สมรรถนะด้านการจัดการสุขภาวะชุมชนของนักศึกษาพยาบาล วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี ตรัง

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสมรรถนะด้านการจัดการสุขภาวะชุมชนตามการรับรู้ของนักศึกษาพยาบาล    วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี ตรัง เปรียบเทียบสมรรถนะด้านการจัดการสุขภาวะชุมชนตามการรับรู้ของนักศึกษาพยาบาลจำแนกตามชั้นปี และประเมินสมรรถนะจริงด้านการจัดการสุขภาวะชุมชนของนักศึกษาพยาบาลชั้นปีที่ 4 กลุ่มตัวอย่าง คือ นักศึกษาพยาบาลชั้นปีที่ 1, 2, 3 และ 4 ปีการศึกษา 2562 จำนวน  200 คน คำนวณกลุ่มตัวอย่างโดยใช้สูตรคำนวณของ ยามาเน่ สุ่มตัวอย่างโดยใช้วิธีแบ่งชั้นภูมิ (Stratified Random Sampling)  ส่วนนักศึกษาพยาบาลชั้นปีที่ 4 ทั้งหมด จำนวน 79 คน ได้รับการประเมินสมรรถนะจริงด้านการจัดการสุขภาวะชุมชนโดยอาจารย์ผู้สอนภาคปฏิบัติ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ แบบสอบถาม โดยได้รับการตรวจสอบความตรงเชิงเนื้อหา โดยผู้เชี่ยวชาญ 3 ท่าน ได้ค่า CVI เท่ากับ 0.83 และตรวจสอบความเชื่อมั่นโดย Cronbach’s alpha coefficient ได้ค่าความเชื่อมั่นของแบบสอบถามทั้งฉบับ เท่ากับ 0.97 วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และวิเคราะห์ความ แปรปรวนทางเดียว (One-way ANOVA) ผลการวิจัย พบว่า 1) นักศึกษาพยาบาลวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี ตรัง มี สมรรถนะด้านการจัดการสุขภาวะชุมชนโดยรวมอยู่ในระดับมาก (M = 3.66, S.D. = 0.75) เมื่อแยกเป็นรายชั้นปี พบว่า นักศึกษาพยาบาล ชั้นปีที่ 1 และ 2 มีสมรรถนะด้านการจัดการสุขภาวะชุมชนโดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง (M = 3.21, S.D. = 1.02 และ M  = 3.48, S.D. = 0.27 ตามลำดับ) ส่วนนักศึกษาพยาบาลชั้นปีที่ 3 และ 4 มีสมรรถนะด้านการจัดการสุขภาวะชุมชน โดยรวมอยู่ในระดับมาก  (M = 3.81, S.D. = 0.53 และ M = 4.22, S.D. = 0.49 ตามลำดับ) 2) เมื่อเปรียบเทียบสมรรถนะด้านการจัดการสุขภาวะชุมชนของ นักศึกษาพยาบาลจำแนกตามชั้นปี พบว่า ชั้นปีที่มีสมรรถนะด้านการบริหารจัดการสุขภาวะชุมชนแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ระดับ .05              มีจำนวน 4 คู่ ได้แก่ ชั้นปี 1 กับ 3 ชั้นปี 1 กับ 4 ชั้นปี 2 กับ 4 และชั้นปี 3 กับ 4 และ 3) สมรรถนะจริงด้านการจัดการสุขภาวะชุมชนของนักศึกษาพยาบาลชั้นปีที่ 4 โดยรวมอยู่ในระดับมาก (M = 4.16, S.D. = .38)