ปัจจัยที่ส่งผลต่อครัวเรือนยากจน เมืองบัวละพา แขวงคำม่วน สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อครัวเรือนยากจน เมืองบัวละพา แขวงคำม่วน สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว โดยใช้ระเบียบวิธีการวิจัยแบบผสานวิธี การเก็บรวบรวมข้อมูลจากการสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้างกับตัวแทนของครัวเรือนยากจนและตัวแทนของครัวเรือนพ้นความยากจน จากนั้นนำข้อมูลที่ได้มาทำการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหา มีผู้ให้ข้อมูลหลักจำนวน 55 คน
ผลการวิจัยพบว่า ปัจจัยที่ส่งผลต่อครัวเรือนยากจนมีทั้งหมด 7 ปัจจัย คือ 1)ปัจจัยด้านการศึกษาอาคารเรียนชั้นประถมศึกษาที่มีอยู่ยังไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกเพียงพอ ยังไม่มีโรงเรียนชั้นมัธยมศึกษาประจำในหมู่บ้าน บุคลากรทางด้านการศึกษายังไม่เพียงพอ ขาดแคลนวัสดุ อุปกรณ์ในการเรียนการสอนและเครื่องแบบนักเรียน ขาดแคลนงบประมาณสนับสนุนเพื่อพัฒนาศักยภาพบุคลากรทางด้านการศึกษา และ ไม่มีทุนการศึกษาเพื่อสนับสนุนสำหรับนักเรียนที่ยากจน 2) ปัจจัยด้านสาธารณสุข ยังไม่มีสถานีอนามัยประจำในหมู่บ้านทำให้ประชาชนขาดความรู้ความเข้าใจด้านสุขภาพทำให้ไม่สามารถป้องกันตนเองจากโรคภัยไข้เจ็บต่าง ๆ ได้ 3) ปัจจัยด้านอาหาร เนื่องจากเกิดปัญหาภัยธรรมชาติ เช่น ภัยแล้งน้ำท่วมเป็นต้น เกิดภัยสงคราม หลังจากเสร็จสิ้นภัยสงครามมีลูกระเบิดที่เก็บกู้ยังไม่หมดในพื้นที่ทำกิน ทำให้พื้นที่ทำกินน้อยและภาครัฐยังเข้ามาช่วยเหลือไม่ทั่วถึง เช่น การช่วยเหลือด้านระบบชลประทาน 4) ปัจจัยด้านที่อยู่อาศัย อาคารบ้านเรือนของประชาชนมีการก่อสร้างที่ยังไม่มั่นคงถาวร ทำให้ชีวิตไม่มีความปลอดภัยที่เพียงพอ 5) ปัจจัยด้านคมนาคม เส้นทางการคมนาคมระหว่างหมู่บ้านไปอำเภอเป็นหลุมเป็นบ่อและยังไม่มีรถโดยสารประจำทางเพื่อเดินทางระหว่างหมู่บ้านไปที่อำเภอทำให้ประชาชนไม่ได้รับความสะดวกสบายเท่าที่ควร 6) ปัจจัยด้านข้อมูลข่าวสาร ยังไม่มีหอกระจายข่าวประจำในหมู่บ้านทำให้ประชาชนขาดการรับรู้ข้อมูลข่าวสาร และ 7) ปัจจัยด้านรายได้ ประชาชนยังมีรายได้ต่ำโดยเฉลี่ยอยู่ที่ประมาณ 6,000 บาท/ปี หรือเฉลี่ยอยู่ประมาณ 500 บาท /คน/เดือน ซึ่งยังต่ำกว่าที่หน่วยงานภาครัฐกำหนดไว้หน่วยงานภาครัฐกำหนดไว้ เฉลี่ยอยู่ที่ประมาณ768 บาท/คน/เดือนสาเหตุของประชาชนที่มีรายได้ต่ำเนื่องจากประชาชนมีอาชีพหลักจากการทำนาเพียงอย่างเดียว
Article Details
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารทดสอบระบบ ThaiJo2 ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารทดสอบระบบ ThaiJo2 ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารทดสอบระบบ ThaiJo2 หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักอักษรจากวารสารทดสอบระบบ ThaiJo2 ก่อนเท่านั้น
References
October 25.Boualapha district, Khammouane province, Lao People’s Democratic Republic.
Ministry of Planning and Investment. (2014). From a survey of the Lao National Statistics Center: Vientiane.
________. (2015). Lao National Statistics Center - 40 Years: Vientiane.
Onladsamee, P. (2014). The role of the state in solving economic poverty in Houaphan province, A Thesis for Political
Economy, National Institute of Politics and Government, Vientiane: Lao People’s Democratic Republic.
Office of Central Rural Development and Poverty Eradication. (2016). Vientiane: Lao People’s Democratic Republic.
Ravallion, Martin. (2008, February 23). Chen Shaohua & Sangraula, Prem Dollar a Day. The World Bank Economic
Review. (pp. 163-184). Retrieved on 27 November 2016 from https://1th.me/3Q3d
The Speech. (2014). Practice of assessing poverty standards and standard development according to the speech no.
309/PM, 20-30 March, Khammouane Province Level, Lao People’s Democratic Republic.
________. (2015). Practice of assessing poverty standards and standard development according to the speech no.
309/PM, Vientiane: Lao People’s Democratic Republic.
United Nations. (2011, January 1). “About LDCs” Least Developed Countries. UN-OHRLLS Retrieved on 1 January 2011
from https://1th.me/kA2v