การพัฒนาโปรแกรมประยุกต์เพื่อจัดการคลังยาเหลือใช้และเผยแพร่แก่โรงพยาบาลเป้าหมาย
คำสำคัญ:
การคัดแยกยา , ยาเหลือใช้ , คลังยาเหลือใช้ , แอปชีตบทคัดย่อ
ปัญหายาเหลือใช้ที่มีเพิ่มมากขึ้นทุกวันแต่ถูกจัดการแบบผิดวิธีทำให้มีผลต่อสิ่งแวดล้อมและงบประมาณ มีโครงการของหน่วยงานจิตอาสาที่ถูกจัดตั้งขึ้นเพื่อขอรับบริจาคยาจากชุมชนในการนำยาเหลือใช้มาคัดแยกเป็นกลุ่มที่สามารถใช้ได้ในการนำไปมอบให้กับโรงพยาบาลที่ขาดแคลนยาตามแนวชายแดนและกลุ่มยาที่ไม่สามารถใช้งานได้หรือหมดอายุแล้วมาทำลายอย่างถูกวิธี แต่ระบบจัดการข้อมูลคลังยาเพื่อการเผยแพร่ข้อมูลแก่โรงพยาบาลเป้าหมายยังเป็นปัญหาสำหรับการบริหาร งานวิจัยนี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อ 1)เพื่อวิเคราะห์และออกแบบระบบฐานข้อมูลและ 2)เพื่อพัฒนาโปรแกรมประยุกต์สำหรับจัดการโดยใช้ Google AppSheet สำหรับการพัฒนาและใช้ Google Sheet เป็นฐานข้อมูล และ 3)เพื่อประเมินประสิทธิภาพของระบบด้วยแบบสอบถามที่ประยุกต์จากทฤษฎีความสำเร็จของระบบสารสนเทศของ Delone และ McLean ซึ่งประกอบด้วยปัจจัย 4 ด้าน ได้แก่ 1) ด้านคุณภาพสารสนเทศ 2) ด้านคุณภาพระบบ 3) ด้านคุณภาพบริการ และ 4) ด้านความพึงพอใจของผู้ใช้งานที่สามารถนำไปสู่การวัดความสำเร็จของระบบงานสารสนเทศได้จากการสำรวจความพึงพอใจของผู้ทดสอบใช้งานแบบจำเพาะเจาะจงจำนวน 52 คนพบว่า ความพึงพอใจโดยรวมของระบบอยู่ในระดับดีมาก (=4.63) และเมื่อพิจารณาความพึงพอใจด้านสารสนเทศพบว่าเกณฑ์การประเมินอยู่ในระดับดีมากเช่นกัน (
=4.63) ทำให้สามารถกล่าวได้ว่าการวิจัยนี้บรรลุวัตถุประสงค์สามารถแก้ปัญหาระบบงานที่กล่าวนำมาได้
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงสาธารณสุข. (2553). ศูนย์ข้อมูลข่าวสารด้านเวชภัณฑ์ กระทรวงสาธารณสุข. สืบค้น 11 มกราคม 2025, จาก https://dmsic.moph.go.th/
กมลวรรณ ตันติพิวัฒนสกุล, สุญาณี พงษ์ธนานิกร, ธัญญ์พิชชา พิมพ์พงษ์, วิลาสินี นุชประคอง, ธีระพัฒน์ ปัททุม และชินวัจน์ แสงอังศุมาลี. (2566). การสำรวจความคิดเห็นของเภสัชกรโรงพยาบาลต่อปัญหายาเหลือใช้ในสถานการณ์ปัจจุบัน. วารสารศิลปการจัดการ, 7(2), 381-401.
กรมอนามัย. (2559). แนะเลี่ยงทิ้งยาหมดอายุ ลงถังขยะหรือแหล่งน้ำ. สืบค้น 15 กุมภาพันธ์ 2568, จาก https://www.thaihealth.or.th/แนะเลี่ยงทิ้งยาหมดอายุ/
ชะอรสิน สุขศรีวงศ์. (2556). ยา หมดอายุ โดยคณะเภสัชฯ ม.มหิดล. สืบค้น 15 กันยายน 2026, จาก https://pharmacy.mahidol.ac.th/th/knowledge/article/165/ยาหมดอายุ/
ดำรงศักดิ์ เป๊กทอง. (2566). Phar-ma Sea (Hero for Zero Contamination). สืบค้น 12 มีนาคม 2568, จาก https://www.phitsanulokhotnews.com/2024/06/12/182599
TSP@Soft. (2025). โปรแกรมจัดซื้อและบริหารคลังเวชภัณฑ์ยา INVS. สืบค้น 11 มกราคม 2025, จาก http://164.115.40.125/inv-s/
ธนพงศ์ ภูผาลี, ชิดชนก คูณสวัสดิ์, ธนิตา ภูราชพล และธารินี ศรีศักดิ์นอก. (2018). คำอธิบายถึงการมียาเหลือใช้และพฤติกรรมในการจัดการยาเหลือใช้ของผู้ป่วยโรคเบาหวาน และโรคความดันโลหิตสูง: กรณีศึกษาในชุมชนแห่งหนึ่งของจังหวัดอุบลราชธานี. วารสารเภสัชกรรมไทย, 10(1), 3–13.
