การศึกษากลวิธีระหว่างวัฒนธรรมในการสื่อสารภาษาอังกฤษในฐานะภาษากลางของนิสิตระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยนเรศวร
คำสำคัญ:
กลวิธีระหว่างวัฒนธรรม, การสื่อสารข้ามวัฒนธรรม, ภาษาอังกฤษในฐานะภาษากลางบทคัดย่อ
ในการใช้ภาษาอังกฤษในฐานะภาษากลางในบริบทประชาคมอาเซียนนั้น ความสามารถระหว่างวัฒนธรรม รวมถึงกลวิธีและความตระหนักระหว่างวัฒนธรรมเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการเตรียมผู้เรียนให้ประสบความสำเร็จในการสื่อสาร งานวิจัยนี้ศึกษากลวิธีระหว่างวัฒนธรรมของนิสิตระดับบัณฑิตศึกษาและความคิดเห็นที่มีต่อและปัญหาในการใช้ภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารข้ามวัฒนธรรม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือแบบสำรวจกลวิธีระหว่างวัฒนธรรม ผู้ตอบแบบสอบถามคือนิสิตระดับบัณฑิตศึกษาเอกภาษาอังกฤษมหาวิทยาลัยนเรศวร ประเทศไทย และการสัมภาษณ์กลุ่มโดยนิสิตอาสาสมัครจำนวนเจ็ดคนที่ให้ข้อมูลเกี่ยวกับความคิดเห็นและประสบการณ์การใช้ภาษาอังกฤษในสถานการณ์การใช้ภาษาอังกฤษในฐานะภาษากลาง ผลการสำรวจพบว่ากลวิธีที่มีการใช้มากที่สุดคือ กลวิธีการอธิบายขยายความเกี่ยวกับวัฒนธรรมให้แก่คู่สนทนา และกลวิธีการเลือกหัวข้อที่มีความสนใจหรือพื้นฐานประสบการณ์ร่วมกันในการสนทนา ผลการสัมภาษณ์กลุ่มพบว่านิสิตมีความตระหนักเกี่ยวกับความเหมือนและความต่างด้านวัฒนธรรมและต้องการรับข้อมูลและประสบการณ์เพิ่มเกี่ยวกับความหลากหลายของภาษาอังกฤษของผู้ที่ไม่ใช่เจ้าของภาษา ข้อเสนอแนะของการวิจัยคือ ผู้เรียนภาษาอังกฤษในฐานะภาษากลางควรฝึกฝนการใช้กลวิธีระหว่างวัฒนธรรมเพื่อเสริมสร้างความเข้าใจร่วมกันในการสื่อสารข้ามวัฒนธรรมได้อย่างมีประสิทธิภาพ
References
Baker, W. (2012). From cultural awareness to intercultural awareness: Culture in ELT. ELT Journal, 66(1), 62-70.
Barrett, M., Byram, M., Lázár, I., Mompoint-Gaillard, P., & Philippou, S. (2014). Developing intercultural competence through education. Pestalozzi Series No. 3. Strasbourg, Council of Europe Publishing.
Breiteneder, A. (2005). The naturalness of English as a European lingua franca: The case of the third person–s. Vienna English Working Papers, 14(2), 3-26.
Byram, M., Gribkova, B., & Starkey, H. (2002). Developing the intercultural dimension in language teaching: A practical introduction for teachers. Strasbourg: Council of Europe.
Carter, R. (2003). Orders of reality: CONCODE, communication, and culture. In B. Seidlhofer (Ed.), Controversies in Applied Linguistics. (pp. 90-104). Oxford: OUP.
Chomsky, N. (1986). Knowledge of language: Its nature, origin and use. New York: Praeger Scientific.
Crystal, D. (2004). The language revolution. Cambridge: Polity Press.
Geerson, E. B. (2013). The anti-linguistic imperialism of ELF and its implications for English language learning and teaching in Thailand. Thammasat University Journal, 31(3), 49-59.
