กรรมวิธีการทำเครื่องดนตรีพื้นบ้านอีสาน โปงลาง ทายาทศิลปินแห่งชาติ

Main Article Content

ศราวุธ โชติจำรัส

บทคัดย่อ

การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาประวัติความเป็นมาของ นายเชษฐา ฉายรัศมี ทายาทศิลปินแห่งชาติ 2) เพื่อศึกษากรรมวิธีการทำโปงลางของ นายเชษฐา ฉายรัศมี ทายาทศิลปินแห่งชาติ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ แบบสำรวจ แบบสัมภาษณ์ และแบบสังเกต ทำการรวบรวมข้อมูลจากเอกสาร และข้อมูลภาคสนาม ซึ่งข้อมูลภาคสนามได้จากการสำรวจ การสัมภาษณ์ และการสังเกต จากกลุ่มผู้รู้ผู้เชี่ยวชาญด้านดนตรีพื้นบ้านอีสาน จำนวน 3 คน กลุ่มผู้ปฏิบัติจำนวน 3 คน และกลุ่มผู้ให้ข้อมูลทั่วไป จำนวน 10 คน นำข้อมูลมาตรวจสอบความถูกต้องด้วยวิธีการแบบสามเส้าวิเคราะห์ข้อมูล ตามวัตถุประสงค์ของการวิจัย แล้วนำเสนอผลการวิจัยโดยวิธีพรรณนาวิเคราะห์ ผลการวิจัยปรากฏดังนี้


  1. นายเชษฐา ฉายรัศมี เป็นบุตรชายคนสุดท้ายของครูเปลื้อง ฉายรัศมี ศิลปินแห่งชาติ สาขาศิลปะการแสดง (ดนตรีพื้นบ้าน) ประจำปีพุทธศักราช 2529 ปัจจุบันนายเชษฐา ฉายรัศมีอายุ 48 ปี มีบุตรร่วมกันจำนวน 2 คน ชาย 1 คน หญิง 1 คน โดยตามลำดับบุตรธิดา ได้แก่ นายพรพล ฉายรัศมี และ นางสาวแพรพรรณ ฉายรัศมี

  2. กรรมวิธีการทำเครื่องดนตรีพื้นบ้านอีสาน โปงลาง ที่มีคุณภาพของนายเชษฐา ฉายรัศมี ทายาทศิลปินแห่งชาติ สาขาศิลปะการแสดง (ดนตรีพื้นบ้าน) ประจำปีพุทธศักราช 2529 สามารถแบ่งขั้นตอนวิธีการทำโปงลาง ได้เป็น 9 ขั้นตอน ได้แก่ ขั้นตอนที่ 1 การเลือกไม้ขั้นตอนที่ 2 การเตรียมไม้ขั้นตอนที่ 3 การขึ้นรูปไม้ ขั้นตอนที่ 4 การกลึงไม้ ขั้นตอนที่ 5 การตัดลูกโปงลาง ขั้นตอนที่ 6 การถากไม้เพื่อเทียบเสียง ขั้นตอนที่ 7 การเจาะรู ขั้นตอนที่ 8 การร้อยเชือก ขั้นตอนที่ 9 การตีทดสอบเสียง

Article Details

บท
บทความวิจัย

References

ชุตินันท์ จันทร์หัวโทน. (2555). โปงลาง. สืบค้นเมื่อ 12 พฤษภาคม2564, จากเว็บไซต์ http://www.sites.google.com
ณัฐวดี รอดภัย. (2562). โปงลาง. สืบค้นเมื่อ 12 พฤษภาคม2564, จากเว็บไซต์ https://www.m-culture.go.th
kalasin/download/article/article_20210428170654.pdf
ทรงเดช แสงนิล. (2536). โปงลางจังหวัดกาฬสินธุ์. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาไทยคดี
ศึกษา เน้นมนุษยศาสตร์บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
บุษกร บิณฑสันต์, ขำคม พรประสิทธิ์. (2553). โปงลาง. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์
มหาวิทยาลัย.
ภิภพ ปิ่นแก้ว. (2559). ปฏิบัติดนตรีพื้นบ้านอีสานขั้นพื้นฐาน. มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี: สำนักพิมพ์สาขาวิชา
ดนตรี คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์.
สัญญา สมประสงค์. (2555). การศึกษาการทำเครื่องดนตรีพื้นบ้านอีสาน : กรณีศึกษาหมู่บ้านท่าเรือตำบลท่าเรือ
อำเภอนาหว้า จังหวัดนครพนม. ปริญญานิพนธ์ ศป.ม. (มานุษยดุริยางควิทยา). กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย
มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สุวีริยาสาส์น. (2554). ศิลปินแห่งชาติ พ.ศ. 2528 – 2530. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์กรุงเทพฯ.