ผลกระทบของสื่อสังคมที่มีต่อวัยรุ่น

Main Article Content

บุษบา สุธีธร

บทคัดย่อ

วัยรุ่น คือวัยของการเปลี่ยนผ่านจากความเป็นเด็กสู่ความเป็นผู้ใหญ่ เป็นช่วงวัยที่มีความเปลี่ยนแปลงอย่างมากทั้งด้านร่างกาย จิตใจ อารมณ์และพฤติกรรมทางสังคมที่มีความสำคัญต่อการพัฒนาแนวคิดเกี่ยวกับตนเอง และความภาคภูมิใจในตัวเอง บทความนี้เป็นการสำรวจวรรณกรรมและงานวิจัยที่เกี่ยวข้องโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อ1) เสนอสถานการณ์การใช้สื่อสังคมออนไลน์ของวัยรุ่นไทยในปัจจุบันจากข้อมูลผลการสำรวจพฤติกรรมการใช้สื่อสังคมของวัยรุ่นจากกระทรวงดิจิทัลเพื่อพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม และ 2) ศึกษาผลกระทบทั้งด้านบวกและด้านลบที่เกิดขึ้นกับวัยรุ่นจากการใช้สื่อสังคม จากการศึกษาพบว่า 1) สถานการณ์การใช้สื่อสังคมออนไลน์ของวัยรุ่นไทยในปัจจุบันมีแนวโน้มการใช้เพิ่มสูงขึ้นอย่างต่อเนื่องโดยมีการใช้เพิ่มขึ้นถึงวันละ 12 ชั่วโมงในวันหยุด 2) ด้วยคุณสมบัติของสื่อสังคม ที่ตอบสนองความต้องการพื้นฐานทางจิตวิทยาและพัฒนาการทางสังคมของวัยรุ่นจึงทำให้วัยรุ่นได้ใช้ประโยชน์ด้านบวกจากสื่อสังคมในการแสดงตัวตนให้เป็นรู้จักในสังคม ใช้เพื่อสร้างและธำรงรักษาความสัมพันธ์กับบุคคล ใช้เชื่อมโยงความสนใจเกิดเป็นเครือข่าย อีกทั้งยังใช้เพื่อตอบสนองต่อความสนใจใคร่รู้ และความบันเทิงที่ไม่มีข้อจำกัดด้านเวลาและสถานที่ อย่างไรก็ตามการที่วัยรุ่นใช้เวลาอยู่กับสื่อสังคมมากจนเกือบถึงครึ่งหนึ่งของเวลาในหนึ่งวัน จึงมีความเสี่ยงที่จะได้รับผลกระทบในด้านลบอันได้แก่ในการติดสื่อสังคม เกิดผลกระทบต่อสมอง สุขภาพกาย สุขภาพจิต รวมถึงผลกระทบทางสังคมจากภัยซึ่งมีที่มาจากการใช้สื่อสังคม ผลการศึกษานี้นำไปสู่ข้อเสนอแนะให้ผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้อง อันได้แก่วัยรุ่น ครอบครัว โรงเรียน รวมถึงผู้สร้างเนื้อหาทางสื่อสังคมได้ตระหนักถึงผลกระทบที่เกิดขึ้นทั้งด้านบวกและด้านลบ เพื่อร่วมกันแสวงหาแนวทางให้วัยรุ่นใช้สื่อสังคมอย่างเหมาะสมต่อไป

Article Details

บท
Articles

References

กรมการปกครอง. (2560). สถิติประชากรของกรมการปกครอง. วันที่เข้าถึงข้อมูล 15 พฤษภาคม 2563 แหล่งที่มา https://stat.bora.dopa.go.th/stat/statnew/statTDD/views/showProvinceData.php

กองทุนประชากรแห่งสหประชาชาติ (UNFPA). (2561). รายงานประชากรไทย พ.ศ. 2561: การลงทุนกับเยาวชน. วันที่เข้าถึงข้อมูล 20 เมษายน 2563 แหล่งที่มา https://thailand.unfpa.org/sites/default/files/pubpdf/UNFPA%20Presentation_28-Nov-2017.pdf

กันยา พาณิชย์ศิริและเบญจพร ตันตสูติ. (2559). การติดสื่อสังคมและภาวะสมาธิสั้นของนักเรียน ชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารสมาคมจิตแพทย์แห่งประเทศไทย 2559; 61(3), 191-204.

