ทัศนคติของผู้เรียนต่อการเรียนภาษาจีนผ่านกิจกรรมบทบาทสมมติ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบทัศนคติของผู้เรียนที่มีต่อการเรียนภาษาจีนก่อนการจัดการเรียนรู้และหลังการจัดการเรียนรู้โดยใช้กิจกรรมบทบาทสมมติ กลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษาหลักสูตรภาษาจีนเพื่อการสื่อสารทางธุรกิจ ที่ลงทะเบียนเรียนในรายวิชา 936-240 ภาษาจีน 3 มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตสุราษฎร์ธานี จำนวนทั้งสิ้น 52 คน โดยวิธีการสุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยและเก็บรวบรวมข้อมูล คือ ชุดฝึกกิจกรรมบทบาทสมมติเพื่อพัฒนาทักษะการพูดภาษาจีน แบบสอบถามทัศนคติของผู้เรียนที่มีต่อการเรียนภาษาจีน แบบสัมภาษณ์กึ่งมีโครงสร้าง สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าเฉลี่ย (x̅) ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) และสถิติ t-test dependent ผลการศึกษาวิจัยพบว่า ทัศนคติของผู้เรียนที่มีต่อการเรียนภาษาจีนก่อนการจัดการเรียนรู้โดยใช้กิจกรรมบทบาทสมมติอยู่ในระดับมาก (x̅ = 4.20) และทัศนคติของผู้เรียนที่มีต่อการเรียนภาษาจีนหลังการจัดการเรียนรู้โดยใช้กิจกรรมบทบาทสมมติอยู่ในระดับมากที่สุด (x̅ = 4.37) ผลการเปรียบเทียบพบว่าทัศนคติของผู้เรียนที่มีต่อการเรียนภาษาจีนหลังการจัดการเรียนรู้โดยใช้กิจกรรมบทบาทสมมติสูงขึ้นกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
Article Details
References
กรรณิการ์ ถีราวุฒิ. (2560). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและความพึงพอใจในการจัดการเรียนการสอน
รายวิชา 0109431 นิทานสุภาษิตจีน โดยใช้บทบาทสมมุติของนิสิตหลักสูตรวิชาภาษาจีน ชั้นปีที่ 3
มหาวิทยาลัยทักษิณ. วารสารอินทนิลทักษิณสาร, 12(3), 127-140.
ชุลีวรรณ ปราณีธรรม. (2564). แรงจูงใจในการเรียนภาษาเยอรมันของนักศึกษาวิทยาลัยนานาชาติการท่องเที่ยว
มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏกาญจนบุรี, 10(2), 214-222.
ดีเด่น เบ็ญฮาวัน. (2556). ทัศนคติและพฤติกรรมการเรียนรู้ภาษาอังกฤษของนักศึกษาที่มีความรู้ภาษาอังกฤษใน
ระดับต่ำ. (วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). สงขลา : มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
ทัศนีย์ จันติยะ, สุภิญญา ปัญญาสีห์ และจิราภรณ์ กาแก้ว. (2560). การศึกษาแรงจูงใจในการเรียนภาษาอังกฤษ
ของนิสิตสาขาวิชาภาษาอังกฤษศึกษา มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน. รายงานการประชุมวิชาการระดับชาติ ครั้งที่ 14 มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน ; 7-8 ธันวาคม 2560. นครปฐม: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. 1078-1087.
ยุพกา ฟูกุชิม่า, กนกพร นุ่มทอง และสร้อยสุดา ณ ระนอง. (2556). ความนิยมในการเรียนภาษาญี่ปุ่นและภาษาจีน
ของนิสิตมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์: แรงจูงใจแตกต่างกันอย่างไร. วารสารญี่ปุ่นศึกษา, 30(1), 27-40.
เยาวลักษณ์ วิสุทธิ์สิริ, มนาภรณ์ บ้านเพิง และอัสมา ทรรศนะมีลาภ. (2564). การพัฒนาทักษะการพูดภาษาจีน
โดยใช้กิจกรรมบทบาทสมมติ กรณีศึกษาจากวิทยาลัยนานาชาติ วิทยาเขตสุราษฎร์ธานี มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์. วารสารครุศาสตร์อุตสาหกรรม, 20(3), 112-121.
