เหล้าในอายุรเวท: เหล้าในอายุรเวท

Wutthiphong Thawinsombat; Chainarong Klinnoi

Authors

Wutthiphong Thawinsombat Sanskrit Studies, Department of Oriental Languages, Graduate School Silpakorn University, Thailand
Chainarong Klinnoi Department of Oriental Languages, Faculty of Archaeology, Silpakorn University, Thailand

Keywords:

Alcohol, Ayurveda, Aṣṭāṅgahṛdya, เหล้า, อายุรเวท, อัษฏางคหฤทยะ

Abstract

This research aimed to study the content of alcohol as appeared in Ayurvedic text through a thorough study of Aṣṭāṅgahṛdya that is the India’s Arurvedic Sanskrit text. It was found that there are 15 types of alcohol which are 1) alcohol that made from rice or grains are Surā, Yavasurā, Ariṣṭa, Dhanyāmla and Sauvīraka; 2) alcohol that made from plants are Vāruṇī, Vaibhītaka Surā, Sukta and Śanḍākī; 3) alcohol that made from fruits are Mārdavīka and Khārjūra; and 4) alcohol that made from sugar are Śarkara, Gauḍa, Sīdhu and Madhavāsava. These alcohols have different medicinal properties depending on main ingredients of each type of alcohols. The principle of Ayurveda states that drinking alcohol provides both pro and cons for physical health. However, drinking alcohol must be properly practiced along with holistic health care. It can provide a good health in both physically life and mind and achieve true Ayurvedic goals.

References

กฤตยา ไชยนอก. (มิถุนายน 2559). อินทผาลัม อินทผลัม ผลไม้ให้พลังงาน. สืบค้นจาก https://pharmacy.mahidol.ac.th/th/knowledge/article/อินทผลัมผลไม้เพิ่มพลัง.

กรุณา-เรืองอุไร กุศลาสัย. (2560). ภารตวิทยา (พิมพ์ครั้งที่ 3 ปรับปรุงแก้ไขเพิ่มเติม). กรุงเทพฯ: ศยาม.

กิตติธัช ศรีฟ้า. (2561). พระอินทร์ในบริบทสังคมไทย. วารสารศิลป์ พีระศรี, 6(1), 71.

คณะอนุกรรมการจัดทำตำราอ้างอิงยาสมุนไพรในคณะกรรมการคุ้มครองและส่งเสริมภูมิปัญญาการแพทย์แผนไทย. (2558). ตำราอ้างอิงยาสมุนไพรไทย เล่ม 1. กรุงเทพฯ: อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.

จำลอง สารพัดนึก. (2530). ประวัติวรรณคดีสันสกฤต. กรุงเทพฯ: ภาควิชาภาษาตะวันออก คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร.

ชิสา สรวิสูตร. (2560). โรคหัวใจ รักษาได้. กรุงเทพฯ: เอ็ดดูเคชั่น ไมนด์ ไลน์ มัลติมีเดีย.

เฉลียว ปิยะชน. (2537). อายุรเวท ศาสตร์แห่งชีวิต (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สถาบันการแพทย์แผนไทย กรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข.

ธงชัย ตั้งเปรมศรี. (2555). อ้อย. กรุงเทพฯ: นานมีบุ๊คส์.

ธรรมนิตย์ ชำนาญ. (2552). คัมภีร์ยาสมุนไพรไทย: ตำรับหมอพร กรมหลวงชุมพรเขตรอุดมศักดิ์. กรุงเทพฯ: ไทยควอลิตี้บุคส์.

ทัทยา อนุสสร. (2554). ทุกอาหารเป็นยา ถ้ากินเป็น (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มติชน.

เทพินทร์ พัชรานุรักษ์. (2541). พฤติกรรมการบริโภคสุรา. กรุงเทพฯ: สำนักพัฒนาวิชาการแพทย์ กรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข.

บำรุง คำเอก. (2558). มนตรา โรคา ในคัมภีร์อาถรรพเวท. ใน ศิริสาร เหมือนโพธิ์ทอง (บ.ก.), ภูมิปัญญาอาเซียน เวชศาสตร์ในจารึกและเอกสารโบราณ. กรุงเทพฯ: ภาควิชาภาษาตะวันออก คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร.

ฟื้น ดอกบัว. (2545). ปวงปรัชญาอินเดีย. กรุงเทพฯ: ศยาม.

