การพัฒนาเนื้อหาของสื่อเฟซบุ๊กแฟนเพจเพื่อสื่อสารการตลาดผลิตภัณฑ์ไข่เค็มสมุนไพร ป้าจี ตำบลดอนทอง อำเภอเมือง จังหวัดพิษณุโลก

ผู้แต่ง

  • บุษบา หินเธาว์ คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม
  • พรชิตา หวังสวาสดิ์ คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม
  • กัลยกร ชาญเชี่ยว คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม
  • สนิธาน ส่งศรี คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม

คำสำคัญ:

สื่อเฟซบุ๊ก, ไข่เค็ม, การสื่อสารการตลาด

บทคัดย่อ

            งานวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ 1. เพื่อศึกษาแนวคิดการสื่อสารการตลาดบนเฟซบุ๊กแฟนเพจผลิตภัณฑ์ไข่เค็ม 2. เพื่อพัฒนาเนื้อหาของสื่อเฟซบุ๊กแฟนเพจเพื่อสื่อสารการตลาดผลิตภัณฑ์ไข่เค็มสมุนไพร ป้าจี ตำบลดอนทอง อำเภอเมือง จังหวัดพิษณุโลก 3. เพื่อศึกษาความพึงพอใจของผู้ผลิตไข่เค็มสมุนไพร ป้าจี ที่มีต่อเนื้อหาของสื่อเฟซบุ๊กแฟนเพจผลิตภัณฑ์ไข่เค็มสมุนไพร ป้าจี โดยใช้กระบวนการวิจัยอย่างมีส่วนร่วม มีตัวแทน จากกลุ่มผู้ผลิตไข่เค็มสมุนไพร ป้าจี  ร่วมเป็นผู้ให้ข้อมูลหลัก ตลอดจนร่วมออกแบบเนื้อหาและพัฒนาสื่อ เครื่องมือที่ใช้ในการรวบรวมข้อมูล คือ แบบสัมภาษณ์ แบบสอบถาม การสังเกต และสนทนากลุ่ม โดยวิเคราะห์รูปแบบและเนื้อหาของสื่อเฟซบุ๊กแฟนเพจ ด้วยเทคนิคการวิเคราะห์เนื้อหาด้วยวิธีวิทยาเชิงคุณภาพ และประมวลผลข้อมูลความพึงพอใจต่อสื่อเฟซบุ๊กแฟนเพจ โดยใช้โปรแกรมสำเร็จรูปทาง คอมพิวเตอร์ หาค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) และค่าเฉลี่ย (Mean)

            ผลการวิจัย พบว่า 1. แนวคิดการสื่อสารการตลาดบนเฟซบุ๊กแฟนเพจผลิตภัณฑ์ไข่เค็ม ป้าจี ควรมีเนื้อหาเนื้อหาที่สั้น กระชับ เข้าใจง่าย เป็นเนื้อหาที่กลุ่มเป้าหมายนำไปใช้ประโยชน์ได้ เนื้อหามีความตรงตามความต้องการของกลุ่มเป้าหมายและแก้ปัญหา ให้กับกลุ่มเป้าหมายได้  เนื้อหาควรสอดคล้องกับกระแสสังคมในสถานการณ์ปัจจุบัน  2. การพัฒนาเนื้อหาของสื่อเฟซบุ๊กแฟนเพจเพื่อสื่อสารการตลาดผลิตภัณฑ์ไข่เค็มสมุนไพร ป้าจี  มี 3 ขั้นตอน ได้แก่ (1) ขั้นตอนก่อนการพัฒนาสื่อเฟซบุ๊กแฟนเพจ  โดยเป็นการรวบรวมข้อมูลจากการสัมภาษณ์เพื่อนํามาวางแผนรูปแบบของเนื้อหาบนเฟซบุ๊กแฟนเพจ ได้แก่ การกําหนดวัตถุประสงค์ของสื่อเฟซบุ๊กแฟนเพจ การกําหนดภาพลักษณ์/อัตลักษณ์ของสื่อเฟซบุ๊กแฟนเพจ และการจัดทํา/การแบ่งเนื้อหาที่นําเสนอลงบนสื่อเฟซบุ๊กแฟนเพจ (2) ขั้นตอนการผลิต คือ การออกแบบและผลิตเนื้อหาบนเฟซบุ๊กแฟนเพจตามแนวทางที่วางไว้ในขั้นตอนก่อนการผลิต (3) ขั้นตอนการประเมินผลคือ การวัดและประเมินผลของเนื้อหาบนเฟซบุ๊กแฟนเพจ  3. ความพึงพอใจของผู้ผลิตไข่เค็มสมุนไพร ป้าจี ที่มีต่อเนื้อหาของสื่อเฟซบุ๊กแฟนเพจผลิตภัณฑ์ไข่เค็มสมุนไพร ป้าจี มีค่าเฉลี่ยอยู่ที่ 4.75 ระดับความพึงพอใจมากที่สุด

