The Perception of Community Identity and Strategic Public Relations for Tourism Promotion in Ban Rai District, Uthai Thani Province
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aims to: 1) explore tourist attractions that represent the community identity of Ban Rai District, Uthai Thani Province, 2) investigate the perception of community identity and tourism routes in Ban Rai District, and 3) develop a public relations strategy to promote tourism. The research employed a mixed-method approach, including field surveys, in-depth interviews with 10 key informants, and a survey of 400 participants.
The research findings revealed that the participants perceived Ban Rai District as a community with a distinctive identity, with a mean score of 4.27, indicating a high level of agreement. Regarding tourism routes, the participants expressed a strong preference for comprehensive tourism routes that include attractions, local products for souvenirs, and various facilities, with a mean score of 4.46, also at a high level. The most representative tourist attractions in terms of community identity were: the Giant Tree for natural attractions (60.00%), Wat Tham Khao Wong for religious attractions (67.50%), and Sao Hai Market for cultural attractions (58.75%).
The public relations strategies aimed at promoting Ban Rai to local community members were centered on fostering a sense of pride in the community's identity and promoting unity within Ban Rai. Tactics involved raising awareness of the community's shared cultural heritage, encouraging local stewardship of tourist attractions, offering leadership training in tourism for community members, and establishing a network of local tourism entrepreneurs. The public relations media tools employed included interpersonal communication, event communication, and news media.
The public relations strategies aimed at promoting Ban Rai to tourists emphasize its identity as "one-of-a-kind”, “second to none”, “accessible to all." Key communication tactics include highlighting the integration of arts, culture, and tradition, which represent Ban Rai’s unique identity. Additional strategies involve media relations, promoting year-round tourism, and developing community museums and local shops. The public relations media tools utilized include local media, digital and online platforms, multilingual promotional content in English and Chinese, tourism marketing events, and integrated advertising and promotional Media
Article Details
References
กาญจนา แก้วเทพ. (2538). เครื่องมือการทำงานแนววัฒนธรรมชุมชน. สภาคาทอลิคแห่งประเทศไทยเพื่อการพัฒนา.
ณัฏฐ์ชุดา วิจิตรจามรี. (2559). หลักการประชาสัมพันธ์. สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ณัฏฐพัชร มณีโรจน์. (2560). การจัดการการท่องเที่ยวโดยชุมชน. วารสารวิชาการท่องเที่ยวไทยนานาชาติ, 13(2), 16–25.
นันทพร อดิเรกโชติกุล และเกศรินทร์ โชคเพิ่มพูน. (2561). การพัฒนาการประชาสัมพันธ์การท่องเที่ยวของ อบต.มะเกลือใหม่ ตำบลมะเกลือใหม่ อำเภอสูงเนิน จังหวัดนครราชสีมา. วารสารราชพฤกษ์, 16(2), 46–52.
พจนา สวนศรี และสมภพ ยี่จอหอ. (2556). คู่มือมาตรฐานการท่องเที่ยวโดยชุมชน. โครงการพัฒนาแห่งสหประชาชาติ.
พระมหาเกริกเกียรติ นิรุตฺติเมธี (ไพศาล เจริญลาภ). (2568). กลยุทธ์การตลาดผ่านอินฟลูเอนเซอร์ในการส่งเสริมการท่องเที่ยวเมืองรอง. วารสารนวัตกรรมสังคมศาสตร์, 2(1), 48–59.
วรรณรัตน์ ศรีรัตน์. (2561). การพัฒนารูปแบบการประชาสัมพันธ์การท่องเที่ยวตามมาตรฐานโฮมสเตย์ไทยในจังหวัดสมุทรสงคราม. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์, 20(2), 41–51.
วิณัฐฏาภรณ์ ศิริโสม. (2561, 26 กันยายน). ลดเหลื่อมล้ำด้วยท่องเที่ยว ‘เมืองรอง’ เสน่ห์รอค้นพบ. มติชนออนไลน์. https://www.matichon.co.th/prachachuen/prachachuenscoop/news_1151245
สำนักงานจังหวัดอุทัยธานี. (2566). แผนพัฒนาจังหวัดอุทัยธานี พ.ศ. 2566–2570 (5 ปี).
สำนักงานพัฒนาชุมชนอำเภอบ้านไร่. (2559). ประวัติความเป็นมา. https://district.cdd.go.th/banrai/about-us/ประวัติความเป็นมา/
สำนักงานสถิติจังหวัดอุทัยธานี. (2567). แผนพัฒนาสถิติระดับจังหวัดอุทัยธานี พ.ศ. 2566–2570 (ฉบับทบทวน ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2567).
สำนักเลขาธิการนายกรัฐมนตรี. (2564, 1 มิถุนายน). คำแถลงประกอบงบประมาณรายจ่ายประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2565 พลเอก ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรี แถลงต่อสภาผู้แทนราษฎร. รัฐบาลไทย.
อภิญญา เฟื่องฟู. (2546). อัตลักษณ์ Identity: การทบทวนทฤษฎีและกรอบแนวคิด. สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมวิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม.
Arjona, M. F. (2022). Travel and tourism public relations. Society Publishing.
Ashmore, R. D., Deaux, K., & McLaughlin-Volpe, T. (2004). An organizing framework for collective identity: Articulation and significance of multidimensionality. Psychological Bulletin, 130(1), 80–110. https://doi.org/10.1037/0033-2909.130.1.80
Curtin, P. A., Gaither, T. K., Miculescu, S. M., & Martina, R. I. (2008). Relații publice internaționale: Negocierea culturii, a identității și a puterii. Curtea Veche.
Giddens, A. (1984). The constitution of society: Outline of the theory of structuration. Polity Press.
Hudson, S. (2009). Tourism and hospitality marketing: A global perspective. Sage.
Khalid, S., Ahmad, M. S., Ramayah, T., Hwang, J., & Kim, I. (2019). Community empowerment and sustainable tourism development: The mediating role of community support for tourism. Sustainability, 11(22), Article 6248. https://doi.org/10.3390/su11226248
Minciu, R. (2000). Economia turismului. Editura Uranus.
Morrison, A. M. (2002). Hospitality and travel marketing (3rd ed.). Delmar Thomson Learning.
Petrovici, A. (2014). Public relations in tourism: A research on the perception of the Romanian public upon responsible tourism. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 163, 67–72. https://doi.org/10.1016/j.sbspro.2014.12.006
Stets, J. E., & Serpe, R. T. (2013). Identity theory. In J. DeLamater & A. Ward (Eds.), Handbook of social psychology (pp. 31–60). Springer. https://doi.org/10.1007/978-94-007-6772-0_2
Wilcox, D. L., Cameron, G. T., Ault, P. H., & Agee, W. K. (2009). Public relations: Strategies and tactics. Allyn & Bacon.
