Developing a workshop curriculum to enhance the ability to produce learning packages for primary 1 Thai language teachers
Main Article Content
Abstract
The purposes of this research were to 1) develop a training curriculum to enhance the ability to produce a learning package and 2) to study the ability to produce a learning package after the training. The research activities were: studying background information, developing a training program to enhance the ability to produce a learning package, testing the training program and revision of the training program. Thirty teachers were derived by simple random sampling. The research instruments were a training program, an achievement exam and a workability test. The data were analyzed by using mean, standard deviation, and t-test.
The results were as follows, 1) the developed curriculum is composed of the need for training curriculum and needs, principles, objectives, contents, training activities, materials, measurement and assessment and unit evaluation of learning achievement. All topics were rated in terms of appropriateness from high to the highest level, and all components were congruent. 2) The Ability and knowledge after training were higher than before training and higher than the set criterion with a significant level of .05
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Statements and opinions expressed in articles herein are those of the authors and do not necessarily reflect the position of the editors or publisher.
Article, information, text, image, etc. which are published in Journal of International Studies, belong to Journal of International Studies. If anybody or any organization would like to use part or whole of them, they must receive written permission from Journal of International Studies before usage.
References
กมลฉัตร กล่อมอิ่ม. (2562). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมสะเต็มศึกษาบูรณาการศาสตร์พระราชาสำหรับครูระดับชั้นประถมศึกษา. Veridian E-Journal, Silpakorn University, 12(1), 1391-1412.
กรรณิการ์ แก่นเกษ, และวราพร เอราวรรณ. (2563). การสังเคราะห์งานวิจัยด้านการเรียนการสอนเพื่อพัฒนาการเขียนภาษาไทยในระดับประถมศึกษา: การวิเคราะห์อภิมาน. วารสารการวัดผลการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 26(2), 77-90.
กัญญาณัฐ สุริยะ, วทัญญู ขลิบเงิน, และพิชญา สกุลวิทย์. (2564). การพัฒนาชุดการสอน เรื่องการแต่งคำประพันธ์ประเภทโคลงสี่สุภาพสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนม่วงไข่พิทยาคม. วารสารพัฒนาทักษะทางวิชาการอย่างยั่งยืน, 3(2), 14-25.
เกวลิน งามพิริยกร, และสิทธิกร สุมาลี. (2564). การพัฒนากิจกรรมการเรียนการสอนวิชาภาษาไทยในระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 9(3), 1217-1226.
เจษฎา บุญมาโฮม, และคณะ. (2565). ชุดการเรียนรู้วิชาภาษาไทยเพื่อส่งเสริมการอ่านและการเขียนสระสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1. นครปฐม: คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม.
ทิพยฉัตร พละพล, และสุธาทิพย์ งามนิล. (2562). การพัฒนาชุดการสอนภาษาไทยเรื่องชนิดของคำสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. วารสารวิชาการและวิจัยสังคมศาสตร์, 14(1), 93-106.
ทิพวรรณ สุวรรณ, สุริศักดิ์ ประสานพันธ์, วารีรัตน์ แก้วอุไร, และวิเชียร ธำรงโสตถิสกุล. (2559). การพัฒนาหลักสูตรเสริมสร้างความสามารถในการจัดการเรียนรู้โครงงานวิทยาศาสตร์สำหรับครูวิทยาศาสตร์ระดับมัธยมศึกษาตอนต้น. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 18(2), 1-12.
ธีระภัทร ประสมสุข, สังวาร วังแจ่ม, และสุรัตน์ ศรีดาเดช. (2564). การพัฒนาหลักสูตรความสามารถ. วารสาร มมร วิชาการล้านนา, 10(1), 95-104.
ปิยณัฐ สุนทรประเสริฐ. (2558). การวิจัยและพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมเชิงปฏิบัติการ “การผลิตสื่อสร้างสรรค์ประกอบการสอนภาษาไทย” สำหรับนักศึกษาชั้นปีที่ 1 สาขาวิชาภาษาไทย คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 12(1-2), 150-163.
พัฒนพงศ์ สมคะเน. (2558). การพัฒนาชุดการสอนคณิตศาสตร์ที่เน้นกระบวนการเรียนรู้แบบร่วมมือแบบแข่งขันเป็นทีม (TGT) เรื่อง เลขยกกําลังสําหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. วารสารเทคโนโลยีอุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, 5(1), 113-123.
ภูมิพงศ์ จอมหงษ์พิพัฒน์. (2564). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมเพื่อเสริมสร้างความสามารถในการจัดการเรียนรู้เชิงรุกของครูประถมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุบลราชธานี. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 6(7), 334-349.
มนสิช สิทธิสมบูรณ์. (2561). การพัฒนาหลักสูตรเสริมสร้างสมรรถนะการวิจัยในชั้นเรียนสำหรับครูการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารศึกษา ศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 20(4), 157-165.
มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม. (2564). รายงานการสำรวจความต้องการจำเป็นเพื่อการจัดกิจกรรมบริการวิชาการและพัฒนาแหล่งฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูของครูในพื้นที่บริการมหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม. นครปฐม: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม.
วาสนา ทวีกุลทรัพย์. (2561). หน่วยที่ 14 ชุดการสอน. เอกสารการสอนชุดวิชาสื่อกับการศึกษาขั้นพื้นฐาน (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (2552). ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้แกนกลางกลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทยตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
สิริพัชร์ เจษฎาวิโรจน์. (2562). ภาษาไทยสำหรับครูประถมศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
อนุชิต จันทศิลา, พจมาน ชํานาญกิจ, และภูมิพงศ์ จอมหงษ์พิพัฒน์. (2560). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมเพื่อเสริมสร้างสมรรถนะด้านการจัดการเรียนการสอนโดยใช้สมองเป็นฐานเพื่อพัฒนาความสามารถด้านภาษาของผู้เรียนสําหรับครูระดับประถมศึกษา. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา, 12(2), 31-45.
อรรถพงษ์ ผิวเหลือง, บัญชา เกียรติจรุงพันธุ์, และณัฐกิตติ์ สิริวัฒนาทากุล. (2563). สภาพการจัดการเรียนรู้ของครูภาษาไทย: แนวทางในการแก้ปัญหา. วารสารศึกษาศาสตร์ มมร, 8(2), 195-211.
อังคณา อ่อนธานี. (2563). มุมมองในการพัฒนาหลักสูตรผ่านแผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2579. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 22(1), 366-380.
อิทธิพันธ์ สุวทันพรกูล, และคณะ. (2564). การศึกษาภาวะถดถอยทางการเรียนรู้ของผู้เรียนระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานในสถานการณ์โควิด-19: สภาพการณ์ บทเรียน และแนวทางการพัฒนาคุณภาพการเรียนรู้. กรุงเทพฯ: สำนักมาตรฐานการศึกษาและพัฒนาการเรียนรู้ สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ.
Beach, D. S. (1991). Personal: The management of people at work (5th ed). New York: Macmillan Publishing;
English, K., & Archbold, S. (2014). Measuring the effectiveness of an audiological counseling Program. International Journal of Audiology. 53(1), 115-120.