Media Usage Behavior of Thai Elderly and Appropriate Communication for Age-Friendly Cities
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research has the following objectives: 1) to study media usage behavior of Thai elderly and 2) to explore communication guidelines for Age-Friendly cities in Thai society. The study area covered Chiang Mai, Khon Kaen, Pathum Thani, Bangkok and Songkhla provinces. Total 210 the elderly and 50 community leaders and aged-care services staff participated in this study. The qualitative method was employed for data collection which was conducted from October 2021 to September 2022. Results showed that television, public address system, personal media, online media and radio are regularly use by Thai elderly. The most popular contents amongst them are news, entertainment program, varieties and sport. The guidelines of appropriate communication for Age-friendly cities are: (1) Village communicator who has suitable communication and media literacy skills (2) Communication system with omnichannels in respect of the elderly needs and community context and 3) Budget and management system provided by community and local government including the elderly’s participation.
Article Details
References
กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. (2547). พระราชบัญญัติผู้สูงอายุ พ.ศ. 2546. พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์เทพเพ็ญวานิสย์.
กันตพล บันทัดทอง. (2557). พฤติกรรมการใช้เครือข่ายสังคมออนไลน์และความพึงพอใจของกลุ่มคนผู้สูงอายุ ในเขตกรุงเทพมหานคร. [การค้นคว้าอิสระนิเทศศาสตรมหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
กาญจนา แก้วเทพ. (2550). ทบทวนหวนคิดและเพ่งพินิจไปข้างหน้า การสื่อสารเพื่อการพัฒนาในสังคมไทย. วารสารการสื่อสารมวลชน, 1(1), 1-30.
ไตรรัตน์ จารุทัศน์. (2565). รูปแบบที่อยู่อาศัยที่เหมาะสมกับผู้สูงอายุไทยเพื่อส่งเสริมสุขภาพกาย-ใจ ภายใต้แนวคิดชุมชนที่เป็นมิตรกับผู้สูงอายุ. (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: สำนักงานการวิจัยแห่งชาติ.
“โทรทัศน์ภาคพื้นดินระบบดิจิทัลในประเทศไทย”. (2566). ใน สารานุกรมเสรี วิกิพีเดีย. วันที่เข้าถึงข้อมูล 1 มีนาคม 2566. แหล่งที่มา https://th.wikipedia.org/wiki/โทรทัศน์ภาคพื้นดินระบบดิจิทัลในประเทศไทย
ปรมะ สตะเวทิน. (2538). หลักนิเทศศาสตร์. พิมพ์ครั้งที่ 8. กรุงเทพฯ: ภาพพิมพ์.
“ปี 65 ไทยเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุโดยสมบูรณ์ สสส.ผนึกภาคี ผลักดันนโยบายเพื่อสุขภาวะที่ดีของผู้สูงอายุทั่วประเทศ” (2566). วันที่เข้าถึงข้อมูล 1 มีนาคม 2566. แหล่งที่มา https://www.thaihealth.or.th/ปี-65-ไทยเข้าสู่สังคมผู้ส/
พจน์ ใจชาญสุขกิจ. (2555). สื่อบุคคลกับการสื่อสารภาพลักษณ์และการพัฒนาองค์กร. วันที่เข้าถึงข้อมูล 6 มีนาคม 2566, แหล่งที่มา http://www.drphot.com/talk/archives/578
พนม คลี่ฉายา. (2555). ความต้องการข่าวสาร การใช้สื่อและนิสัยการเปิดรับสื่อของผู้สูงอายุไทย. (รายงานวิจัย) กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พนม คลี่ฉายา (2563). การใช้เทคโนโลยีดิจิทัลของผู้สูงอายุและข้อเสนอเพื่อการเสริมสร้างภาวะพฤฒิพลังของผู้สูงอายุไทย. (รายงานวิจัย). มูลนิธิสถาบันพัฒนาผู้สูงอายุ. วันที่เข้าถึงข้อมูล 1 เมษายน 2566 แหล่งที่มา https://thaitgri.org/?p=39594
พวงทอง ไกรพิบูลย์. (2556). คุณภาพชีวิตความเป็นอยู่ที่ดี. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดดูเคชั่น.
สำนักงานพัฒนาธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์. (2565). การสำรวจพฤติกรรมผู้ใช้อินเทอร์เน็ตในประเทศไทย Thailand Internet User Behavior 2565. วันที่เข้าถึงข้อมูล 10 มีนาคม 2566. แหล่งที่มา https://www.etda.or.th/th/การสำรวจพฤติกรรมการใช้อินเทอร์เน็ตในประเทศไทย-Thailand-Internet-User-Behavior
สุคี ศิริวงศ์พากร. (2556). การศึกษาพฤติกรรมการเปิดรับข่าวสารที่มีความสัมพันธ์กับความสามารถในการพึ่งตนเองของผู้สูงอายุในกรุงเทพมหานคร. (รายงานวิจัย). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร.
เสถียร เชยประทับ. (2536). สื่อมวลชนกับการพัฒนาประเทศ: เน้นเฉพาะประเทศไทย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
รัตนา จักกะพากและระวี สัจจโสภณ. (2554). โครงการวิจัยเรื่อง สื่อเพื่อผู้สูงอายุในประเทศไทย: สภาพการณ์ ปัจจุบัน ความคาดหวัง แนวโน้มในอนาคตและการกำหนดยุทธศาสตร์เชิงรุก. (รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์). กรงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วรนารถ ดวงอุดม. (2555). การพัฒนาสื่อที่เหมาะสมกับการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุ ในกรุงเทพมหานครและจังหวัดแพร่. วารสารจันทรเกษมสาร, 18(34), 13-22.
วรัชญา ทิพย์มาลัย. (2562). พฤติกรรมและการรับรู้ข้อมูลข่าวสารสิทธิของผู้สูงอายุผ่านเครือข่ายสังคมออนไลน์. [วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
วิไลรักษ์ สันติกุล. (2560). การรู้เท่าทันสื่อสังคมออนไลน์ของผู้สูงวัยในเขตกรุงเทพมหานคร. [รายงานเฉพาะบุคคล ไม่ได้ตีพิมพ์]. สถาบันอิศรา มูลนิธิพัฒนาสื่อมวลชนแห่งประเทศไทย.
วีรายา อักกะโชติกุล. (2552). บทบาทของสื่อบุคคลในการส่งเสริมการรับรู้องค์กรนวัตกรรม. [วิทยานิพนธ์นิเทศศาสตรมหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Berlo, D. K. (1960). The process of communication: An introduction to theory and practice. New York: Holt, Rinehart and Winston.
World Health Organization. (2007). Global age-friendly cities: A guide. Retrieved March 1, 2023, from https://www.who.int/ageing/ publications/ Global_age_friendly_cities_Guide_English.pdf