
ศักดิ์สิทธิ์ ทองจำปา ปราณี แก้วมา ญาณวุฒิ วงศ์ใหญ่ศิริ และ ณัฐกานต์ ประจันบาน. (2567). การพัฒนาเครื่องมือการวัดคุณลักษณะความเป็นนวัตกรของนักเรียนในโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาตาก เขต 1. วารสารวิจัยวิชาการ, 7(2), 181-194.
ศิริชัย กาญจนวาสี. (2556). ทฤษฎีการทดสอบแบบดั้งเดิม (พิมพ์ครั้งที่ 5). สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดเชียงใหม่. (2566). รายงานสถิติการศึกษาประจำปีการศึกษา 2566. สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดเชียงใหม่.
สำนักเลขาธิการสภาการศึกษา. (2562). มาตรฐานการศึกษาของชาติ พ.ศ. 2561. 21 เซ็นจูรี่.
อริญชยา ตะพังพินิจการ และ สุกัญญา แช่มช้อย. (2566). ทักษะนวัตกรพลิกผันของนักเรียนโรงเรียนนำร่องพื้นที่นวัตกรรมการศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากาญจนบุรี. วารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์, 10(1), 217-226.
Beghetto, R. A., & Kaufman, J. C. (2016). Nurturing creativity in the classroom. In J. C. Kaufman & R. J. Sternberg (Eds.), The Cambridge handbook of creativity (pp. 467–482). Cambridge University Press. https://doi.org/10.1017/CBO9781316337445.033
Choi, M. (2014). A comparative analysis on the characteristics between different types of gifted students in invention and innovation: focusing on the characteristics of the adolescent entrepreneurial gifted. Journal of Gifted/Talented Education, 24(1), 81-111.
Dyer, J., Gregersen, H. B., & Christensen, C. M. (2011). The innovator’s DNA: Mastering the five skills of disruptive innovators. Harvard Business.
Fisher, W. P., & Wilson, M. (2015). Building a productive trading zone in educational assessment research and practice. Pensamiento Educativo: Revista de Investigacion Educacional Latinoamericana, 52(2), 55-78.
Glickman, A. R., & La Greca, A. M. (2004). The dating anxiety scale for adolescents: scale development and associations with adolescent functioning. Journal of Clinical Child & Adolescent Psychology, 33(3), 566–578. https://doi.org/10.1207/s15374424jccp
_14
Gralewski, J. (2019). Teachers’ beliefs about creative students’ characteristics: A qualitative study. Thinking Skills and Creativity, 31, 138-155. https://doi.org/10.1016/j.tsc.2018.11.008
Kelderman, H. (1996). Multidimensional Rasch models for partial-credit scoring. Applied Psychological Measurement, 20(2), 155-168.
Kline, P. (2015). Personality (Psychology Revivals): Measurement and Theory. Routledge.
Kreijns, K., Weidlich, J., & Rajagopal, K. (2018). The psychometric properties of a preliminary social presence measure using Rasch analysis. In Pammer-Schindler, V., Pérez-Sanagustín, M., Drachsler, H., Elferink, R., & Scheffel, M. (Eds.), Lifelong technology-enhanced learning. EC-TEL 2018. Lecture Notes in
Computer Science (Vol. 11082). Springer, Cham. https://doi.org/10.1007/978-3-319-98572-5_3
Mari, L., & Wilson, M. (2014). An introduction to the Rasch measurement approach for metrologists. Measurement, 51, 315-327.
Newquist, E. (2015). 7 characteristics of highly successful innovators – Innovation. Retrieved from https://www.disruptorleague.com/blog/2015/03/13/7-characteristics-of-highly-successful-innovators/
Pramono, S. E., & Supraptono, E. (2021). Role of Principal as Innovator, Motivator, and Collaborator in the Implementation of School-Based Management. Educational Management, 10(2), 283-288.
Premuzic, T. C. (2013). The five characteristics of successful innovators. Retrieved September 30, 2018, from https://hbr.org
Rovinelli, R. J., & Hambleton, R. K. (1977). On the use of content specialists in the assessment of criterion-referenced test item validity. Dutch Journal for Educational Research, 2, 49–60.
Soper, D. S. (2024). A-priori sample size calculator for multiple regression [Software]. Available from https://www.danielsoper.com/statcalc
Sweller, J., Ayres, P., & Kalyuga, S. (2011). Cognitive load theory. Springer Science & Business Media. https://doi.org/10.1007/978-1-4419-8126-4
Tian, L., Han, M., & Huebner, E. S. (2014). Preliminary development of the Adolescent Students' Basic Psychological Needs at School Scale. Journal of Adolescence, 37(3), 257-267. https://doi.org/10.1016/j.adolescence.2014.01.005
Wright, B. D. (1996). Comparing Rasch measurement and factor analysis. Structural Equation Modeling: A Multidisciplinary Journal, 3(1), 3–24. https://doi.org/10.1080/10705519609540026
Wright, B. D., & Masters, G. N. (1982). A Rasch model for partial credit scoring. Psychometrika, 47(2), 149-174.
Yu, C. H. (2020). Objective measurement: How Rasch modeling can simplify and enhance your assessment. In M. Khine (Ed.), Rasch measurement. Springer, Singapore. https://doi.org/10.1007/978-981-15-1800-3_4
