ผลการใช้ตัวแบบเชิงกระบวนการเพื่อลดความเสี่ยง โรคหลอดเลือดหัวใจ

ผู้แต่ง

  • อัจฉรา นุตตะโร สาขาการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์และชุมชน คณะศึกษาศาสตร์และพัฒนศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
  • ประสงค์ ตันพิชัย ภาควิชาการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์และชุมชน คณะศึกษาศาสตร์และพัฒนศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
  • วีรฉัตร สุปัญโญ ภาควิชาการศึกษาตลอดชีวิต คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

คำสำคัญ:

โรคหลอดเลือดหัวใจ, การป้องกันโรคปฐมภูมิ, ตัวแบบเชิงกระบวนการ

บทคัดย่อ

      การวิจัยกึ่งทดลองครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบผลการใช้ตัวแบบเชิงกระบวนการเพื่อลดความเสี่ยงโรคหลอดเลือดหัวใจในข้าราชการกองทัพอากาศ ได้แก่กระบวนการประเมินความเสี่ยง (risk stratification) การให้ข้อมูลในการปรับเปลี่ยนพฤติกรรม (risk education) การลดความเสี่ยง (risk reduction) และติดตามการลงมือปฏิบัติ (holding on) โดยคัดเลือกกลุ่มตัวอย่างที่มีความเสี่ยงต่อการเกิดโรคหัวใจระดับปานกลาง จำนวน 60 คน แบ่งเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มละ 30 คน เก็บรวบรวมข้อมูลความเสี่ยงของกลุ่มตัวอย่างก่อนและหลังการใช้ตัวแบบเชิงกระบวนการ นาน 3 เดือน แล้วเก็บข้อมูลอีกครั้งหนึ่งหลังใช้ตัวแบบเชิงกระบวนการนาน 1 ปี เพื่อศึกษาความคงอยู่ของตัวแบบเชิงกระบวนการ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพรรณนา และเปรียบเทียบผลการทดลองด้วยสถิติ t-test

      ผลการวิจัยพบว่า 1) ความเสี่ยงต่อการเกิดโรคหลอดเลือดหัวใจของกลุ่มทดลอง หลังใช้ตัวแบบเชิงกระบวนการ เป็นระยะเวลา 3 เดือนและ 1 ปี ต่ำกว่าก่อนใช้ตัวแบบเชิงกระบวนการ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<.05) 2) กลุ่มทดลองมีความเสี่ยงต่อการเกิดโรคหลอดเลือดหัวใจ หลังใช้ตัวแบบเชิงกระบวนการนาน 3 เดือน และหลังใช้ตัวแบบเชิงกระบวนการนาน 1 ปี ต่ำกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<.05) สรุปได้ว่า บุคคลที่ใช้ตัวแบบเชิงกระบวนการเพื่อป้องกันโรคหลอดเลือดหัวใจ สามารถลดความเสี่ยงต่อการเกิดโรคหลอดเลือดหัวใจได้

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-08-25

รูปแบบการอ้างอิง

นุตตะโร อ., ตันพิชัย ป., & สุปัญโญ ว. (2025). ผลการใช้ตัวแบบเชิงกระบวนการเพื่อลดความเสี่ยง โรคหลอดเลือดหัวใจ. วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, 9(1), 194–215. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/journal-la/article/view/93366

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย