คุณลักษณะความเป็นหน่วยสร้างกริยาเรียงของประโยคภาษาไทยที่เป็นคู่เทียบความหมายของ หน่วยสร้างบุพบทวลี 把ในภาษาจีน

บทคัดย่อ

คำบุพบท把 เป็นคำบุพบทภาษาจีนโดยสมบูรณ์ที่ผ่านกระบวนการกลายเป็นคำไวยากรณ์จากคำกริยา กล่าวคือ ไม่ปรากฏการใช้คำ 把ที่ใช้เป็นกริยาทั่วไปในการสื่อสารภาษาจีนปัจจุบัน เมื่อนำมาเทียบเคียงความหมายกับรูปประโยคภาษาไทยก็มักจะมีการเติมคำกริยาในภาษาไทย เช่น เอา ในตำแหน่งคำบุพบท 把เพื่อให้เกิดการถ่ายทอดโครงสร้างและความหมาย ทั้งนี้ หน่วยสร้างบุพบทวลี 把สามารถถ่ายทอดความหมายได้หลายความหมาย ซึ่งบางความหมายก็ไม่อาจใช้คำ เอา มาเทียบเคียงได้ สำหรับโครงสร้างและความหมายที่สามารถเทียบเคียงโดยใช้คำกริยา เอา ในภาษาไทยอาจนำมาวิเคราะห์ให้เป็นหน่วยสร้างกริยาเรียงได้ แต่ความหมายของหน่วยสร้างบุพบทวลี 把ที่ไม่สามารถวิเคราะห์ให้เป็นหน่วยสร้างกริยาเรียงที่มีคำกริยา เอา เป็นกริยาตำแหน่งที่หนึ่งได้ อาจส่งผลต่อการรับรู้และความเข้าใจความหมายของหน่วยสร้างดังกล่าว งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาคุณลักษณะความเป็นหน่วยสร้างกริยาเรียงของประโยคภาษาไทยที่เป็นคู่เทียบความหมายของหน่วยสร้างบุพบทวลี 把ในประเภทความหมายต่าง ๆ ด้วยวิธีการกำหนดลักษณะร่วมและจัดประเภทความหมายของหน่วยสร้างบุพบทวลี 把ที่อ้างอิงจากตำรา 现代汉语八百词 (ภาษาจีนสมัยใหม่ 800 คำ ฉบับปี ค.ศ. 1980) และนำประเภทความหมายของแต่ละกลุ่มมาวิเคราะห์ใหม่ตามคุณสมบัติหน่วยสร้างกริยาเรียงต้นแบบ และเสนอข้อสังเกตที่เป็นประโยชน์ในการสร้างความเข้าใจความหมายของหน่วยสร้างบุพบทวลี 把ในภาษาจีนผ่านแนวคิดเรื่องหน่วยสร้างกริยาเรียงภาษาไทย

            ผลการวิจัยพบว่า ความหมายของหน่วยสร้างบุพบทวลี 把ที่สามารถเทียบได้กับหน่วยสร้างกริยาเรียงภาษาไทย คือความหมายสื่อการเคลื่อนย้าย (displacement) และความหมายสื่อเหตุให้เกิด (causative) ความหมายสื่อการเคลื่อนย้ายของหน่วยสร้างบุพบทวลี 把เทียบได้กับหน่วยสร้างกริยาเรียงต้นแบบภาษาไทย และความหมายสื่อเหตุให้เกิดอาจเทียบได้ทั้งกับหน่วยสร้างกริยาเรียงต้นแบบและชายขอบในภาษาไทย แต่ความหมายสื่อการจัดการ (disposal) ของหน่วยสร้างบุพบทวลี 把ไม่สามารถเทียบได้กับหน่วยสร้างกริยาเรียงภาษาไทย เนื่องจากเมื่อเทียบโครงสร้างเป็นภาษาไทยแล้วจะปรากฏคำกริยาเพียงตำแหน่งเดียว ซึ่งไม่ใช่คุณสมบัติพื้นฐานของหน่วยสร้างกริยาเรียง