การจัดการทรัพยากรชุมชนผ่านการเรียนรู้เชิงออกแบบเป็นฐานสู่การพึ่งตนเองของชุมชนท้องถิ่นอย่างยั่งยืน
คำสำคัญ:
การจัดการทรัพยากรชุมชน, การเรียนรู้เชิงออกแบบเป็นฐาน, การพึ่งตนเองบทคัดย่อ
บทความเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์เพื่ออธิบายรูปแบบการจัดการทรัพยากรชุมชนผ่านการเรียนรู้เชิงออกแบบเป็นฐานสู่การพึ่งตนเองของชุมชนท้องถิ่นอย่างยั่งยืน ซึ่งเป็นกลไกการเรียนรู้การจัดการทรัพยากรชุมชนเพื่อการพึ่งตนเองที่เกิดจากความเข้มแข็งของชุมชน เพราะว่าชุมชนท้องถิ่นส่วนใหญ่มีวิถีการดำรงชีวิตที่มีความสัมพันธ์กับการจัดการทรัพยากรชุมชนแบบมีส่วนร่วม โดยมีทุนทางสังคมและวัฒนธรรมเป็นนวัตกรรมการเรียนรู้เชิงออกแบบเพื่อเสริมสร้างการพึ่งตนเองของชุมชน ซึ่งเกิดจากกระบวนการคิดเชิงออกแบบอย่างเป็นระบบ การเรียนรู้ การสั่งสมองค์ความรู้ และการถ่ายทอดองค์ความรู้จากรุ่นสู่รุ่น เพื่อให้เกิดความยั่งยืนสูงสุดบนพื้นฐานของการมีส่วนร่วมของชุมชน โดยไม่สร้างความเดือดร้อนและละเมิดสิทธิผู้อื่น
References
Anyanwu, C.N. (2020). Community development: The Nigerian perspective. Gabesther Educational Publishers. http://books.google.co.th/books?id=kmmVAAAACAAJ
Brunetto, S.K. (2020, September 20). A glimpse on innovation: How do we structure the Design Thinking process at INNOVATION RADICALS? https://medium.com/@sebastiankummetzbrunetto/ a glimpse on innovation how do we structure the design thinking process at innovation radicals 6fcdf5583d74
Cobb, P., & Bowers, J. (1999). Cognitive and situated learning perspectives in theory and practice. Educational Researcher, 28(2), 4 – 15.
Collins, A. (1999). The changing infrastructure of education research. In E. Lagemann & L. Shulman (Eds.), Issues in education research. Jossey-Bass.
Galtung, J. (1980). Self-reliance: Concept, practice and rationale. Institut Universitaire d'Etudes du Développement. Geneva.
Gooneratne, W., & Mbilinyi, M., (Eds.). (1992). Reviving local self-reliance. United Nations Centre for Regional Development. Nagoya.
Keowaan, B. (2011). Farmers' association and farmer development strategy, leadership, human relations and psychology for farmers handout. Nonthaburi: The Office of the University Press Sukhothai Thammathirat Open University.
Kim, I., & Isma, M. (2013). Self-Reliance: Key to sustainable rural development in Nigeria. ARPN Journal of Science and Technology, 3(6), 585 – 592.
Nel, E., & Binns, T. (2000). Rural self-reliance strategies in South Africa: Community initiatives and external support in the former black homelands 2. Perspectives on community-based development in Africa. Journal of Rural Studies, 16(3), 367 – 377.
Phuwanatwichit, T. (2015). Conceptual framework of the community welfare concept based on community resources: Choices for sustainable community self reliance. “MFU Connexion” Journal of Humanities and Social Sciences, 4(2), 65 - 94. [in Thai]
Phuwanatwichit, T. (2017). Sustainable community resources management. Faculty of Humanities, Chiang Mai University. [in Thai]
Prokkati, K (2007). Right of people that come together as a community. Winyuchon Press. [in Thai]
Puangngam, K. (2008). Community and local self government.Bophit Printing. [in Thai]
Romrattanaphan, W. (2005). Social capital. Bangkok: The Project to enhance learning for happy communities. [in Thai]
Ruangoudom, N. (2011). The relationship between self-reliance and social capital: Case study at Khlong Lat Mayom Community, Bangramad Talingchan, Bangkok. Graduate School, Silpakorn University. [in Thai]
Sa-atthien, S. (2008). Social capital process in sustainable agriculture with the impacts on environmental rehabilitation of the community through the case study of Wangtaku Community, Wangtaku Sub-district, Bang Mun Nak District, Phichit Province. Faculty of Social Administration, Thammasat University. [in Thai]
United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR). (2005). Handbook for self-reliance. Switzerland.
Wongsa-San, K. (1999). Thai ways of life. Thiadwave Education. [in Thai]
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
ลิขสิทธิ์บทความเป็นของผู้เขียน แต่วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ ขอสงวนสิทธิ์ในการเป็นผู้ตีพิมพ์เผยแพร่เป็นครั้งแรก
