ทักษะจำเป็นในศตวรรษที่ 21 และการรับรู้ความสามารถตนเอง ที่พยากรณ์การสร้างสรรค์และแบ่งปันเนื้อหาบนสื่อดิจิทัลของเยาวชนไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาทักษะจำเป็นของเยาวชนไทยในศตวรรษที่ 21 ด้านทักษะชีวิต ทักษะการเรียนรู้และนวัตกรรม และทักษะด้านสารสนเทศ สื่อและเทคโนโลยี ปัจจัยการรับรู้ความสามารถตนเอง และการสร้างสรรค์และแบ่งปันเนื้อหาบนสื่อดิจิทัลของเยาวชนไทย (2) ศึกษาปัจจัยที่สามารถพยากรณ์การสร้างสรรค์และแบ่งปันเนื้อหาบนสื่อดิจิทัลของเยาวชนไทย และ (3) จัดทำข้อเสนอแนะเชิงปฏิบัติต่อผู้มีส่วนได้ส่วนเสียสำหรับการพัฒนาทักษะจำเป็นในศตวรรษที่ 21 ของเยาวชนไทย คณะผู้วิจัยดำเนินการวิจัยแบบผสมผสาน โดยดำเนินการวิจัยเชิงสำรวจ ด้วยการแจกแบบสอบถามกับกลุ่มตัวอย่างเยาวชนไทยที่ศึกษาตั้งแต่ระดับมัธยมศึกษาปีที่ 1 ถึงปีที่ 6 ทั่ว จำนวน 542 คน จากทั่วประเทศ ระหว่างเดือนพฤษภาคมถึงธันวาคม พ.ศ. 2563 ร่วมกับการดำเนินการวิจัยเชิงคุณภาพ ด้วยการจัดทำการจัดเวทีสาธารณะจากผู้ทรงคุณวุฒิ 74 คน ในเดือนมกราคม พ.ศ. 2564ผลการวิจัย พบว่า ปัจจัยทักษะสื่อ การรับรู้ความสามารถตนเอง ทักษะด้านสารสนเทศ ทักษะด้านการประสานความร่วมมือ ทักษะด้านดิจิทัล ทักษะด้านนวัตกรรม และทักษะด้านการสื่อสาร ร่วมกันพยากรณ์อธิบายความแปรปรวนในตัวแปรการสร้างสรรค์และแบ่งปันเนื้อหา บนสื่อดิจิทัลของเยาวชนไทย ได้เท่ากับ 49.8% (ค่าสัมประสิทธิ์การพยากรณ์ = R2 = 0.498) มีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 ผลการวิจัยนำมาสู่การสร้างข้อเสนอแนะเชิงปฏิบัติการให้ภาคส่วนรัฐบาลหรือโรงเรียนควรมีการพัฒนาแผนพัฒนาทักษะและความรู้ความสามารถที่เหมาะสมกับบริบทของชั้นเรียนและอายุ และผู้ปกครองควรสอนให้เยาวชนพิจารณาเนื้อหาที่สร้างสรรค์และแบ่งปันก่อนที่จะเผยแพร่ผ่านสื่อในสถานการณ์จริง และจัดการสภาพแวดล้อมของบ้านให้มีการสื่อสารพูดคุยในลักษณะสร้างสรรค์ เพื่อพัฒนาทักษะในศตวรรษที่ 21 การรับรู้ความสามารถของตนเองและการสร้างสรรค์แบ่งปันเนื้อหาบนสื่อดิจิทัลให้กับเยาวชน
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กรมกิจการเด็กและเยาวชน. (2560). แนวปฏิบัติในการป้องกันหรือหลีกเลี่ยงการกระทำความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ตามพระราชบัญญัติว่าด้วยการกระทำความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ พ.ศ. ๒๕๕๐ และ ที่ แก้ไขเพิ่มเติม. วันที่เข้าถึงข้อมูล 1 มิถุนายน 2564 แหล่งที่มา https://www.dcy.go.th/webnew/upload/information/information_th_20212708152830_1.pdf
กรมกิจการเด็กและเยาวชน. (2561). รายงานการพัฒนาเด็กและเยาวชน ประจําปี 2560. วันที่เข้าถึงข้อมูล 21 มิถุนายน 2564 แหล่งที่มา https://www.dcy.go.th/webnew/upload/download/file_th_20181211144021_1.pdf
กรมกิจการเด็กและเยาวชน. (2562). รายงานการพัฒนาเด็กและเยาวชน ประจําปี 2561. กรมกิจการเด็กและเยาวชน กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์.
กรมกิจการเด็กและเยาวชน. (2563). รายงานสถานการณ์เด็กและเยาวชนจากสื่อ มกราคม 2563. กองยุทธศาสตร์และแผนงาน กลุ่มนโยบายและยุทธศาสตร์.
กระทรวงเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร. (2559). แผนพัฒนาดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม. วันที่เข้าถึงข้อมูล 24 กันยายน 2564 แหล่งที่มา https://onde.go.th/assets/portals//files/Digital%20Economy%20Plan-ฉบับเต็ม.pdf
ฐิตินัน บ. คอมมอน. (2558). สื่อใหม่กับการเรียนรู้และการสร้างค่านิยมทางสังคมของเยาวชนไทย. ใน เรื่องเต็มการประชุมทางวิชาการของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ครั้งที่ 53: สาขาศึกษาศาสตร์, สาขาเศรษฐศาสตร์และบริหารธุรกิจ, สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ (น. 884-892). สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
ดวงกมล ทองอยู่. (2557). แนวทางการพัฒนาการเห็นคุณค่าในตนเองของวัยรุ่นตามทฤษฎีการรับรู้ความสามารถของตน. วารสารวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์, 4(2), 179-190.
พัชรี สร้อยสกุล. (2559). การพัฒนาทักษะแห่งศตวรรษที่ 21 สำหรับนักศึกษาอาชีวศึกษาเอกชนในเขตพัฒนาอุตสาหกรรมชายฝั่งทะเลตะวันออก [ดุษฎีนิพนธ์, มหาวิทยาลัยบูรพา]. สาขาวิชาการบริหารการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา.
พีรวิชญ์ คำเจริญ และวีรพงษ์ พลนิกรกิจ. (2561). การรู้เท่าทันดิจิทัล: วิวัฒนาการ ความหมาย และการสังเคราะห์ทักษะ. วารสารวิทยาการสารสนเทศและเทคโนโลยีประยุกต์, 1(2), 72-81.
นิตยา วงศ์ใหญ่. (2560). แนวทางการพัฒนาทักษะการรู้ดิจิทัลของดิจิทัลเนทีฟ. Veridian E-Journal Silapakorn University. 10(2), 1630-1642.
ศูนย์ประสานงานขับเคลื่อนการส่งเสริมและการปกป้องคุมครองเด็กและเยาวชนในการใช้สื่อออนไลน์. (2562). รายงาน
ผลการสำรวจสถานการณ์เด็กกับภัยออนไลน์ ปี 2562. วันที่เข้าถึงข้อมูล 13 กันยายน 2564 แหล่งที่มา https://inetfoundation.or.th/Welcome/showmedia?id=138
สุรเกียรติ ธาดาวัฒนาวิทย์. (2555). การพัฒนาโมเดลเชิงสาเหตุของการรู้เท่าทันสื่อและสารสนเทศของนักเรียนประถมศึกษาปีที่ 4-6: การวิเคราะห์ความไม่แปรเปลี่ยนระหว่างสังกัด. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต), จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. สาขาวิธีวิทยาการวิจัยการศึกษา.
สถาบันวิจัยประชากรและสังคม. (2563). สุขภาพคนไทย 2563: สองทศวรรษ ปฏิรูปการศึกษาไทย ความล้มเหลว และความสำเร็จ. วันที่เข้าถึงข้อมูล 10 มิถุนายน 2564 แหล่งที่มา https://dol.thaihealth.or.th/Media/Pdfview/9cd0b5c1-a48e-ea11-80ea-00155d09b41e
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2562). รายงานการสำรวจการมีการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารในครัวเรือน พ.ศ. 2562. วันที่เข้าถึงข้อมูล 6 มีนาคม 2564 แหล่งที่มา http://www.nso.go.th/sites/2014/DocLib13/ด้านICT/เทคโนโลยีในครัวเรือน/2562/full_report62.pdf
เหงียน ถิ ทู ฮ่า และสิรินาถ จงกลกลาง. (2561). การศึกษาทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย จังหวัดกาวบั่ง ประเทศเวียดนาม. วารสารวิจัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น (ฉบับบัณฑิตศึกษา) สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 6(2), 14-24.
อภิญญา ปานชูเชิด. (2547). ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคล แรงสนับสนุนทางสังคมการรับรู้สมรรถนะของตนเอง กับพฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพของนักเรียนวัยรุ่น เขตกรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต), จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. สาขาวิชาพยาบาลศาสตร์.
Al-Zahrani, A. (2015). Toward digital citizenship: Examining factors affecting participation and involvement in the internet society among higher education students. International Education Studies, 8(12), 203-217.
Alharbi, W. O., & Alturki, K. I. (2018). Social media contribution to the promotion of digital citizenship among female students at Imam mohammed bin saud Islamic university in Riyadh. English Language Teaching, 11(1), 80-92.
American Library Association. (2019). Information literacy. In. https://libguides.ala.org/InformationEvaluation
Atoy, M. B., Garcia, F. R. O., Cadungog, R. R., Cua, J. D. O., Mangunay, S. C., & de Guzman, A. B. (2020). Linking digital literacy and online information searching strategies of Philippine university students: The moderating role of mindfulness. Journal of Librarianship and Information Science, 0961000619898213.
Bandura, A. (1986). Social foundations of thought and action: A social cognitive theory. Prentice-Hall.
Bandura, A. (1969). Principle of behavior modification. Renehart and Winston
Bandura, A. (1977). Social learning theory. Prince-Hall.
