การวิเคราะห์ห่วงโซ่อุปทานปูม้าสำหรับแนวทางในการพัฒนากลยุทธ์ทาง ด้านการตลาดประมงอ่าวบ้านดอน กรณีศึกษากลุ่มประมงพื้นบ้านอำเภอไชยา จังหวัดสุราษฎร์ธานี

ผู้แต่ง

  • รัตติยาภรณ์ รอดสีเสน ผู้ช่วยศาสตราจารย์ หลักสูตรบริหารธุรกิจ คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี
  • ปลื้มใจ ไพจิตร ผู้ช่วยศาสตราจารย์ หลักสูตรบริหารธุรกิจ คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี
  • อนุรักษ์ บิลนุ้ย อาจารย์หลักสูตรบริหารธุรกิจ คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี
  • นงลักษณ์ ผุดเผือก อาจารย์หลักสูตรบริหารธุรกิจ คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี

คำสำคัญ:

ปูม้า, ห่วงโซ่อุปทาน, กลยุทธ์ทางการตลาด, อ่าวบ้านดอน

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระบบโซ่อุปทานปูม้าประมงอ่าวบ้านดอน กรณีศึกษากลุ่มประมงพื้นบ้าน 2) ศึกษาสภาพแวดล้อมทางด้านการแข่งขันของผลิตภัณฑ์อาหารแปรรูปจากเนื้อปูม้า และ 3) หาแนวทางในการพัฒนากลยุทธ์ทางด้านการตลาดของผลิตภัณฑ์อาหารแปรรูปจากเนื้อปูม้า การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ เก็บรวบรวมข้อมูลโดยการสัมภาษณ์เชิงลึกและการสนทนากลุ่มกับผู้มีส่วนเกี่ยวข้องในโซ่อุปทานผลิตภัณฑ์แปรรูปปูม้าของกลุ่มประมงพื้นบ้านอำเภอไชยา จำนวน 15 คน พบว่า ระบบโซ่อุปทานปูม้าประกอบด้วย 3 ระดับ คือ ระดับต้นน้ำ ได้แก่ ชาวประมงพื้นบ้านและแพปูม้าในท้องถิ่น ระดับกลางน้ำ ได้แก่ กลุ่มวิสาหกิจที่ทำหน้าที่แปรรูปปูม้า และระดับปลายน้ำ ได้แก่ การจำหน่ายผ่านหน้าร้านและช่องทางออนไลน์ไปยังผู้บริโภคขั้นสุดท้าย การวิเคราะห์สภาพแวดล้อมทางการแข่งขันพบว่า จุดแข็ง คือ วัตถุดิบมีคุณภาพ มีความสดใหม่ใกล้แหล่งวัตถุดิบ และมีรสชาติที่เป็นเอกลักษณ์ จุดอ่อน คือ บุคลากรขาดทักษะในการบริหารจัดการธุรกิจ การตลาด และปริมาณวัตถุดิบมีความไม่แน่นอน โอกาส คือ อ่าวบ้านดอนเป็นแหล่งท่องเที่ยวและแหล่งประมงที่มีชื่อเสียง อุปสรรค คือ การขาดการสนับสนุนจากภาครัฐอย่างต่อเนื่อง มีคู่แข่งจำนวนมาก และปัญหาสิ่งแวดล้อมทางทะเลที่ส่งผลกระทบต่อทรัพยากรปูม้า สำหรับแนวทางในการพัฒนา กลยุทธ์ทางการตลาด ประกอบด้วย 6 กลยุทธ์ ได้แก่ 1) สื่อสารความเป็นอัตลักษณ์วิถีประมงพื้นบ้านผ่านฉลากบรรจุภัณฑ์ 2) พัฒนาทักษะและองค์ความรู้แก่บุคลากรในด้านการบริหารจัดการและการตลาดออนไลน์ 3) สร้างสูตรมาตรฐานให้เกิดขึ้นแก่สินค้า 4) ทำการตลาดประชาสัมพันธ์ร่วมกับหน่วยงานภาครัฐ 5) พัฒนามาตรฐานสินค้าเข้าสู่กระบวนการขอเครื่องหมายการรับรองมาตรฐาน อย. และ 6) ยกระดับห่วงโซ่อุปทานผลิตภัณฑ์แปรรูปจากเนื้อปูม้า พัฒนาผลิตภัณฑ์ใหม่ที่มีความเป็นเอกลักษณ์ และใช้ทรัพยากรเดิมอย่างมีประสิทธิภาพ

เอกสารอ้างอิง

APICS. (2017). SCOR Model: Supply Chain Operations Reference Model (Version 12.0). Association for Supply Chain Management. Retrieved from https://www.apics.org/.