วรทา รุ่งบานจิต, วราลี รุ่งบานจิต, วรนาถ แซ่เซ่น, วรากร แซ่พุ่น และภากร นพฤทธิ์. (2559). แรงจูงใจในการ
เรียนวิชาภาษาจีนของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา. (รายงานวิจัย). ยะลา : มหาวิทยาลัยราชภัฏ
ยะลา.
ศุภาวิณี โลหะประเสริฐ. (2556). การพัฒนาพฤติกรรมการกล้าแสดงออก โดยใช้วิธีการแสดงบทบาทสมมติ ของ
นักศึกษาชั้นปีที่ 1 สาขาวิชาการจัดการธุรกิจท่องเที่ยวในรายวิชาอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว ภาคเรียนที่ 1/2556. (รายงานวิจัยในชั้นเรียน). ยะลา : มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา.
ศุภิกา นิรัติศัย. (2561). ทัศนคติ แรงจูงใจ และพฤติกรรมการเรียนภาษาอังกฤษของนักศึกษามหาวิทยาลัย
ราชภัฏภูเก็ต. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี, 9(2), 138-170.
ศิริดา ทาทิพย์ และปริณ ทนันชัยบุตร. (2559). การพัฒนาความสามารถด้านการฟังและการพูดภาษาเกาหลีของ
นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โดยการจัดการเรียนรู้แบบ B-SLIM ร่วมกับกิจกรรมบทบาทสมมติ. วารสารศึกษาศาสตร์ ฉบับวิจัยบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 10(ฉบับพิเศษ), 135-140.
สราวุฒิ เขียวพฤกษ์ และฐิตินันทน์ ผิวนิล. (2563). ทัศนคติของนักศึกษาที่ศึกษาต่อในหลักสูตรศิลปศาสตร
บัณฑิต สาขาวิชาภาษาจีนธุรกิจ มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร. วารสารมนุษยสังคมปริทัศน์ (มสป.)
มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี, 22(2), 75-83.
สิทธิพร นิยมศรีสมศักดิ์. (2556). การศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาภาษาจีน ของนักเรียนชั้น
มัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนชุมชนวัดหนองค้อ สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดชลบุรี. วารสารการศึกษา
และการพัฒนาสังคม, 9(1), 66-79.
สุธิดา แม้นมินทร์. (2562). ทัศนคติและพฤติกรรมการเรียนภาษาญี่ปุ่นของนักศึกษาที่มีผลการเรียนภาษาญี่ปุ่น
ระดับปานกลาง-ต่ำ. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา, 13(2), 33-48.
สุภัทรา โยธินศิริกุล. (2560). การศึกษาเหตุผลในการเลือกเรียนและทัศนคติที่มีต่อการเรียนภาษาจีนกลางของ
นักศึกษามหาวิทยาลัยแม่โจ้. วารสารสุทธิปริทัศน์, 31(97), 63-75.
เหว๋ย อู๋ และวัลลภา เฉลิมวงศาเวช. (2565). ปัจจัยที่มีผลต่อแรงจูงใจในการเรียนวิชาภาษาจีนของนักเรียน
โรงเรียนเอกชนสองภาษา ก. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย, 14(1), 408-422.
Gardner, R. C. (1985). Social psychology and second language learning: The roles of attitudes and
motivation. London: Edward Arnold.
Likert, R. (1932). A technique for the measurement of attitudes. Archives of Psychology. 22(140), 55.
Huilin, L., & Limpapath, P. (2016). Attitudes towards Chinese Language Learning: A Case of Thai Senior
High School Students at a Private School in Bangkok. BU Academic Review Journal, 15(2),
-112.
Tipmontree, S., & Tasanameelarp, A. (2019). Using role playing activities to improve Thai EFL students’
oral English communication skills. International Journal of Business and Society (IJBS), 21(3), 1215-1225.