กานติ์ชนิต ผลประไพ. (2563). โรคติดสื่อสังคม. วันที่เข้าถึงข้อมูล 1 พฤษภาคม 2563 แหล่งที่มา https://www.praram9.com/articles/

คมสันต์ เกียรติรุ่งฤทธิ์. (2559). รายการพบหมอรามา ช่วง Big Story ปัญหาการใช้สื่อออนไลน์ของวัยรุ่นกับปัญหาสุขภาพจิต. วันที่เข้าถึงข้อมูล 20 พฤษภาคม 2563 แหล่งที่มา https://www.rama.mahidol.ac.th/ramachannel/home/article/

จิราภรณ์ อรุณากูร. (2560). Media Inspire หนังสั้นสะท้อนอีกมุมมองของ “เด็กติดเกม” วันที่เข้าถึงข้อมูล 2 มิถุนายน 2563 แหล่งที่มา https://www.rama.mahidol.ac.th/ramachannel/home/article/

ชนกชนม์ แต่งเติมวงศ์. (2556). กระแสของ Social Network บนโทรศัพท์มือถือในปัจจุบัน. วารสารสังคมศาสตร์และศิลปะศาสตร์. 2(1), 28-42.

ชมนภัส วังอินทร์. (2561). เสพติดโซเชียล ส่งผลเสีย สุขภาพจิต กาย. วันที่เข้าถึงข้อมูล 14 มิถุนายน 2563 แหล่งที่มา https://www.thaihealth.or.th/Content/42637-

ไทยโพสต์. (2562). สุขภาวะของคนไทยในโลกโซเชียล มนุษย์สองโลกแห่งศตวรรษที่ 21. วันที่เข้าถึงข้อมูล 1 มิถุนายน 2563 แหล่งที่มา https://www.thaipost.net/main/detail/53548

นิชาภา พัฒนกูลชัย, สุวรรณา มณีวงศ์ และอังธนา จุลสุคนธ์. (2561). สื่อสังคมกับสมองของเด็กวัยรุ่น. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย ฉบับวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. 12(3), 118-123.

นิวส์ 108. (2558). สื่อออนไลน์ประโยชน์เยอะ ภัยร้ายแยะ. วันที่เข้าถึงข้อมูล 3 มิถุนายน 2563 แหล่งที่มา https://www.dga.or.th/th/content/890/1904/

ผู้จัดการออนไลน์. (2562). ยุคโซเชียล ทำยอดนักพนันออนไลน์วัยโจ๋พุ่ง. วันที่เข้าถึงข้อมูล 17 พฤษภาคม 2563 แหล่งที่มาhttps://mgronline.com/qol/detail/9620000021561

พนม คลี่ฉายา. (2559). การใช้งาน ความเสี่ยง การรู้เท่าทันสื่อดิจิทัล และแนวทางการสอน เพื่อการรู้เท่าทันสื่อดิจิทัล สำหรับนักเรียนมัธยมในประเทศไทย ระยะที่ 2. (รายงานผลการวิจัย) สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัยและจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย วันที่เข้าถึงข้อมูล 21 สิงหาคม 2563 แหล่งที่มา https://dric.nrct.go.th/Search/ShowFulltext/2/302670

พิจิตรา เพชรเภรี. (2562). ใช้เวลาบนโลกออนไลน์ "มากเกินไป”ส่งผลอย่างไรกับตัวเรา. วันที่เข้าถึงข้อมูล 25 พฤษภาคม 2563 แหล่งที่มา https://www.thaihealth.or.th/Content/47053-

มธุรดา สุวรรณโพธิ์. (2563). วัยรุ่นติดโซเชียล. วันที่เข้าถึงข้อมูล 3 มิถุนายน 2563 แหล่งที่มา http://new.smartteen.net/infographic/106

ยุพา พูนขำ, ประกายดาว พรหมประพัฒน์, กอบกุล ไพศาลอัชพงษ์ และ รณภูมิ สามัคคีคารมย์. (2553). การศึกษาแนวทางการส่งเสริมสุขภาพ ป้องกันพฤติกรรมเสี่ยง และปัญหาสุขภาพ เยาวชน. วันที่เข้าถึงข้อมูล 12 เมษายน 2563 แหล่งที่มา http://rhold.anamai.moph.go.th/all_file/research/text_new_rev160855[1].pdf

รักเกียรติ พันธุ์ชาติ. (2560). สื่อสังคม: แนวทางการนำมาประยุกต์ใช้กับหน่วยงานของรัฐ. วันที่เข้าถึงข้อมูล 13 พฤษภาคม 2563 จากhttp://www.dsdw2016.dsdw.go.th/doc_pr/ndc_2560-2561/PDF/

