ระดับการเปิดเผยข้อมูลความรับผิดชอบต่อสังคมของบริษัทจดทะเบียน ในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย กรณีศึกษา: กลุ่มทรัพยากร
คำสำคัญ:
การเปิดเผยข้อมูลความรับผิดชอบต่อสังคม, บริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย, กลุ่มทรัพยากรบทคัดย่อ
งานวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับการเปิดเผยข้อมูลความรับผิดชอบต่อสังคมของบริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย กลุ่มทรัพยากร ประจำปี 2563 โดยมีกลุ่มตัวอย่างทั้งสิ้น 56 บริษัท โดยใช้กระดาษทำการแบบตรวจรายการเป็นเครื่องมือในการเก็บข้อมูลจากรายงานประจำปีและรายงานเพื่อความยั่งยืนประจำปี 2562 กำหนดหัวข้อการประเมินตามเกณฑ์และคู่มือการเข้าร่วมการประเมินความยั่งยืนของบริษัทจดทะเบียน โดยแบ่งออกเป็น 3 มิติ ได้แก่ ด้านเศรษฐกิจ ด้านสังคม และด้านสิ่งแวดล้อม จำแนกเป็น 19 หมวด การวัดระดับการเปิดเผยข้อมูลเลือกใช้ดัชนีการเปิดเผยข้อมูลความรับผิดชอบต่อสังคม (CSR Disclosure index) อยู่ในรูปอัตราส่วนของคะแนนรวมที่แต่ละบริษัทได้รับจริงกับคะแนนรวมสูงสุดที่คาดว่าจะได้รับ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ค่าความถี่ และค่าร้อยละ
ผลการวิจัยพบว่า บริษัทในกลุ่มทรัพยากร 56 บริษัท ส่วนใหญ่มีการเปิดเผยข้อมูลอยู่ในระดับสูงอยู่ในช่วงร้อยละ (0.68 - 1.00) จำนวน 27 บริษัท มีการเปิดเผยข้อมูลอยู่ในระดับปานกลางอยู่ในช่วงร้อยละ (0.34 - 0.67) จำนวน 28 บริษัท และมีการเปิดเผยข้อมูลอยู่ในระดับต่ำอยู่ในช่วงร้อยละ (0 - 0.33) จำนวน 1 บริษัท โดยบริษัทมีการเปิดเผยข้อมูลด้านเศรษฐกิจมากที่สุดคิดเป็นร้อยละ 70 รองลงมาคือด้านสังคมคิดเป็นร้อยละ 63 และด้านสิ่งแวดล้อมคิดเป็นร้อยละ 47 ตามลำดับ
References
ตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย. (2563). ข้อมูลรายบริษัท/หลักทรัพย์. สืบค้น 30 มิถุนายน 2563, จาก https://www.set.or.th/set/commonslookup.do?language=th&country=TH
ทัศนีย์ กล้ามาก จอมใจ แซมเร และภูริทัต อินยา. (2561). การเปิดเผยข้อมูลความรับผิดชอบต่อสังคมของบริษัทในหมวดธุรกิจการแพทย์ที่จดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย. วารสารบัณฑิตวิทยาลัย พิชญทรรศน์, 13(2), 63-76.
นิตยา โยธาจันทร์, ศศิวิมล มีอำพล, และไพบูลย์ ผจงวงศ์. (2563). ความสัมพันธ์ระหว่างการเปิดเผยข้อมูลรายงานความยั่งยืนกับผลการดำเนินงานของบริษัทในกลุ่ม ESG100. วารสารบรรณศาสตร์ มศว., 13(2): 12-26.
ปทุมพร หิรัญสาลี. (2557). การรายงานความรับผิดชอบต่อสังคมของกิจการใน 56-1: กรณีศึกษาบริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์), สงขลา : มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
เพชราพร เทพาคำ. (2563). การเปิดเผยข้อมูลความรับผิดชอบต่อสังคมของบริษัทที่มีการดำเนินงานโดดเด่นด้านสิ่งแวดล้อม สังคม และธรรมาภิบาล. วารสารบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, 6(2), 130-136.
วิภา จงรักษ์สัตย์. (2559). การเปิดเผยข้อมูลความรับผิดชอบต่อสังคมของกิจการในประเทศไทย. วารสารศรีนครินทรวิโรฒวิจัยและพัฒนา, 8(15), 128-144.
สภาวิชาชีพบัญชี. (2555). ข่าวสารสภาวิชาชีพบัญชี. สืบค้น 30 มิถุนายน 2560, จาก http://www.fap.or.th/index.php?lay=show&ac=article&Id=539623096&Ntype=30
สันนุดี เสลารัตน์. (2560). ความรับผิดชอบต่อสังคมผ่านการเปิดเผยข้อมูลในรายงานประจำปี. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย, 37(3). 125-142.
สิรินทร์ ศรีมงคลพิทักษ์ และมนวิกา ผดุงสิทธิ์. (2555). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการเปิดเผยข้อมูลพนักงานตามความสมัครใจ. วารสารวิชาชีพบัญชี, 8(21), 41-57.
สิรีนาฏ นาคเลิศ และมัทนชัย สุทธิพันธุ์. (2559). อิทธิพลของการกำกับดูแลกิจการต่อการเปิดเผยข้อมูลสิ่งแวดล้อมของบริษัทที่จดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย. จุฬาลงกรณ์ธุรกิจปริทัศน์, 38(149), 1-37.
สำนักงานคณะกรรมการกำกับหลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์. (2564). แบบ 56-1 One Report. สืบค้น 9 กันยายน 2564, จาก https://www.sec.or.th/onereport.
อนันตชัย ยูรประถม. (2559). แนวปฏิบัติด้านความรับผิดชอบต่อสังคมของบริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย กลุ่มอุตสาหกรรม:ทรัพยากร, พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพนมหานคร : ศูนย์พัฒนาความรับผิดชอบต่อสังคม ตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย.
Abbott, W. F., and Monsen, R. J. (1979). On the Measurement of Corporate Social Responsibility: Self-reported Disclosures as a Method of Measuring Corporate Social Involvement. Academy of Management Journal, 22(3), 501-515.
Bhattacharyya, A. (2014). Factors Associated with the Social and Environmental Reporting of Australian companies. Australasian Accounting Business and Finance Journal, 8(1), 25-50.
Gamerschlag, R., Moller, K. and Verbeeten, F. (2011). Determinants of Voluntary CSR Disclosure: Empirical Evidence from Germany. Review of Managerial Science, 5, 233-262.
Mohd Ghazali, N. A. (2007). Ownership Structure and Corporate Social Responsibility Disclosure: Some Malaysian evidence. Corporate Governance, 7(3), 251-266.
Rouf, Md. A. (2011). The Corporate Social Responsibility Disclosure: A study of Listed Companies in Bangladesh. Business and Economics Research Journal, 2(3), 19-32.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2021 มหาวิทยาลัยราชภัฎพิบูลสงคราม
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิทยาการจัดการมหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม เป็นลิขสิทธิ์ของ คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฎพิบูลสงคราม บทความที่ลงพิมพ์ใน วารสารวิทยาการจัดการมหาวิทยาลัยราชภัฎพิบูลสงคราม ถือว่าเป็นความเห็นส่วนตัวของผู้เขียน คณะบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย ผู้เขียนต้องรับผิดชอบต่อบทความของตนเอง