ภาศิริ ม่วงศิริกุล. (2562). การศึกษาฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระ และสารประกอบฟีนอลรวมของสารสกัดอินทผลัม (สารนิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการชะลอวัยและฟื้นฟูสุขภาพ). วิทยาลัยการแพทย์บูรณาการ มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์, กรุงเทพฯ. สืบค้นจาก http://libdoc.dpu.ac.th/thesis/Pasiri.Mua.pdf

วิมลศิริ ร่วมสุข. (2522). ประวัติวรรณคดีสันสกฤตยุคพระเวท. กรุงเทพฯ: สหสยามพัฒนา.

ศีขริน. (2550). อายุรเวท ศาสตร์แห่งชีวิต (พิมพ์ครั้งที่ 3). สมุทรปราการ: เรือนบุญ.

สมพร ภูติยานันต์. (2542). ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับการแพทย์แผนไทย ว่าด้วยสมุนไพรกับการแพทย์แผนไทย (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: คณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

สุรธัชนุกูล นุ่นภูบาล. (2561). สุรากับความเป็นมายาคติในบริบทสังคมไทย. วารสารมนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย, 1(2), 97-106.

ยู อินทุลาล. (2557). อายุรเวท: ภูมิปัญญาโบราณในยุคโลกาภิวัตน์. ใน โสภณา ศรีจำปา และ อมรชีพ โลชัน (บ.ก.), อายุรเวท ภูมิปัญญาโบราณในยุคโลกาภิวัตน์. นครปฐม: ศูนย์ภารตะศึกษา สถาบันวิจัยภาษาและวัฒนธรรมเอเชีย มหาวิทยาลัยมหิดล.

อาจารยะ พาลกฤษณะ. (2560). คู่มือปฏิบัติเพื่อสุขภาพ ศาสตร์แห่งอายุรเวท ศาสตร์แห่งชีวิต [A Practical Approach to The Science of Ayurveda] (ณภัคชา ดัฎธา, ผู้แปล). กรุงเทพฯ: ปัญญาชน.

อารี ถาวรเศรษฐ์. (2546). คติชนวิทยา. กรุงเทพฯ: ศูนย์หนังสือมหาวิทยาลัยราชภัฎสวนสุนันทา.

อุดม จันทะดวง. (2530). การศึกษาเชิงวิเคราะห์เรื่องน้ำโสมและเครื่องดื่มอื่นๆ ในคัมภีร์พระเวท (วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิต). ภาควิชาภาษาตะวันออก บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย,กรุงเทพฯ. สืบค้นจาก http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/71996

Ajmera, Ananta Ripa. (2017). The Ayurveda Way: 108 Practices from the World’s Oldest Healing System for Better Sleep, Less Stress, Optimal Digestion, and More. Massachusetts: Storey Publishing.

Bhattacharya, B. (2015). Everyday Ayurveda. Haryana: Penguin Random House India.

Dash, B Junius. (1987). A Handbook of Ayurveda. Delhi: Concept Publishing.

Dev, S. (2006). Prime Ayurvedic Plant Drugs. New Delhi: Anamaya Publishers.

Frawley, D. (2000). Yoga and Ayurveda. Delhi: Motilal Banarsidass.

Frawley, David and Ranand, Subhash. (2000). Ayurveda, Nature’s Medicine. USA: Lotus Press.

Handa, Parvesh. (2006). Naturopathy And Yoga. New Delhi: Gyan Publishing House.

Kapoor, L.D. (1990). CRC Handbook of Ayurvedic Medicinal Plants. Florida: CRC Press.

Kham-ek, Bumroong. (1995). A Cultural Study of The Atharvaveda Samhita. (Ph.D Thesis). Banaras Hindu University, Varanasi.

Rhyner, Hans. H. (1998). Ayurveda The Gentle Health System. Delhi: Motilal Banarsidass.

Singh, Jagdev. (2017, February 11). Asava and Arishta – Ayurvedic Fermented Formulations. Retrieved from https://www.ayurtimes.com/asava-arishta/.

Spear, Heidi. E. (2011). The Everything Guide to Ayurveda. New York: Simon and Schuster.

Weis-Boheln, S. (2018). Ayurveda Beginner’s Guide. USA: Althea Press.

Alcohol in Ayurveda