อิทธิพลสมรรถนะผู้ประกอบการที่มีต่อการพัฒนาความสามารถทางนวัตกรรมของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมรองรับประเทศไทย 4.0
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การทำวิจัยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับสมรรถนะผู้ประกอบการวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในจังหวัดสงขลาเพื่อรองรับประเทศไทย 4.0 และศึกษาอิทธิพลสมรรถนะผู้ประกอบการที่มีต่อการพัฒนาความสามารถทางนวัตกรรมของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม ใช้ขนาดตัวอย่างจำนวน 400 คน สุ่มตัวอย่างแบบง่าย เครื่องมือวิจัยคือแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลด้วยโปรแกรมสำเร็จรูป สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์พหุคูณ การวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณแบบปกติ และการวิเคราะห์สมการถดถอยพหุคูณแบบเป็นขั้นตอน ผลวิจัยพบว่าในภาพรวมสมรรถนะผู้ประกอบการวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมอยู่ในระดับมากที่สุด โดยสมรรถนะที่ได้คะแนนเฉลี่ยสูงสุด คือ ด้านการใฝ่สัมฤทธิ์ในหน้าที่ รองลงมาคือด้านสัมพันธภาพ ด้านความเป็นผู้ประกอบการ ด้านการมุ่งการเรียนรู้ ด้านการจัดการที่ดี และคุณลักษณะส่วนบุคคล ตามลำดับ สำหรับอิทธิพลสมรรถนะผู้ประกอบการวิสาหกิจมีความสัมพันธ์ทางบวกกับการพัฒนาความสามารถทางนวัตกรรมของวิสาหกิจ และประสิทธิภาพตัวแปรอิทธิพลสมรรถนะผู้ประกอบการวิสาหกิจที่มีต่อการพัฒนาความสามารถทางนวัตกรรมของวิสาหกิจอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 ได้แก่ ด้านการมุ่งเน้นการเรียนรู้ และด้านคุณลักษณะส่วนบุคคล
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารทดสอบระบบ ThaiJo2 ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารทดสอบระบบ ThaiJo2 ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารทดสอบระบบ ThaiJo2 หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักอักษรจากวารสารทดสอบระบบ ThaiJo2 ก่อนเท่านั้น
References
Burns, N., & Grove, S.K. (1997). The practice of nursing research: Conduct, critique & utilization. (3rd ed). Philadelphia: W.B. Saunders.
Christensen, B. L., Johnson, B. R., & Turner, A. L. (2015). Research methods, design, and analysis. (12nded). England: PEARSON.
Cochran, W. G. (1997). Sampling techniques. (3rded). New York: Wiley.
Jitanan, B. (2003). Social science research. (3rded). Bangkok: University Printing House. [in Thai]
Kaewjomnong, A. (2016). The principles of management (6thed). Songkhla: Namsin Advertizing. [in Thai]
Kaewjomnong, A. (2022). Measurement concept, measurement error and quality inspection of research instruments for conducting quantitative research in economics and business administration. Economics and Business Administration Journal Thaksin University, 14(4), 203-226.
Leekpai, P. (2014). Factors affecting the innovativeness of hotel business in southern border provinces of Thailand. Modern Management Journal, 12(1), 11-21.
Luis, A. H., & Juan, M. A. (2013). The development of basic competencies for sustainability in higher education: An educational. Electronic Journal US-China Education, 3(6), 447-458.
Maesincee, S. (2015). Thailand 4.0 crystal of Thought. Thansettakij Newspaper. 35 (3083). August 30 – September 2, 2015.
McConachie, B., & Hart, F. E. (2007). Performance and cognition teatre studies and the cognitive turn. New York: Routledge.
Office of Small and Medium Enterprise Promotion. (2022). SME promotion plan 2021-2022. Bangkok: OSMEP. [in Thai]
Pakdee, S., & Kaewjomnong, A. (2022). Graduate qualifications for graduate studies that graduate users desire with transformational leadership (Research Report). Faculty of Economics and Business Administration, Thaksin University, Songkhla: Thaksin University. [in Thai]
Rimcharone, E., & Photchanachan, S. (2022). Entrepreneurial competency of agro-industrial entrepreneurs in Thailand. Journal of Humanities and Social Sciences, Rajapruk Universithy, 8(1), 33-49.
Ritcharoon, P. (2008). Research methodology in social sciences (4th ed). Bangkok: Chulalongkorn University Printing House. [in Thai]
Sakpakornkan, N. (2020). The development of a learning activity model to enhancethe competency of active learning management of
mathematics teacher students: A case study of Buriram Rajabhat University. Journal of Humanities & Social Sciences (JHUSOC), 18(3),
-194. [in Thai]
Samati, A. (2021). Public administration research methology (2nded). Songkhla: Tem Printing. [in Thai]
Sangpoo, U. (2021). Digital marketing communication affecting decision making on purchasing goods through E-commerce of consumersin Ratchaburi province. Journal of Humanities & Social Sciences (JHUSOC), 19(2), 73-89. [in Thai]
Satayophas, P., Wingvorn, B., & Wingvorn, B. (2012). The potential of entrepreneurship and organizational innovation influencing the
competitiveness of small and medium-sized enterprises in the upper northern region. The 6th Rambhai Barni Academic Conference, December 19-20, 2012, Rambhai Barni Rajabhat University. [in Thai]
Srisatidnarakun, B. (2007). The methodology in nursing research (4thed). Bangkok: Chulalongkorn University Printing House. [in Thai]
Srisuk, K. (2009). Methodology (3rded). Chiang Mai: Krongchang Printing. [in Thai]
Sudsang, N. (2016). Research methodology in designs. Bangkok: O.S.Printing House. [in Thai]
Wadeechareun, W., Leardnaisatt, R., & Teekasap, S. (2017). Research methodology from concept to theory into practice. Bangkok: Se-Education. [in Thai]
Wang, C. L., & Ahmed, P. K. (2004). The development and validation of the organizational innovativeness constuct using confirmatory factor analysis. European Journal of Innovation Management, 7(4), 303-313.
Zhao, F. (2001). Managing innovation and quality of collaborative R&D. International & 8th National Research Conference. Melbourne University.
Zwell, M. (2000). Creating a culture of compentence. New York: John Wiley & Son, Inc.