Christopher, M. (2016). Logistics and supply chain management (5th ed.). Pearson Education.

Council of Supply Chain Management Professionals. (2022). What is logistics management? CSCMP. Retrieved from https://cscmp.org/CSCMP/Certify/Fundamentals/What_is_Supply_Chain_Management.aspx.

Creswell, J. W. (2013). Qualitative Inquiry and Research Design: Choosing Among Five Approaches (3rd ed.). Sage Publications.

Gurel, E., & Tat, M. (2017). SWOT analysis: A theoretical review. Journal of International Social Research, 10(51), 994-1006.

Lambert, D. M., & Cooper, M. C. (2000). Issues in supply chain management. Industrial Marketing Management, 29(1), 65-83.

Patton, M. Q. (2002). Qualitative Research & Evaluation Methods (3rd ed.). Sage Publications.

Porter, M. E. (2008). The Five Competitive Forces That Shape Strategy. Harvard Business Review, 86(1), 78-93.

Supply Chain Council. (2008). Supply Chain Operations Reference (SCOR) Model. Supply Chain Council.

Weihrich, H. (1982). The TOWS matrix A tool for situational analysis. Long Range Planning, 15(2), 54-66.

ณาตยา ศรีจันทึก และ ฐิติมา เอียดแก้ว. (2565). โลจิสติกส์และโซ่อุปทานของธุรกิจการเลี้ยงปลากะพงขาว. กองนโยบายและแผนพัฒนาการประมง, กรมประมง, กระทรวงเกษตรและสหกรณ์. (เอกสารวิชาการฉบับที่ 1/2565). https://tarr.arda.or.th/preview/item/ma-EDFjUQXUu8VTk4KmUr?keyword=.

ภวมน หวานฉ่ำ และ จีรนันท์ เขิมขันธ์. (2564). กลยุทธ์ทางการตลาดของธุรกิจอาหารทะเลแปรรูป: กรณีศึกษาบริษัท ปองไคดู อินเตอร์เนชั่นแนล จำกัด. ใน การประชุมทางวิชาการของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ครั้งที่ 59 (หน้า 180–188). มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

บุษยมาศ ผุยมูลตรี และ ศรีไพร ศรีพนมวรรณ. (2567). การบริหารจัดการโลจิสติกส์และห่วงโซ่อุปทานมะม่วงน้ำดอกไม้ในจังหวัดสระแก้ว. วารสารโลจิสติกส์และดิจิทัลซัพพลายเชน, 2(2), 1–14.

พิชยา เจริญสุขใส, เชาวฤทธิ์ เชาว์แสงรัตน์ และรัชยา ภักดีจิตต์. (2566). กลยุทธ์การจัดการของธุรกิจอาหารทะเลแช่แข็งในจังหวัดสมุทรสาครสู่การเป็นองค์การสมรรถนะสูง. วารสารวิชาการการจัดการภาครัฐและเอกชน, 6(1), 33-46. https://doi.org/10.14456/jappm.2024.3

สมาคมอาหารแช่เยือกแข็งไทย. (2565). บทสรุปอุตสาหกรรมอาหารแช่เยือกแข็งไทย ปี 2564. สมาคมอาหารแช่เยือกแข็งไทย. https://www.thai-frozen.or.th/

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-06-24

รูปแบบการอ้างอิง

รอดสีเสน ร., ไพจิตร ป., บิลนุ้ย อ., & ผุดเผือก น. (2025). การวิเคราะห์ห่วงโซ่อุปทานปูม้าสำหรับแนวทางในการพัฒนากลยุทธ์ทาง ด้านการตลาดประมงอ่าวบ้านดอน กรณีศึกษากลุ่มประมงพื้นบ้านอำเภอไชยา จังหวัดสุราษฎร์ธานี. วารสารบริหารธุรกิจอุตสาหกรรม, 7(1), 61–80. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/iba/article/view/283491

ฉบับ

ประเภทบทความ

Research Articles