National Image Construction for the First Royal Visit to Europe of King Rama V
Article Sidebar
Published:
Jun 27, 2019
Keywords:
National Image Public Relations History King Chulalongkorn international diplomacy communication
Main Article Content
Abstract
This research is a historical study aimed at studying the construction of national image of the First Royal Visit to Europe of King Chulalongkorn or King Rama V. Documentary analysis of the historical records is used as the basis of this qualitative investigation. Even though “Image Building” is the concept known as parts of modern public relations, but implementation of the concept is found in this study as King Rama V presented himself to create impression upon Europeans during his Royal Visit to Europe. The research results revealed that the image of Siam which the King aimed to present is the “civilized” image based on a reference frame of European countries who were the key players in global politics and his Majesty’s the King traveling destinations. Image of Siam was communicated through three main components conforming to the European traditions and norms namely the costumes, the official language which was English, and the well-behaved behaviors and refined manners of the King and his entourages. The construction of Siam’s Image was well-prepared and planned by King Rama the Fifth and his advisory board led by Chao Phya Abhai Raja (Rolin-Jaequemyns), who strongly believed that King Rama V’s visibly unique and pleasant personality would make a great impression upon all who observed and had a chance to meet him in person. This helped leverage the positive image of Siam. Conclusively the construction of Siam’s image of the 1st royal visit to Europe had arisen in the context of international diplomacy communication. The visit provided opportunities for his Majesty the King to make a remark to the global community about the existence of Siam as the civilized country. It helped build the good impression about Siam in the eyes of European stakeholders and led to the nation’s sovereignty.
Article Details
Section
Articles
References
กิตติ ตันไทย. (2550). ประวัติศาสตร์ไทย. สงขลา: ภาพพิมพ์.
กองจดหมายเหตุแห่งชาติ. (2523). การเสด็จประพาสยุโรปของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ร.ศ. 116 เล่ม 1. กรุงเทพฯ: กองจดหมายเหตุแห่งชาติ กรมศิลปากร.
โกสุม โอมพรนุวัฒน์. (2546). การเสด็จประพาสยุโรปครั้งแรก พ.ศ. 2440: การสื่อสารเพื่อสร้างการยอมรับ “ภาพลักษณ์” ของ “ความศิวิไลซ์” ของสยามในฐานะรัฐอธิปไตย. ใน เอกสารประกอบการสัมมนาทางวิชาการ พระพุทธเจ้าหลวง การสื่อสารเพื่อการพัฒนา, หน้า 60-110. 4 กรกฎาคม 2546 ณ คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว, พระบาทสมเด็จพระ. (2535). พระราชหัตถเลขาส่วนพระองค์ พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว. กรุงเทพฯ: มูลนิธิสมเด็จฯ กรมพระยาดำรงราชานุภาพและหม่อมเจ้าจงจิตรถนอม ดิศกุล พระธิดา.
ฉลอง สุนทราวณิชย์. (2540). การเมืองเบื้องหลังการเสด็จประพาสยุโรป. ใน เอกสารประกอบการประชุมทางวิชาการเรื่อง ยุโรปกับรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว : โอกาส ความขัดแย้งและการเปลี่ยนแปลง, 18 ธันวาคม 2540 ณ โรงแรมเจดับบลิวแมริออท ถนนสุขุมวิท ซอย 2 กรุงเทพมหานคร.
ดวงพร คำนูณวัฒน์. (2541). ภาพลักษณ์ : เครื่องมือประชาสัมพันธ์เพื่อการตลาด ใน ภาพลักษณ์กลยุทธ์การประชาสัมพันธ์. กรุงเทพฯ: คณะสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล.
นภวรรณ ตันติเวชกุล. (2555). การสื่อสารประชาสัมพันธ์ในสมัยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นภวรรณ ตันติเวชกุล. (2557). การสื่อสารประชาสัมพันธ์ในสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นิษฐา หรุ่นเกษม. (2546). พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวกับการสื่อสารเพื่อต่อต้านลัทธิจักรวรรดินิยม ร.ศ. 112. ใน เอกสารประกอบการสัมมนาทางวิชาการ พระพุทธเจ้าหลวง การสื่อสารเพื่อการพัฒนา, หน้า 1-52. 4 กรกฎาคม 2546 ณ คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ปิยนาถ บุนนาค, ณัฐวีณ์ บุนนาค และนวลมรกต ทวีทอง. (2553). การวางรากฐานการสื่อสารโทรคมนาคมสมัยใหม่ (สมัยรัชกาลที่ 5) ใน พระมหากษัตริย์กับการสื่อสารโทรคมนาคม (รายงานผลการวิจัย), หน้า 141-286. กรุงเทพฯ: คณะกรรมการกิจการโทรคมนาคมแห่งชาติ.
