Model of Creative Leadership Development for Executives of Local Governments in Buriram Province
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purposes of the research were 1) to investigate the creative leadership of the
executives of local governments in Buriram province, 2) to analyze the factors affecting the
creative leadership and 3) to design a model of creative leadership development for the executives
of the local governments in Buriram province. The sample was 354 council members, from 2,835
research participants of 59 sub-district municipalities in Buriram province consisting of majors,
sub-district municipality clerks, and heads of sub-district municipality divisions. The result
showed that the model of creative leadership development for the executives of the local
governments in Buriram province consisted of five major factors 1) team work, 2) building trust in
organization, 3) positive attitude towards work, 4) achievement motivation and 5) efficient
communication in organization. Lead to achieve target of creative leadership development for the
executives of the local governments in Buriram province
Article Details
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารทดสอบระบบ ThaiJo2 ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารทดสอบระบบ ThaiJo2 ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารทดสอบระบบ ThaiJo2 หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักอักษรจากวารสารทดสอบระบบ ThaiJo2 ก่อนเท่านั้น
References
พับลิชเซอร์.
ชาญชัยอาจินสมาจาร. (2550). ภาวะผู้น าในองค์การ. กรุงเทพฯ: ปัญญาชน.
ณัฐวุฒิเตมียสุวรรณ. (2550). การสร้ างทีมงานที่มีประสิทธิภาพ. กรุงเทพฯ: เอ็กซเปอร์เน็ท.
ทองใบ สุดชารี. (2542). วิเคราะห์แนวความคิด ทฤษฎี และการประยุกต์(พิมพค์ร้ังที่2).
อุบลราชธานี: คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี.
ธงชัย สันติวงษ์. (2546). พฤติกรรมองค์การ (พิมพค์ร้ังที่10). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ไทยวัฒนาพานิช.
ธนวรรธ ต้งัสินทรัพยศ์ิริ. (2550). พฤติกรรมองค์การ (Organizational Behavior).กรุงเทพฯ: ม.ป.พ.
รังสรรค์ ประเสริฐศรี.( 2551). ภาวะผู้น า (Leadership) (พิมพค์ร้ังที่2). กรุงเทพฯ: ธนธชัการพิมพ์.
วมิลจนั ทรแกว้ (2555). “รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้น าเชิงสร้ างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัด
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุราษฎร์ ธานี เขต 3.”(วิทยานิพนธ์การศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต): มหาวิทยาลัยรังสิต.
สัมฤทธ์ิกางเพง็. (2551). ภาวะผู้น าใฝ่ บริการในองค์การ:แนวคิด หลักการ ทฤษฎีและงานวิจัย (พิมพ์คร้ังที่2).ขอนแก่น : คลังนานาวิทยา.
สิริลักษณ์จิเจริญ.(2545). ตัวแปรคัดสรรที่ส่งผลต่อลักษณะการเรียนรู้ เป็ นทีมของนักเทคโนโลยีการศึกษา.(วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต), ภาควิชาโสตทัศนศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย:
จุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย.
Burns, J. M. (1978).Leadership. New York: Harper and Row.
Katzell, R. A. & Thompson, D.E. (1991). Work motivation: Theory and practice. American
Psychologist. 2, pp. 144 -153.
Lewicki et al. (1998). Trust and distrust: New relationships and realities. The Academy of
Management Review, 23(3), pp. 438 – 459.
Luhman, N. (1979).Trust and power: Two works by Niklas Luhman. New York: John Wiley &
Sons. pp 454.
McClelland and David C. (1973).Quoted in Competency Profiles and Databases
https://www.haygroup.com/>2010