References

การตลาดวันตะลอน. (2564). รายงานสถิติ Thailand Digital Stat 2021 จาก We Are Social. สืบค้น 20 พฤศจิกายน 2564, จาก https://www.everydaymarketing.co/knowledge/thailand-digital-stat-2021-we-are-social/

ณัฐพัชญ์ วงศ์เหรียญทอง. (2557). Content Marketingเล่าให้ คลิกพลิกแบรนด์ให้ดัง. กรุงเทพฯ: เนชั่นอินเตอร์ เนชั่นแนล เอ็ดดูเทนเมนท์

ณัฐพัชญ์ วงศ์เหรียญทอง. (2560). 3 ประเภทของ CONTENT MARKETING ที่มักใช้ กันบ่อยๆ ในปัจจุบัน. สืบค้น 25 พฤศจิกายน 2564, จาก https://goo.gl/bjrRnX

ธนัยนันท์ เศรษฐศิรักษ์. อาจารย์พิเศษ สาขาวิชานิเทศศาสตร์ คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม. (9 ตุลาคม 2564). สัมภาษณ์.

ธัญลักษณ์ กานต์ศิริกุล และลักษณา คล้ายแก้ว. (2561). การวิจัยและการสร้างสรรค์สื่อเฟซบุ๊กแฟนเพจเพื่องานสื่อสารการตลาดของสถาบันการจัดการปัญญาภิวัฒน์. ในการประชุมนำเสนอผลงานวิจัยระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยรังสิต ครั้งที่ 13. กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยรังสิต.

บุษบา หินเธาว์. (2563). การมีส่วนร่วมของชุมชนในการพัฒนาสื่อเพจเฟซบุ๊ก เพื่อการท่องเที่ยวชุมชนบ้านนาเมือง อำเภอชาติตระการ จังหวัดพิษณุโลก. วารสารวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์, 1(1), 66-82.

บุษบา หินเธาว์. (2564, พฤษภาคม-สิงหาคม). การพัฒนาบรรจุภัณฑ์และแผ่นพับประชาสัมพันธ์ผ้าทอย้อมสีธรรมชาติ ของกลุ่มสหกรณ์สตรีผ้าทอบ้านนาเมือง ตำบลป่าแดง อำเภอชาติตระการ จังหวัดพิษณุโลก. วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม, 3(2), 59-75.

ประทีป สุวรรณรักษ์. (2542). ระเบียบวิธีวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์และสังคมศาสตร์. บุรีรัมย์: ครุศาสตร์ สถาบันราชภัฏบุรีรัมย์.

ภัสวลี นิติเกษการสุนทร. (2546). หลักสําคัญของการสื่อสาร. นนทบุรี: สํานักพิมพ์ Imprint.

ภูรดา ประเสริฐศรี. อาจารย์สาขาวิชานิเทศศาสตร์ คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม เจ้าของเพจขายเสื้อผ้าออนไลน์ และเจ้าของโรงเรียนสอนภาษายีราฟ. (9 ตุลาคม 2564). สัมภาษณ์.

วรัชญ์ ครุจิต. (2555). คู่มือการประชาสัมพันธ์ยุคดิจิทัลของสมาคมการจัดการแห่งสหรัฐอเมริกา/โรเบิรติ์ แอล ดีแลนเนลเดอร์. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีปทุม.

วิษณุ สุวรรณเพิ่ม. (2540). การตกแต่งต้นฉบับ. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคําแหง.

สุภารักษ์ จูตระกุล. (2559). ครอบครัวกับการรู้เท่าทันสื่อดิจิทัล (Digital Literacy) ของดิจิทัลเนทีฟ (Digital Natives) Digital Literacy, Digital Natives and Family. วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย, 11(1), 99-118.

สุรัตน์ชัย ยืนยาว. (2559). The Power of Facebook. กรุงเทพฯ: สํานักพิมพ์เอ็ดดูเคชันไมน์ด ไลน์มัลติมีเดีย

อรอนงค์ สวัสดิ์บุรี. (2555). พฤติกรรมการสื่อสารในองค์กร. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

อรุณรัตน์ ชินวรณ์. (2553). สื่อประชาสัมพันธ์. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์เเห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

เอกรงค์ ปั้นพงษ์. ประธานหลักสูตรสาขาวิชานิเทศศาสตร์ คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม และเจ้าของเพจบ้านขนมใหม่เอี่ยม. (5 สิงหาคม 2564). สัมภาษณ์.

Klapper, J. T. (1960). The Effects of Mass Communication. Glencoe, Ill.: Free Press.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2022-01-22

How to Cite