การประยุกต์ใช้แนวคิด 7ส สำหรับการตรวจประเมินในสถาบันการศึกษาระดับอุดมศึกษา กรณีศึกษา สถาบันการศึกษาแห่งหนึ่ง

บทคัดย่อ

         การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อปรับปรุงมาตรฐานแบบตรวจประเมินกิจกรรม 7ส ให้เป็นไปตามหลักเกณฑ์มาตรฐาน 7ส ในสถาบันการศึกษา และให้เหมาะสมกับผู้ใช้งานแต่ละกลุ่ม โดยการประยุกต์ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ แบบการวิจัยกรณีศึกษา (Case Study Research) เพื่อให้ทราบถึงมุมมองที่มีต่อหัวข้อการตรวจประเมินที่มีอยู่ทั้งในด้านความสอดคล้องและความจำเป็นของเกณฑ์การตรวจประเมินที่ใช้อยู่ต่อการปฏิบัติงานจริง และประโยชน์ของการตรวจประเมินต่อการปฏิบัติงาน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสัมภาษณ์เชิงลึกแบบกึ่งโครงสร้าง โดยกลุ่มผู้ให้ข้อมูลหลักประกอบด้วยอาจารย์หรือผู้บริหารสายวิชาการ จำนวน 10 คน และผู้บริหารสายสำนักงานจำนวน 10 คน ซึ่งพิจารณาเลือกจากผู้ที่มีประสบการณ์ถูกตรวจประเมินในพื้นที่อย่างน้อย 5 ครั้ง ประกอบกับเกณฑ์การตรวจประเมิน 7ส ที่ใช้งานอยู่จริง เพื่อใช้ผลการศึกษาเป็นแนวทางการปรับปรุงมาตรฐานแบบตรวจประเมินกิจกรรม 7ส และเปรียบเทียบความสอดคล้องของมาตรฐาน 7ส กับแบบการตรวจประเมินกิจกรรม 7ส ส่วนของพื้นที่สำนักงาน

         ผลการวิจัยประกอบด้วย ข้อสรุปความคิดเห็นเกี่ยวกับหัวข้อตรวจประเมินกิจกรรม 7ส พื้นที่สำนักงานทั้ง 12 ข้อ จากการเปรียบเทียบเกณฑ์แบบตรวจประเมินพื้นที่กับภาวะการปฏิบัติงานจริงของสำนักงาน พบว่าการปรับปรุงมาตรฐานแบบตรวจประเมินให้มีความเหมาะสมสอดคล้องกับผู้ใช้งานแต่ละกลุ่ม โดยการปรับเกณฑ์ให้สอดคล้องกับกลุ่มผู้ใช้งานสำหรับบุคลากร และสำหรับอาจารย์ และปรับหัวข้อที่มีความคล้ายกันเพื่อให้การตรวจไม่ซ้ำซ้อน โดยการรวมหัวข้อการตรวจเข้าด้วยกัน ทำให้ข้อแบบประเมินลดลงจาก 12 หัวข้อ เหลือ 8 หัวข้อสำหรับบุคลากร และเหลือ 9 หัวข้อสำหรับอาจารย์ ทั้งนี้ เพื่อให้การตรวจประเมินเป็นมาตรฐาน ต้องให้ความรู้ถึงเกณฑ์ตรวจประเมินในแต่ละหัวข้อว่ามีวัตถุประสงค์เพื่ออะไรจึงมีการเพิ่มการระบุวัตถุประสงค์ของการตรวจในแต่ละหัวข้อโดยจัดทำรายละเอียดเกณฑ์การตรวจประเมินกิจกรรม 7ส ใหม่ขึ้น