Battle for Kids. (2019). Framework for 21st century learning definition. Retrieved February 10, 2020, fromhttp://static.battelleforkids.org/documents/p21/P21_Framework_DefinitionsBFK.pdf
Choi, M., Glassman, M., & Cristol, D. (2017). What it means to be a citizen in the internet age: Development of a reliable and valid digital citizenship scale. Computers & Education, 107, 100-112.
Dolničar, D., Boh Podgornik, B., Bartol, T., & Šorgo, A. (2020). Added value of secondary school education toward development of information literacy of adolescents. Library & Information Science Research, 42(2), 101016. https://doi.org/10.1016/j.lisr.2020.101016
Druckman, D. (2005). Doing research: Methods of inquiry for conflict analysis. SAGE Publications.
Hashim, K. F., Rashid, A., & Yusof, S. A. M. (2013). Online privacy awareness using social media: A case study of Malaysian youth. ISICO 2013, 2013.
Javed, M. S., Athar, M. R., & Saboor, A. (2019). Development of a twenty-first century skills scale for agri varsities. Cogent Business & Management, 6(1), 1692485.
Jones-Jang, S. M., Mortensen, T., & Liu, J. (2019). Does media literacy help identification of fake news? information literacy helps, but other literacies don’t. American Behavioral Scientist, 0002764219869406.
Kazdin, A. E. (1974). Reactive self-monitoring: The effects of response desirability, goal setting, and feedback. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 42(5), 704–716.
Kemp, S. (2020). Digital 2020 April Global Statshot Report. Hootsuite. Retrieved February 10, 2020, from https://datareportal.com/reports/digital-2020-april-global-statshot
Kennedy, I. G., Latham, G., & Jacinto, H. (2015). Education skills for 21st century teachers: Voices from a global online educators’ forum. Springer.
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and psychological measurement, 30(3), 607-610.
Kudinova, N., & Arzhadeeva, D. (2020). Effect of debate on development of adaptability in EFL university classrooms. TESOL Journal, 11(1), e00443.
Kwahk, K.-Y., & Park, D.-H. (2016). The effects of network sharing on knowledge-sharing activities and job performance in enterprise social media environments. Computers in Human Behavior, 55, 826-839.
Landøy, A., Popa, D., & Repanovici, A. (2020). Basic concepts in Information Literacy. In A. Landøy, D. Popa, & A. Repanovici (Eds.), Collaboration in designing a pedagogical approach in information literacy (pp. 23-38). Cham: Springer International Publishing.
Lee, K. S., & Chen, W. (2017). A long shadow: Cultural capital, techno-capital and networking skills of college students. Computers in Human Behavior, 70, 67-73.
Miles, D. (2011). Youth protection: Digital citizenship-principles and new resources. Paper presented at the Cybersecurity Summit (WCS).
Moon, S. J., & Bai, S. Y. (2020). Components of digital literacy as predictors of youth civic engagement and the role of social media news attention: The case of Korea. Journal of Children and Media, 1-17.
Palardy, G. J. & Rumberger, R.W. (2019). The effects 21st century skills on behavioral disengagement in Sacramento high schools. In J. Demanet and M. Van Houtte (Eds.), Resisting education: A cross-national study on systems and school effects (pp. 53-80). The Netherlands: Springer.
Rode, H. (2016). To share or not to share: The effects of extrinsic and intrinsic motivations on knowledge-sharing in enterprise social media platforms. Journal of Information Technology, 31(2), 152-165.
Schultz, D. P., & Schultz, S. E. (1998). Psychology and work today: An introduction industrial and organizational psychology. (7th ed.). Prentice-Hall
Spires, H.A. (2008). 21st century skills and serious games: Preparing the N generation. In L.A. Annetta (Ed.), Serious educational games (pp. 13 - 23). Rotterdam, The Netherlands: Sense Publishing.
Tappen, R. (2010). Advanced nursing research. Jones & Bartlett Learning.
Van Laar, E., Van Deursen, A. J., Van Dijk, J. A., & De Haan, J. (2019). The sequential and conditional nature of 21st-century digital skills. International journal of communication, 13, 26.
van Laar, E., van Deursen, A. J. A. M., van Dijk, J. A. G. M., & de Haan, J. (2019). Determinants of 21st-century digital skills: A large-scale survey among working professionals. Computers in Human Behavior, 100, 93-104.
Wang, Q., Woo, H. L., Quek, C. L., Yang, Y., & Liu, M. (2012). Using the facebook group as a learning management system: An exploratory study. British Journal of Educational Technology, 43(3), 428-438.
Wood, R., & Bandura, A. (1989). Social cognitive theory of organizational management. Academy of Management Review, 14, 361-384.
Xu, S., Yang, H. H., MacLeod, J., & Zhu, S. (2018). Social media competence and digital citizenship among college students. Convergence, 25(4), 735-752.
You, J. W. (2020). Enhancing creativity in team project-based learning amongst science college students: The moderating role of psychological safety. Innovations in Education and Teaching International, 1-11.
Zhou, D., Du, X., Hau, K.-T., Luo, H., Feng, P., & Liu, J. (2020). Teacher-student relationship and mathematical problem-solving ability: Mediating roles of self-efficacy and mathematical anxiety. Educational Psychology, 40(4), 473-489.