พิริยะ ไกรฤกษ์. (2547). ปกิณกะในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เรื่อง ความเปลี่ยนแปลงทางด้านศิลปะและวัฒนธรรม. ใน เอกสารประกอบการสัมมนาเฉลิมพระเกียรติครบรอบ 150 ปี พระบรมราชสมภพพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เรื่อง ตะวันตกในตะวันออก : สังคมไทยสมัยรัชกาลที่ห้าถึงปัจจุบัน, 21 กันยายน 2547 ณ ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร ถนนบรมราชชนนี ตลิ่งชัน กรุงเทพมหานคร.
พรทิพย์ วรกิจโภคาทร. (2537). ภาพพจน์นั้นสำคัญยิ่ง : การประชาสัมพันธ์กับภาพพจน์. กรุงเทพฯ: คณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
พรสรรค์ วัฒนางกูร. (2548). การเสด็จประพาสฝรั่งเศส ร.ศ. 116 ของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว. ใน เอกสารประกอบการประชุมวิชาการเรื่อง สยาม ฝรั่งเศส อินโดจีน ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว, หน้า 71-81. 20 กันยายน 2548 ณ ห้องประชุม 105 อาคารมหาจุฬาลงกรณ์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พรสรรค์ วัฒนางกูร และทศพร กสิกรรม. (2553). ความสัมพันธ์ระหว่างราชอาณาจักรสยามกับราชสำนักยุโรปในเอกสารการเสด็จประพาสยุโรปครั้งแรกของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว พ.ศ. 2440. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
เพ็ญศรี ดุ๊ก. (2554). การต่างประเทศกับเอกราชและอธิปไตยของไทย (ตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 4 ถึงสิ้นสมัยจอมพล ป. พิบูลสงคราม). (พิมพ์ครั้งที่ 3.). กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.
รุ่งรัตน์ ชัยสำเร็จ. (2558). การสื่อสารองค์กร: แนวคิดการสร้างชื่อเสียงอย่างยั่งยืน. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วิรัช ลภิรัตนกุล. (2549). การประชาสัมพันธ์. (พิมพ์ครั้งที่ 11.). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วุฒิชัย มูลศิลป์. (2543). พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวเสด็จประพาสยุโรป ร.ศ. 116 (พ.ศ. 2440). กรุงเทพฯ: ภูมิปัญญา.
สุกัญญา สุดบรรทัด. (2547). หมอบรัดเลย์กับการหนังสือพิมพ์แห่งกรุงสยาม. กรุงเทพฯ: มติชน.
เสรี วงษ์มณฑา. (2541). 108 การประชาสัมพันธ์. กรุงเทพฯ: A.N.การพิมพ์.
อุบลวรรณ ปิติพัฒนะโฆษิต. (2544). วิวัฒนาการและสถานภาพขององค์ความรู้สาขาการ ประชาสัมพันธ์ในประเทศไทย. กรุงเทพฯ: คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ปิยนาถ บุนนาค. อดีตอาจารย์ประจำคณะอักษรศาสตร์ (ภาควิชาประวัติศาสตร์) จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. สัมภาษณ์, 10กรกฎาคม 2557.
ศักดา ปั้นเหน่งเพ็ชร์. ผู้เชี่ยวชาญด้านวาทะวิทยาและประวัติศาสตร์วาทศิลป์ไทย คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. สัมภาษณ์, 25 กรกฎาคม 2557.
อนุชา ทีรคานนท์. อาจารย์ประจำสาขาวิชาหนังสือพิมพ์และสื่อสิ่งพิมพ์ คณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชนและผู้อำนวยการสถาบันไทยคดีศึกษา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. สัมภาษณ์, 22 กรกฎาคม 2557.
Argenti, P. A. (2007). Corporate communication (4th ed.). Boston: McGraw-Hill.
Boorstin, D. J. (1973). The Image A Guide to Pseudo-Events in America. New York: Atheneum.
Boulding, K. E. (1959). National Images and International Systems. The Journal of Conflict Resolution, 3(2), 120-131.
Boulding, K. E. (1975). The Image. Michigan: Ann Arbor.