Gnutzmann, C. (2000). Lingua franca. In M. Byram (Ed.), The Routledge encyclopedia of language teaching and learning (pp. 356-359). London: Routledge.
Jenkins, J. (2007). English as a lingua franca: Attitude and identity. Oxford: Oxford University Press.
Jenkins, J., Cogo, A., & Dewey, M. (2011). Review of developments in research into English as a lingua franca. Language Teaching, 44(3), 281-315.
Kirkpatrick, A. (2007). World Englishes: Implications for international communication and English language teaching. Cambridge: Cambridge University Press.
Kirkpatrick, A. (2013). English as an international language in Asia: Implications for language education. In A. Kirkpatrick & R. Sussex (Eds.), English as an international language in Asia: Implications for language education (pp. 29-44). New York: Springer.
Leung, K. Y .A, Lee, S-I., & Chiu, C-Y. (2013). Meta-knowledge of culture promotes cultural competence. Journal of Cross-Cultural Psychology, 44(6), 992-1006.
MacKenzie, I. (2014). English as a lingua franca: Theorizing and teaching English. London: Routledge.
Matsuda, A. (2003). Incorporating world Englishes in teaching English as an international language. TESOL quarterly, 37(4), 719-29.
Mauranen, A. (2006). A rich domain of ELF: The ELFA corpus of academic discourse. Nordic Journal of English Studies, 5(2), 145-159.
Mauranen, A. (2012). Exploring ELF: Academic English shaped by non-native speakers. Cambridge, UK: Cambridge University Press.
Partnership for 21st Century Skills. (2007). Beyond the three Rs: Voter attitudes toward 21st century skills. Tucson, AZ: Author
Ranta, E. (2006). The ‘attractive’ progressive – why using the –ing form in English as a lingua franca? Nordic Journal of English Studies, 5(2), 95-116.
Seidlhofer, B. (2004). Research perspectives on teaching English as a lingua franca. Annual Review of Applied Linguistics, 24, 209-39.
Seidlhofer, B. (2005). Language variation and change: The case of English as a lingua franca. In K. Dziubalska-Kolaczyk & J. Przedlacka (Eds.), English pronunciation models: A changing scene (pp. 59-75). Bern: Peter Lang.
Seidlhofer, B. (2006). English as a lingua franca in the expanding circle: What it isn't. In R. Rubdy & M. Saraceni (Eds.), English in the world: Global rules, global roles (pp. 40-50). London: Continuum.
Seidlhofer, B. (2011). Understanding English as a lingua franca. Oxford: Oxford University Press.
Seidlhofer, B., & Widdowson, H. G. (2009). Accommodation and the idiom principle in English as a lingua franca. In K. Murata & J. Jenkins (Eds.), Global Englishes in Asian contexts: Current and future debates (pp. 26-39). Basingstoke: Palgrave Macmillan.
Sharifian, F. (2009). English as an international language: An overview. In F. Sharifian (Ed.), English as an international language (pp. 1-18). Multilingual Matters.
Sharifian, F. (2010). Glocalization of English in world Englishes: An emerging variety among Persian speakers of English. In M. Saxena & T. Omoniyi (Eds.), Contending with globalization in World Englishes (pp. 137-158). Multilingual Matters.
Sharifian, F. (2013). Globalization and developing metacultural competence in learning English as an international language. Springer Open Journal. Retrieved 20 August, 2014 from http://multi-lingual education.com/content.
Wacker, E. (2011). English as a lingua franca and the third person–s. BA thesis, University of Vienna. Retrieved on October 8, 2016 from http://www.univiie. ac.at/voice/page/abstracts/wacker_2011_full.pdf.
Widdowson, H.G. (2004). A perspective on recent trends. In A.P.R. Howatt (Ed.), A History of English teaching (2nd ed.) (pp. 353-372). Oxford: Oxford University Press.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
ลิขสิทธิ์บทความเป็นของผู้เขียน แต่วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ ขอสงวนสิทธิ์ในการเป็นผู้ตีพิมพ์เผยแพร่เป็นครั้งแรก
