อิทธิพลเชิงโครงสร้างของคุณภาพและคุณค่าที่ส่งผลต่อความภักดีในตราผลิตภัณฑ์เชียงรายแบรนด์ จังหวัดเชียงราย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาและตรวจสอบความสอดคล้องโมเดลสมการเชิงโครงสร้างของคุณภาพและคุณค่าที่ส่งผลต่อความภักดีในตราผลิตภัณฑ์เชียงรายแบรนด์ จ.เชียงราย โดยเก็บข้อมูลจาก กลุ่มลูกค้าของผลิตภัณฑ์เชียงรายแบรนด์ จำนวน 400 คน โดยวิธีการสุ่มกลุ่มตัวอย่างใช้การเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามและทำการวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้โปรแกรมสําเร็จรูปในการหาค่าสถิติพื้นฐาน และวิเคราะห์ข้อมูลด้วยสมการโครงสร้าง
ผลการศึกษาพบว่า โมเดลสมการเชิงโครงสร้างของคุณภาพและคุณค่าที่ส่งผลต่อความภักดีในตราผลิตภัณฑ์เชียงรายแบรนด์กับข้อมูลเชิงประจักษ์ที่พัฒนาขึ้นมีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ โดยปัจจัยด้านคุณภาพของสินค้าและปัจจัยด้านคุณค่าของสินค้าส่งผลต่อความภักดีในตราผลิตภัณฑ์เชียงรายแบรนด์ โดยมีค่าเท่ากับ 0.95 และ 0.62 ตามลำดับ
ตัวแปรด้านคุณภาพของผลิตภัณฑ์ที่ส่งผลต่อความภักดีมากที่สุดคือ ผลิตภัณฑ์มีความง่ายในการใช้งาน รองลงมาสามารถตอบสนองความต้องการขั้นต่ำของลูกค้าได้ และน้อยที่สุดมีมาตรฐานรับรอง โดยมีค่าเท่ากับ 0.94, 0.80,และ 0.69 ตามลำดับ
ตัวแปรด้านคุณค่าของผลิตภัณฑ์ที่ส่งผลต่อความภักดีมากที่สุดคือ คุณค่าของผลิตภัณฑ์เชียงรายแบรนด์ด้านตัวเงิน รองลงมาคือ คุณค่าของด้านอารมณ์ และน้อยที่สุดคือ คุณค่าด้านสังคม โดยมีค่าเท่ากับ 0.97, 0.92 และ 0.61 ตามลำดับ
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ข้อความและความคิดเห็นที่แสดงในบทความ เป็นแนวคิดของผู้เขียน มิใช่ความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ และคณะผู้จัดทำแต่อย่างใด
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิเทศศึกษา ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิเทศศึกษา หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารวิเทศศึกษา ก่อนเท่านั้น
References
กัญจพร วงศ์ศิริสิน. (2559). คุณค่าของผลิตภัณฑ์ที่ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้ออาหารสุนัข Natural & Premium แบรนด์ V CARE U ของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร. (สารนิพนธ์ ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยกรุงเทพ. http://dspace.bu.ac.th/jspui/handle/123456789/2069
กัลยา วานิชย์บัญชา. (2549). สถิติสำหรับงานวิจัย (พิมพ์ครั้งที่ 2). สำนักงานพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เกตุวดี สมบูรณ์ทวี คมกริช ศรีไพรงาม และ ลลิตภัทร สร้างถิ่น. (2561). ปัจจัยด้านคุณภาพที่ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้อรถยนต์สัญชาติญี่ปุ่น. วารสารการจัดการ มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์, 7(1), 1-8. https://so06.tci-thaijo.org/index.php/wms/article/view/110390
จีรนุช ศิริมงคล. (2565). การรับรู้คุณค่าและความภกั ดีต่อตราสินคาพ้อดแคสตข์องผบู้ริโภคเจนเนอเรชั่นวาย: การตรวจสอบ
ความตรงเชิงโครงสร้างและการศึกษาความสัมพันธ์. (วิทยานิพนธ์ ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยบูรพา. https://buuir.buu.ac.th/bitstream/1234567890/5442/1/62920341.pdf
ณัฐฌา เสรีวัฒนา. (2560). ภาพลักษณ์ตราสินค้า คุณภาพการบริการและคุณค่าตราสินค้าที่มีอิทธิพลต่อความภักดีและการตัดสินซื้อผลิตภัณฑ์ร้านไทย-เดนมาร์ค มิลค์แลนด์ของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร. (ปริญญานิพนธ์ ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. http://ir-ithesis.swu.ac.th/dspace/bitstream/123456789/979/1/gs611110143.pdf
พิเชษฐ เนตรสว่าง. (2564). การจัดการคุณภาพมาตรฐานสินค้าและบริการในยุคปัจจุบัน. วารสารวิทยาการจัดการปริทัศน์, 23(2), 267-280. https://so03.tci-thaijo.org/index.php/msaru/article/view/253537
วัลย์ลิกา จาตุประยุร. (2559 ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์.