ปรารถนา กุลชูศักดิ์. (2565). การศึกษาปัญหายาเหลือใช้ในผู้ป่วยโรคเบาหวาน คลินิกโรคเรื้อรัง โรงพยาบาลบ้านเขว้า จังหวัดชัยภูมิ. ชัยภูมิเวชสาร. สืบค้น 14 มกราคม 2568, จาก https://thaidj.org/index.php/CMJ/article/view/12066
พุธษดี ศิริแสงตระกูล. (2534). โมเดลข้อมูลด้านการเงินของระบบสารสนเทศ เพื่อการบริหารแห่งชาติ.(วิทยานิพนธ์และดุษฎีนิพนธ์). กรงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
วรวัฒน์ จันทร์ตัน, เปรมรัตน์ พูลสวัสดิ์, ยุวธิดา ชิวปรีชา และจิรานันท์ เข็มกลัด. (2566). แอปพลิเคชันสำหรับการบันทึกข้อมูลการตรวจสุขภาพ. วารสารวิทยาศาสตร์ วิศวกรรมศาสตร์ และเทคโนโลยี, 3(1), 77-87.
ศศินิภา ทิวาลัย และวศิน เหลี่ยมปรีชา. (2555). การวัดประสิทธิผลด้านการให้บริการของระบบการบริหารลูกค้าสัมพันธ์ออนไลน์ของธุรกิจโรงแรม โดยการใช้แบบจำลองของดีลอนแอนด์แม็คคลีนและอีเมตริก. Journal of Business, Economics and Communications, 7(1), 89–101. https://doi.org/10.14456/BECJ.2012.9
ศูนย์วิชาการเฝ้าระวังและพัฒนาระบบยา. (2567). ยาวิพากษ์ฉบับที่ 54: การจัดการยาเหลือใช้และขยะยา (ปี 54). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. (2553). ยาเหลือใช้” ภัยเงียบสุขภาพคนไทย. สืบค้น19 มกราคม 2568, จาก https://www.thaihealth.or.th/ยาเหลือใช้-ภัยเงียบสุข/
หนึ่งหทัย อภิพัตฐ์กานต์, วชิรศักดิ์ อภิพัตฐ์กานต์ และกฤติมา แก้วมหาวงษ์. (2567). การพัฒนาประสิทธิภาพการบริหารคลังยาด้วยกล่องสำรองยาสำหรับงานวิสัญญีและหอผู้ป่วย โรงพยาบาลทันตกรรมคณะทันตแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น. ใน การประชุมวิชาการระดับชาติ ครั้งที่ 16 (น.1007-1018). นครปฐม: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม.
อิสรีย์ฐิกา ชัยสวัสดิ์ จันทร์ส่องสุข, เพชรลดา บริหาร, นิภาพร เอื้อวัณณะโชติมา, วีรยุทธ์ เลิศนที, เพ็ญกาญจน์ กาญจนรัตน์ และ นภาภรณ์ ภูริปัญญวานิช. (2565). การพัฒนาตัวชี้วัดเพื่อติดตามและประเมินผลการขับเคลื่อนงานการใช้ยาอย่างสมเหตุผลในชุมชนของประเทศไทย (รายงานวิจัย). กรุงเทพ: สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข.
DeLone, W. H. & McLean, E. R. (2003). The DeLone and McLean Model of Information Systems Success: A Ten-Year Update. Information Systems Research. Journal of Management Information Systems, 19(4), 9–30.
Hassan, M. K., Mohd Rusli, M. H., & Mohd Salleh, N. A. (2023). Development of an order processing system using Google Sheets and Appsheet for a Malaysian automotive SME factory warehouse / Mohamad Khairi Hassan, Mohd Hazri Mohd Rusli and Noor Azlina Mohd Salleh. Journal of Mechanical Engineering (JMechE), 20(3), 63-81.
Jeyaraj, A. (2020). DeLone & McLean models of information system success: Critical meta-review and research directions. International Journal of Information Management, 54, 102139. https://doi.org/10.1016/j.ijinfomgt.2020.102139
True Digital Academy. (2023). สร้างแอปไม่ต้องเขียนโค้ด ใครๆ ก็ทำได้! ด้วย Google Appsheet. True Digital Academy. สืบค้น 2 กุมภาพันธ์ 2568, จากhttps://www.truedigitalacademy.com/blog/google-appsheet-success-case
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฎพิบูลสงคราม
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิทยาการจัดการมหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม เป็นลิขสิทธิ์ของ คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฎพิบูลสงคราม บทความที่ลงพิมพ์ใน วารสารวิทยาการจัดการมหาวิทยาลัยราชภัฎพิบูลสงคราม ถือว่าเป็นความเห็นส่วนตัวของผู้เขียน คณะบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย ผู้เขียนต้องรับผิดชอบต่อบทความของตนเอง
