สงครามอสมมาตร: ยุทธวิธีนอกแบบของผู้ก่อความไม่สงบในจังหวัดชายแดนภาคใต้ของไทย

Main Article Content

ณัฏฐินี ปิยะศิริพนธ์

บทคัดย่อ

ครบรอบ 20 ปีของเหตุการณ์ความไม่สงบในพื้นที่ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ของไทย ซึ่งถือได้ว่าเป็นความท้าทายต่อสังคมไทยในทุกภาคส่วนที่จำเป็นต้องหันมาทำความเข้าใจถึงปฏิบัติการของกลุ่มผู้ก่อความไม่สงบในพื้นที่ เพื่อนำไปสู่การมีส่วนร่วมในการสื่อสารข้อมูลที่ถูกต้องและเป็นจริงสู่สังคม ซึ่งส่งผลต่อการแก้ไขปัญหาความขัดแย้งและความรุนแรงอย่างมีเอกภาพและทิศทางที่ชัดเจน แม้ว่าจำนวนเหตุการณ์ความไม่สงบมีแนวโน้มลดลง แต่ยังคงมีการปฏิบัติการก่อเหตุรุนแรงในพื้นที่มาโดยตลอด การก่อเหตุความไม่สงบตลอดระยะเวลา 20 ปีนั้นเป็นปฎิบัติการของการต่อสู้ในแนวคิดของการทำสงครามนอกแบบ  หรือการทำสงครามจรยุทธ์หรือสงครามกองโจร มีลักษณะของความเป็นสงครามอสมมาตรที่เกิดขึ้นระหว่างตัวแสดงที่เป็นรัฐและตัวแสดงที่ไม่ใช่รัฐ ซึ่งก็คือระหว่างรัฐและกลุ่มผู้ก่อความไม่สงบในพื้นที่ ปัจจุบันมีเพียงกลุ่มเดียว คือ ขบวนการแนวร่วมปฏิวัติแห่งชาติมลายูปาตานี  (Barisan Revolusi Nasional Melayu Patani: BRN) ที่ยังคงมีการปฏิบัติการการต่อสู้ทุกรูปแบบทั้งการขับเคลื่อนงานการทหารที่ใช้ความรุนแรง และการขับเคลื่อนงานการเมืองทั้งในเรื่องของการปลุกระดมบ่มเพาะ การจุดประเด็นต่าง ๆ เพื่อขยายผลไปยังสื่อทั้งในและต่างประเทศ รวมถึงการเจรจาต่อรองกับรัฐบาลไทย โดยมีเป้าหมายเพื่ออิสรภาพหรือการแบ่งแยกดินแดนให้เกิดรัฐใหม่

Article Details

บท
บทความวิชาการ

References

คณะกรรมาธิการความมั่นคงแห่งรัฐ สภาผู้แทนราษฎร. (2553). สถานการณ์ความไม่สงบในจังหวัดชายแดนภาคใต้และแนวทางการแก้ไขเชิงรุก. (รายงานผลการพิจารณาศึกษา). กรุงเทพฯ: สำนักการพิมพ์สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.

ชินวัฒน์ แม้นเดช. (2555). กระบวนการเข้าสู่การเป็นสมาชิกองค์กรการต่อสู้ของขบวนการก่อความไม่สงบในพื้นที่ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ และแนวทางในการหยุดยั้ง. เอกสารวิจัย. กรุงเทพฯ: วิทยาลัยป้องกันราชอาณาจักร.

ซากีย์ พิทักษ์คุมพล และคณะ. (2558). การต่อสู้ที่ปาตานีของ ‘วันกาเดร์’. ปัตตานี: ศูนย์เฝ้าระวังสถานการณ์ภาคใต้.

ณัฏฐินี ปิยะศิริพนธ์, พันธุ์พิธ พิพิธพันธุ์, และนัทธมน ราชเสน. (2561). พลวัตของชุมชน 2 วิถีภายใต้วาทกรรมชาตินิยมมลายูปาตานีในพื้นที่สามจังหวัดชายแดนภาคใต้. รายงานการวิจัย. ปัตตานี: โครงการความร่วมมือของคณะผู้แทนพิเศษของรัฐบาล สำนักงานคณะกรรมการขับเคลื่อนการแก้ปัญหาจังหวัดชายแดนภาคใต้ ส่วนหน้า มหาวิทยาลัยนเรศวร และมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี.

นิเลาะ แวอุเซ็ง. (2551). ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการสอนของครูในโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลามในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้¬. รายงานการวิจัย. ปัตตานี: วิทยาลัยอิสลามศึกษามหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์วิทยาเขตปัตตานี.

รุ่งรวี เฉลิมศรีภิญโญรัช. (2556). ถอดความคิดขบวนเอกราชปาตานี. ปัตตานี: ศูนย์เฝ้าระวังสถานการณ์ภาคใต้.

ศูนย์เฝ้าระวังสถานการณ์ชายแดนภาคใต้. (2564). สรุปเหตุการณ์ในพื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้. สืบค้นเมื่อ 12 มกราคม 2567, จาก https://deepsouthwatch.org/th/taxonomy/term/2884

สุรชาติ บำรุงสุข. (2560). สงครามอสมมาตร: แบบแผนความขัดแย้งใหม่. โครงการความมั่นคงศึกษา สำนักข่าวกรองแห่งชาติ สำนักนายกรัฐมนตรี. กรุงเทพฯ: สแควร์ ปริ๊นซ์ 93 จำกัด.

Arreguin-Toft Ivan. (2001). “How the Weak Win Wars: A Theory of Asymmetric Conflict.”, International Security. 26, 1(Summer), pp. 93-128.

Helbardt, S. (2015). Deciphering Southern Thailand's violence: Organization and insurgent practices of BRN-Coordinate. Singapore: ISEAS-Yusof Ishak Institute.

Mack Andrew. (1975) “Why Big Nations Lose Small Wars: The Politics of Asymmetric Conflict”, World Politics. Vol. 27, 2(January), pp. 175-200.