Curtin, P. A. (2008). Fred Harvey Company public relations and publicity (1876-1933). Journal of Communication Management, 12(4), 359-373.
Ding, S. (2007-2008). Digital Diaspora and National Image Building: A New Perspective on Chinese Diaspora Study in the Age of China’s Rise, Pacific Affairs, 80(4), 627-648.
Grunig, J. G., and Hunt, T. (1984). Managing Public Relations.New York: Holt, Rinehart and Winston.
Hung-Baesecke and Chen. (2014). China In Asian Perspectives on The Development of Public Relations : Other Voices. UK: Palgrave macmillan.
Kotler, P. (1996). Marketing Management. USA: Prentice Hall.
Kunczik, M. (2009).Transnational Public Relations by Foreign Governments. In Sriramesh, K., and Verčič, D. (Eds.), The Global Public Relations Handbook Theory, Research, and Practice. New York and London: Routledge.
Kunczik, M. (1990). Images of nations and international public relations. GodesbergerAllee: Friedrich-Ebert-Stiftung.
Li, Xiufang and Chitty, Naren. (2009). Reframing national image: A methodological framework, Conflict & Communication Online, 8(2), 1-11.
Manheim, J. B. and Albritton, R. B. (1984) Chaging National Images: International Public Relations and Media Agenda Setting. The Amaerican Political Science Review, 78(3), 641-657.
Puchan, H. (2006). An Intellectual History of German Public Relations.In L’Etang, J., and Pieczka, M. Public Relations Critical Debates and Contemporary Practice. New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates.
Salcedo, N. R. (2008). Public relations before “public relations” in spain: An early history (1881-1960), Journal of Communication Management, 12(4), 279-293.
Sheehan and Galloway. (2014). Australasia: Australia and New Zealand In Asian Perspectives on The Development of Public Relations : Other Voices. UK: Palgrave macmillan.
Sison and Sarabia-Panol. (2014). The Philippines In Asian Perspectives on The Development of Public Relations : Other Voices. UK: Palgrave macmillan.
Tantivejakul. (2014). Thailand In Asian Perspectives on The Development of Public Relations : Other Voices. UK: Palgrave macmillan.
Tantivejakul, Napawan., and Manmin, Prichaya. (2011). The practice of public relations in building national unity: A historical view of the kingdom of Thailand In The proceedings of the international history of public relations conference 2011. UK: Bournemouth University.
Van Riel. (1995). Principle of Corporate Communication. London: Prentice Hall.
Van Reil, Cees B.M., & Fombrun, C. J. (2007). Essentials of Corporate Communication: Implementing Practices for Effective Reputation Management. UK: Routledge.
Vil’Anilam. (2014) India In Asian Perspectives on The Development of Public Relations : Other Voices. UK: Palgrave macmillan.
Wills, R.H. (1968). Ethnic and National Images: People vs. Nations. The public Opinion Quarterly, 32(2), 186-201.
Yamamura, Lkari and Kenmochi. (2014). Japan In Asian Perspectives on The Development of Public Relations : Other Voices. UK: Palgrave macmillan.
กองจดหมายเหตุแห่งชาติ. (2523). การเสด็จประพาสยุโรปของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ร.ศ. 116 เล่ม 1. กรุงเทพฯ: กองจดหมายเหตุแห่งชาติ กรมศิลปากร.
โกสุม โอมพรนุวัฒน์. (2546). การเสด็จประพาสยุโรปครั้งแรก พ.ศ. 2440: การสื่อสารเพื่อสร้างการยอมรับ “ภาพลักษณ์” ของ “ความศิวิไลซ์” ของสยามในฐานะรัฐอธิปไตย. ใน เอกสารประกอบการสัมมนาทางวิชาการ พระพุทธเจ้าหลวง การสื่อสารเพื่อการพัฒนา, หน้า 60-110. 4 กรกฎาคม 2546 ณ คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว, พระบาทสมเด็จพระ. (2535). พระราชหัตถเลขาส่วนพระองค์ พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว. กรุงเทพฯ: มูลนิธิสมเด็จฯ กรมพระยาดำรงราชานุภาพและหม่อมเจ้าจงจิตรถนอม ดิศกุล พระธิดา.
