อิทธิพลของการรับรู้ความเสี่ยงต่อพฤติกรรมสุขภาพและแนวทางการสื่อสารเพื่อสร้างพฤติกรรมการป้องกันโรคไม่ติดต่อเรื้อรังของกลุ่มเสี่ยง

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาอิทธิพลของการรับรู้ความเสี่ยงต่อโรคไม่ติดต่อเรื้อรังที่มีต่อพฤติกรรมสุขภาพและศึกษาแนวทางการสื่อสารที่มีต่อพฤติกรรมป้องกันของกลุ่มเสี่ยงโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่และโรคหัวใจระยะที่ 1 สำรวจกรณีศึกษาละ 400 คน รวม 800 คน ประมวลผลด้วยการวิเคราะห์สหสัมพันธ์ การวิเคราะห์ถดถอยพหุและการทดสอบความแปรปรวนหลายตัวแปร ผลการวิจัย พบว่าตัวแปรการรับรู้ความเสี่ยงที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมเสี่ยงโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่ คือ ความคุ้นเคยและความน่ากลัว โดยมีปฏิสัมพันธ์ร่วมกับความสามารถในตน ส่วนตัวแปรการรับรู้ความเสี่ยงที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมเสี่ยงโรคหัวใจคือ ความสามารถในตน การควบคุมได้ด้วยตนเอง ความสูญเสียและความใกล้ระยะที่ 2 สัมภาษณ์เจาะลึกกลุ่มเสี่ยงสูง 23 คน วิเคราะห์โดยวิธีสรุปจากข้อมูล พบว่าแนวทาง การสื่อสารด้วยการส่งเสริมความสามารถในตนทำให้กลุ่มเสี่ยงสูงทั้ง 2 โรคส่วนใหญ่มีทัศนคติเชิงบวกและเกิด ความรู้สึกตั้งใจอยากปฏิบัติพฤติกรรมป้องกันมากกว่า แนวทางการสื่อสารที่ไม่ส่งเสริมความสามารถในตน