การพัฒนาบ้านธิสู่การเป็นเมืองอัจฉริยะ
คำสำคัญ:
เมืองอัจฉริยะ, การพัฒนา, นโยบายสาธารณะบทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพการพัฒนาบ้านธิสู่การเป็นเมืองอัจฉริยะ 2) ศึกษาปัจจัยที่ส่งเสริมการพัฒนาบ้านธิสู่การเป็นเมืองอัจฉริยะ และ 3) นำเสนอแนวทางการพัฒนา บ้านธิสู่การเป็นเมืองอัจฉริยะ การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยกลุ่มผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวนทั้งสิ้น 67 คน ได้แก่ 1) ผู้บริหารระดับสูงในจังหวัดลำพูน จำนวน 20 คน 2) ผู้มีส่วนได้เสีย จำนวน 20 คน และ 3) ผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 27 คน รวบรวมข้อมูลด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึก การสนทนากลุ่ม และการประชุมเชิงนโยบาย ข้อมูลที่รวบรวมได้นำไปวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพการพัฒนาบ้านธิสู่การเป็นเมืองอัจฉริยะ มีศักยภาพและความพร้อมในการ ขับเคลื่อนภารกิจไปสู่เป้าหมาย ไม่ว่าจะเป็นด้านโครงสร้างพื้นฐาน ด้านเศรษฐกิจ ด้านสังคม และการพัฒนาคุณภาพชีวิต โดยการนำระบบเทคโนโลยีสารสนเทศและนวัตกรรมเข้ามาประยุกต์ใช้ในการบริหารจัดการเพื่อยกระดับคุณภาพชีวิตของประชาชน และการเข้าถึงโครงสร้างสาธารณะต่างๆ ได้อย่างมีประสิทธิภาพ 2) ปัจจัยที่ส่งเสริมการพัฒนาบ้านธิสู่การเป็นเมืองอัจฉริยะ ได้แก่ การกำหนดทิศทางขับเคลื่อนนโยบายเมืองอัจฉริยะที่ชัดเจน การพัฒนาบุคลากรที่มีประสิทธิภาพ การพัฒนาเทคโนโลยีใหม่ๆ การมีส่วนร่วมของประชาชนและการบูรณาการทุกภาคส่วน และ 3) แนวทางการพัฒนาบ้านธิสู่การเป็นเมืองอัจฉริยะ ดังนี้ 1) ด้านการสร้างการเรียนรู้ให้กับประชาชน 2) ด้านการมีส่วนร่วมของประชาชนและการบูรณาการทุกภาคส่วนเพื่อพัฒนาเทคโนโลยีให้มีประสิทธิภาพและประชาชนสามารถเข้าถึงได้โดยสะดวก 3) ด้านการพัฒนาประสิทธิภาพทรัพยากรมนุษย์เพื่อมีทักษะสอดคล้องกับความเปลี่ยนแปลงด้านเทคโนโลยี 4) การสื่อสารกับประชาชนเพื่อสร้างความรู้ความเข้าใจเพื่อนำไปสู่ความอัจฉริยะในวิถีชีวิตของประชาชน และ 5) ด้านการดำเนินการของทุกหน่วยงานที่เกี่ยวข้องที่จะต้องร่วมมือกัน เพื่อให้การพัฒนาบ้านธิสู่การเป็นเมืองอัจฉริยะอยู่บนพื้นฐานความต้องการของประชาชนอย่างแท้จริง
เอกสารอ้างอิง
Arya Preechametta. (2018). Smart cities and housing affordability. Retrieved August 26, 2022, from http://www.bangkokbiznews.com/blog/detail
Charuwan Prawanne. (2020). The transformation process toward becoming a smart city: A case study of Khon Kaen Municipality. Local Administration Journal, 13(3), 267–284.
Deachborvornlak, V., & Mungmaung, S. (2023). Management of plastic scraps to be transformed into new materials of the Royal Thai Customs Department under the national strategic framework for 20 years. Journal of MCU Buddhapanya Review, 8(4), 80–92.
Lamtiang, N., & Suksom, S. (2023). New public management paradigm in the Office of Probation in three southern border provinces. Journal of MCU Buddhapanya Review, 8(4), 42–51.
Manop Chachiyo. (2017). Strategic development of ICT competency for local administrative organization executives in Phuket Province (Doctoral dissertation, Phuket Rajabhat University).
Ministry of Digital Economy and Society. (2017). Smart city promotion. Retrieved August 26, 2022, from https://www.depa.or.th/th/smart-city-plan/smart-city-office
Suriyanon Polsim. (2018). Enhancing transparency in the public sector: A case study from Japan. Khon Kaen University Journal of Local Administration, 11(3), 106–126.
Terdtoon Srichiangsa, & Supawattanakorn Wongthanawasu. (2020). Khon Kaen residents’ perception towards becoming a smart city. Local Administration Journal, 13(2), 153–170.
Worasak Kanoknukulchai. (2019, July 11–14). Smart city: Opportunities and challenges for engineers. Prachachart Thurakit Newspaper, p. 17.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสาร มจร พุทธปัญญาปริทรรศน์

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.