ฉลอง สุนทราวณิชย์. (2540). การเมืองเบื้องหลังการเสด็จประพาสยุโรป. ใน เอกสารประกอบการประชุมทางวิชาการเรื่อง ยุโรปกับรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว : โอกาส ความขัดแย้งและการเปลี่ยนแปลง, 18 ธันวาคม 2540 ณ โรงแรมเจดับบลิวแมริออท ถนนสุขุมวิท ซอย 2 กรุงเทพมหานคร.
ดวงพร คำนูณวัฒน์. (2541). ภาพลักษณ์ : เครื่องมือประชาสัมพันธ์เพื่อการตลาด ใน ภาพลักษณ์กลยุทธ์การประชาสัมพันธ์. กรุงเทพฯ: คณะสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล.
นภวรรณ ตันติเวชกุล. (2555). การสื่อสารประชาสัมพันธ์ในสมัยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นภวรรณ ตันติเวชกุล. (2557). การสื่อสารประชาสัมพันธ์ในสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นิษฐา หรุ่นเกษม. (2546). พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวกับการสื่อสารเพื่อต่อต้านลัทธิจักรวรรดินิยม ร.ศ. 112. ใน เอกสารประกอบการสัมมนาทางวิชาการ พระพุทธเจ้าหลวง การสื่อสารเพื่อการพัฒนา, หน้า 1-52. 4 กรกฎาคม 2546 ณ คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ปิยนาถ บุนนาค, ณัฐวีณ์ บุนนาค และนวลมรกต ทวีทอง. (2553). การวางรากฐานการสื่อสารโทรคมนาคมสมัยใหม่ (สมัยรัชกาลที่ 5) ใน พระมหากษัตริย์กับการสื่อสารโทรคมนาคม (รายงานผลการวิจัย), หน้า 141-286. กรุงเทพฯ: คณะกรรมการกิจการโทรคมนาคมแห่งชาติ.
พิริยะ ไกรฤกษ์. (2547). ปกิณกะในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เรื่อง ความเปลี่ยนแปลงทางด้านศิลปะและวัฒนธรรม. ใน เอกสารประกอบการสัมมนาเฉลิมพระเกียรติครบรอบ 150 ปี พระบรมราชสมภพพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เรื่อง ตะวันตกในตะวันออก : สังคมไทยสมัยรัชกาลที่ห้าถึงปัจจุบัน, 21 กันยายน 2547 ณ ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร ถนนบรมราชชนนี ตลิ่งชัน กรุงเทพมหานคร.
พรทิพย์ วรกิจโภคาทร. (2537). ภาพพจน์นั้นสำคัญยิ่ง : การประชาสัมพันธ์กับภาพพจน์. กรุงเทพฯ: คณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
พรสรรค์ วัฒนางกูร. (2548). การเสด็จประพาสฝรั่งเศส ร.ศ. 116 ของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว. ใน เอกสารประกอบการประชุมวิชาการเรื่อง สยาม ฝรั่งเศส อินโดจีน ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว, หน้า 71-81. 20 กันยายน 2548 ณ ห้องประชุม 105 อาคารมหาจุฬาลงกรณ์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พรสรรค์ วัฒนางกูร และทศพร กสิกรรม. (2553). ความสัมพันธ์ระหว่างราชอาณาจักรสยามกับราชสำนักยุโรปในเอกสารการเสด็จประพาสยุโรปครั้งแรกของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว พ.ศ. 2440. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
เพ็ญศรี ดุ๊ก. (2554). การต่างประเทศกับเอกราชและอธิปไตยของไทย (ตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 4 ถึงสิ้นสมัยจอมพล ป. พิบูลสงคราม). (พิมพ์ครั้งที่ 3.). กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.
รุ่งรัตน์ ชัยสำเร็จ. (2558). การสื่อสารองค์กร: แนวคิดการสร้างชื่อเสียงอย่างยั่งยืน. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วิรัช ลภิรัตนกุล. (2549). การประชาสัมพันธ์. (พิมพ์ครั้งที่ 11.). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วุฒิชัย มูลศิลป์. (2543). พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวเสด็จประพาสยุโรป ร.ศ. 116 (พ.ศ. 2440). กรุงเทพฯ: ภูมิปัญญา.
สุกัญญา สุดบรรทัด. (2547). หมอบรัดเลย์กับการหนังสือพิมพ์แห่งกรุงสยาม. กรุงเทพฯ: มติชน.
เสรี วงษ์มณฑา. (2541). 108 การประชาสัมพันธ์. กรุงเทพฯ: A.N.การพิมพ์.
