รูปแบบการบริหารเพื่อพัฒนาการจัดการศึกษาแบบเรียนร่วมของครู ในโรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานคร

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้ เป็นการวิจัยผลานวิธีทั้งเชิงคุณภาพและเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ครูการศึกษาพิเศษ จำนวน 190 คน และ ครูที่มีหน้าที่รับผิดชอบการจัดการเรียนร่วม จำนวน 190 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยมี 2 ชนิด คือ 1) แบบสอบถาม และ 2) แบบประเมิน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนาและสถิติเชิงอนุมาน ประกอบด้วย การวิเคราะห์สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน (Pearson Correlation Coefficient) ตรวจสอบความสอดคล้องกลมกลืนของโมเดลการวิจัย (CFA) การวิเคราะห์โมเดลสมการโครงสร้าง (SEM) วิเคราะห์เส้นทางอิทธิพล (Path Analysis) ผลการวิจัย พบว่า 1) ปัจจัยภายนอก ปัจจัยภายใน และสมรรถนะการจัดการศึกษาแบบเรียนร่วมของครูโดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก 2) การตรวจสอบความสอดคล้องของรูปแบบเชิงโครงสร้างความสำเร็จของการจัดการศึกษาแบบเรียนร่วมของครูสังกัดกรุงเทพมหานครมีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ซึ่งเป็นไปตามสมมติฐานการวิจัย และ 3) การประเมินความเหมาะสมและความเป็นไปได้ของรูปแบบการการบริหารเพื่อพัฒนาการจัดการศึกษาแบบเรียนร่วมของครูในโรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานคร  โดยผู้ทรงคุณวุฒิอยู่ในระดับมากที่สุด และการประเมินความเป็นไปได้และความเป็นประโยชน์โดยผู้เกี่ยวข้องกับการใช้รูปแบบอยู่ในระดับมากที่สุด องค์ความรู้ที่ได้จากงานวิจัยนี้ โรงเรียนในสังกัดกรุงเทพมหานคร ผู้บริหารสถานศึกษา ครู และผู้เกี่ยวข้องทางการศึกษา สามารถนำผลของรูปแบบที่พัฒนาขึ้นไปใช้ปฏิบัติจริงในสถานศึกษา การพัฒนาบุคลากรและฝึกอบรมบุคลากรให้ปฏิบัติงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ และประสิทธิผลเพื่อทำให้นักเรียนที่มีความต้องการพิเศษให้มีคุณภาพเต็มตามศักยภาพของนักเรียน