สมสุณีย์ ดวงแข. (2563). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความยั่งยืนในความภักดีของลูกค้าธุรกิจบริการสุขภาพผู้สูงอายุในประเทศไทย. (วิทยานิพนธ์ บริหารธุรกิจดุษฎีบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีธุรกิจบัณฑิตย์.
https://libdoc.dpu.ac.th/thesis/Somsunee.Dua.pdf
สุธีมนต์ ทรงศิริโรจน์, ภาคภูมิ ภัควิภาส และรัฐนันท์ พงศ์วิริทธิ์ธร. (2560). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความจงรักภักดีของผู้บริโภค: บทบาทของเอกลักษณ์และคุณค่าตรา “เชียงใหม่แบรนด์”. วารสารราชมงคลล้านนา, 5(1), 72-81.
อารุณี วงค์พุ่ม. (2559). การรับรู้คุณค่าและส่วนประสมทางการตลาดที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการซื้อผลิตภัณฑ์เสริมอาหารของผู้บริโภคในอำเภอ เมืองลำปาง จังหวัดลำปาง. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร, 13(60), 213-224.
https://so02.tci-thaijo.org/index.php/SNGSJ/article/view/65873
Aaker, D. A. (1991). Managing brand equity: Capitalizing on the value of a brand name.
Anderson, J. C., & Gerbing, D. W. (1988). Structural equation modeling in practice: A review and recommended two-step approach. Psychological Bulletin. 103(3), 411-423. https://doi.org/10.1037/0033-2909.103.3.411
Butz, J. H. E., & Goodstein, L. (1996). Measuring customer value: Gaining the strategic advantage. Organizational Dynamics, 24(3), 63-77. https://doi.org/10.1016/S0090-2616(96)90006-6
Cochran, W.G. (1953). Sampling Techniques. New York : John Wiley & Sons.
Crosby. (1979). Three Experts on Quality Management ,TQLO Publication Research. July 1992, 92-02. https://apps.dtic.mil/sti/tr/pdf/ADA256399.pdf
Gomez, B. G., Arranz, A. G., & Cillan, J. G. (2006). The role of loyalty programs in behavioral and affective loyalty. Journal of Consumer Marketing, 23(7), 387–396. DOI:10.1108/07363760610712920
Hair, J. F., Jr., Black, W. C., Babin, B. J., Anderson, R. E., & Tatham, R. L. (2006). Multivariate data analysis (6ed.). Upper Saddle River, New Jersey: Prentice Hall. New York, NY: Free Press. of a Multiple Item Scale. https://www.drnishikantjha.com/papersCollection/Multivariate%20Data%20Analysis.pdf
Solomon, M. R. (1996). Consumer behavior: Buying, having, and being (3rd ed.). N J Eaglewood Cliffs: Prentice Hall
Sweeney, J. C., & Soutar, G. N. (2001). Consumer-Perceived Value: The Development
Wang, S.T. E. (2013). The influence of visual packaging design on perceived food product quality, value, and brand preference. International Journal of Retail & Distribution Management, 41(10), 805-816.