อุบลวรรณ ปิติพัฒนะโฆษิต. (2544). วิวัฒนาการและสถานภาพขององค์ความรู้สาขาการ ประชาสัมพันธ์ในประเทศไทย. กรุงเทพฯ: คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ปิยนาถ บุนนาค. อดีตอาจารย์ประจำคณะอักษรศาสตร์ (ภาควิชาประวัติศาสตร์) จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. สัมภาษณ์, 10กรกฎาคม 2557.
ศักดา ปั้นเหน่งเพ็ชร์. ผู้เชี่ยวชาญด้านวาทะวิทยาและประวัติศาสตร์วาทศิลป์ไทย คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. สัมภาษณ์, 25 กรกฎาคม 2557.
อนุชา ทีรคานนท์. อาจารย์ประจำสาขาวิชาหนังสือพิมพ์และสื่อสิ่งพิมพ์ คณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชนและผู้อำนวยการสถาบันไทยคดีศึกษา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. สัมภาษณ์, 22 กรกฎาคม 2557.
Argenti, P. A. (2007). Corporate communication (4th ed.). Boston: McGraw-Hill.
Boorstin, D. J. (1973). The Image A Guide to Pseudo-Events in America. New York: Atheneum.
Boulding, K. E. (1959). National Images and International Systems. The Journal of Conflict Resolution, 3(2), 120-131.
Boulding, K. E. (1975). The Image. Michigan: Ann Arbor.
Curtin, P. A. (2008). Fred Harvey Company public relations and publicity (1876-1933). Journal of Communication Management, 12(4), 359-373.
Ding, S. (2007-2008). Digital Diaspora and National Image Building: A New Perspective on Chinese Diaspora Study in the Age of China’s Rise, Pacific Affairs, 80(4), 627-648.
Grunig, J. G., and Hunt, T. (1984). Managing Public Relations.New York: Holt, Rinehart and Winston.
Hung-Baesecke and Chen. (2014). China In Asian Perspectives on The Development of Public Relations : Other Voices. UK: Palgrave macmillan.
Kotler, P. (1996). Marketing Management. USA: Prentice Hall.
Kunczik, M. (2009).Transnational Public Relations by Foreign Governments. In Sriramesh, K., and Verčič, D. (Eds.), The Global Public Relations Handbook Theory, Research, and Practice. New York and London: Routledge.
Kunczik, M. (1990). Images of nations and international public relations. GodesbergerAllee: Friedrich-Ebert-Stiftung.
Li, Xiufang and Chitty, Naren. (2009). Reframing national image: A methodological framework, Conflict & Communication Online, 8(2), 1-11.
Manheim, J. B. and Albritton, R. B. (1984) Chaging National Images: International Public Relations and Media Agenda Setting. The Amaerican Political Science Review, 78(3), 641-657.
Puchan, H. (2006). An Intellectual History of German Public Relations.In L’Etang, J., and Pieczka, M. Public Relations Critical Debates and Contemporary Practice. New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates.
Salcedo, N. R. (2008). Public relations before “public relations” in spain: An early history (1881-1960), Journal of Communication Management, 12(4), 279-293.
Sheehan and Galloway. (2014). Australasia: Australia and New Zealand In Asian Perspectives on The Development of Public Relations : Other Voices. UK: Palgrave macmillan.
Sison and Sarabia-Panol. (2014). The Philippines In Asian Perspectives on The Development of Public Relations : Other Voices. UK: Palgrave macmillan.
Tantivejakul. (2014). Thailand In Asian Perspectives on The Development of Public Relations : Other Voices. UK: Palgrave macmillan.
Tantivejakul, Napawan., and Manmin, Prichaya. (2011). The practice of public relations in building national unity: A historical view of the kingdom of Thailand In The proceedings of the international history of public relations conference 2011. UK: Bournemouth University.
Van Riel. (1995). Principle of Corporate Communication. London: Prentice Hall.
Van Reil, Cees B.M., & Fombrun, C. J. (2007). Essentials of Corporate Communication: Implementing Practices for Effective Reputation Management. UK: Routledge.
Vil’Anilam. (2014) India In Asian Perspectives on The Development of Public Relations : Other Voices. UK: Palgrave macmillan.
Wills, R.H. (1968). Ethnic and National Images: People vs. Nations. The public Opinion Quarterly, 32(2), 186-201.
Yamamura, Lkari and Kenmochi. (2014). Japan In Asian Perspectives on The Development of Public Relations : Other Voices. UK: Palgrave macmillan.