รายงานการพัฒนาเด็กและเยาวชน. (2560). กรมกิจการเด็กและเยาวชน กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. วันที่เข้าถึงข้อมูล 20 เมษายน 2563 แหล่งที่มา https://www.dcy.go.th/webnew/upload/download/file_th_20181211144021_1.pdf

วรพงษ์ เธียรอุกฤษฏ์. (2561). “Social medias ทำอะไรกับสมองของลูกคุณ”. วันที่เข้าถึงข้อมูล 7 พฤษภาคม 2563 แหล่งที่มา https://medium.com/@worapongtearneukit/social-medias-

สำนักงานพัฒนาธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ กระทรวงดิจิทัลเพื่อพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม. (2562). การสำรวจพฤติกรรมผู้ใช้อินเทอร์เน็ตในประเทศไทย. วันที่เข้าถึงข้อมูล 1 มิถุนายน 2563 แหล่งที่มา https://www.etda.or.th/publishing-detail/thailand-internet-user-behavior-2019.html)

สำนักงานราชบัณฑิตยสภา. (2556). ความหมาย social media สื่อสังคม. วันที่เข้าถึงข้อมูล 7 พฤษภาคม 2563 แหล่งที่มา http://www.royin.go.th/?knowledges=

สำนักส่งเสริมและพัฒนาสุขภาพจิต กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข. (2559). องค์ความรู้การดำเนินงานดูแลสุขภาพวัยรุ่นแบบบูรณาการ สำหรับทีมนักจัดการสุขภาพวัยรุ่น (Teen Manager). กรุงเทพฯ: บียอนด์พับลิสชิ่ง. วันที่เข้าถึงข้อมูล

มิถุนายน 2563 แหล่งที่มา https://www.chiangmaihealth.go.th/cmpho_web/document/161026147747019361.pdf

เสาวนี ชินนาลอง, บุษบา สุธีธร และ สุกานดา วรพันธุ์พงศ์. (2562). ระดับการรู้เท่าทันสื่อใหม่และพฤติกรรมการใช้เฟซบุ๊กและไลน์ของนักศึกษาระดับปริญญาตรี สาขาวิชานิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. (รายงานผลการวิจัย). นนทบุรี : มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

ETDA Thailand. (2560). รายงานสรุปสถานการณ์สื่อออนไลน์กับเด็กและเยาวชนไทย. วันที่เข้าถึงข้อมูล 20 เมษายน 2563 https://www.facebook.com/ETDA.Thailand/posts/1958300094183557/

VVP. (2562). ผลการสำรวจ “Global Digital (2019)” วันที่เข้าถึงข้อมูล 13 พฤษภาคม 2563 แหล่งที่มา https://www.marketingoops.com/reports/global-and-thailand-digital-trend-2019/

We are Social. (2563). สถิติการใช้อินเทอร์เน็ตของประเทศต่าง ๆ ในโลก ปี 2563. วันที่เข้าถึงข้อมูล 5 เมษายน 2563 แหล่งที่มา https://wearesocial.com/digital-2020

Gwenn Schurgin O'Keeffe, Kathleen Clarke –Pearson. (2011). Clinical. Report The Impact of Social Media on Children, Adolescents, and Families. Pediatrics (the official journal of the American Academy of Pediatrics) published online Mar 28, 2011; DOI: 10.1542/peds.2011-0054

Jenkins, H. & Purushotma, R. & Weigel, M. & Clinton, K. and Alice J. R. (2006). Confronting the challenges of a participatory culture: media education for the 21th century. The John D. and Catherine T. MacArthur Foundation. Retrieved May 2, 2020 from http://mitpress.mit.edu/books/full_pdfs/Confronting_the_Challenges.pdf

Kennedy, K. (2019). Positive and negative effects of social media on adolescent well-being. [Master’s thesis, Minnesota State University, Mankato]. Cornerstone: A Collection of Scholarly and Creative Works for Minnesota State University, Mankato.

Literat, I. (2014). Measuring New Media Literacies: Towards the development of a comprehensive assessment Tool. Journal of Media Literacy Education, 6(1), 15-27.

Miller, Vincent. (2011). Understanding Digital Culture. London. Sage Publication Ltd.

Silver, Katie (2018). Adolescence now lasts from 10 to 24, BBC News. Retrieved 1 July 2020 from https://www.bbc.com/news/health-427324

World Health Organizer. (2018). Adolescent health in the South-East Asia Region. Retrieved 1 June 2020 from https://www.who.int/southeastasia/health-topics/adolescent-health