Lexical variation, Thai Phuan language by age, Thung Hong Subdistrict, Mueang District, Phrae Province
การแปรการใช้คำศัพท์ภาษาไทยพวนตามอายุ ตำบลทุ่งโฮ้ง อำเภอเมือง จังหวัดแพร่
Keywords:
Lexical variation, Thai Phuan language, Age, การแปรการใช้คำศัพท์, ภาษาไทยพวน, อายุAbstract
This article aimed to study the lexical variation among three generations of Thai Phuan, Thung Hong Sub-district, Mueang District, Phrae Province and to determine whether linguistic attitudes were consistent with lexical changes. The researcher collected the data using 120 semantic units by interviewing.
The results of the first issued study revealed that the same lexical was used in 2 generation speakers was most found and the same lexical was used in 3 generation speakers was less found while the lexical was used in different ways in 3 generations was least found. Most different lexical used found in the third generation. In terms of lexical variation, there was the variation in consonant, vowel and tone sounds. However; in terms of meaning, the meaning of most lexical remained the same. Secondly, according to the attitude survey, most of the Thai Phuan people have a positive attitude towards ethnic language. The results of the study concluded that attitudes were consistent with lexical changes.
References
คลอสเนอร์, วิลเลียม เจ. (2545). “คำสรรพนามไทย : ความซับซ้อนทางภาษา” , ในวัฒนธรรมไทย ในช่วงการเปลี่ยนแปลง. กรุงเทพฯ : มูลนิธิ เจมส์ เอช.ดับเบิลยู ทอมป์สัน ในพระอุปถัมน์ของสมเด็จ พระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี.
จริยา เสียงเย็น และสุวัฒนา เลี่ยมประวัติ. (2560). การแปรการใช้ศัพท์ของคนสามระดับอายุในภาษาผู้ไทกะป๋อง จังหวัดสกลนคร ประเทศไทย. วารสารฉบับภาษาไทย สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ, 10(1), 260-264.
ชญานนท์ แสงศรีจันทร์. (2541). การศึกษาวิเคราะห์การใช้คำของคนไทลื้อสามระดับอายุ ที่อำเภอเชียงคำ จังหวัดพะเยา (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศิลปากร, นครปฐม.
ปราณี กุลละวณิชย์. (2535). ภาษาทัศนา (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: โครงการผลิตตำราคณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พิณรัตน์ อัครวัฒนากุล. (2555). การแปรและการเปลี่ยนแปลงทางศัพท์และเสียงในภาษาไทถิ่นที่พูดในจังหวัด น่าน. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
เรืองเดช ปันเขื่อนขัติย์. (2531). ภาษาถิ่นตระกูลไทย (พิมพ์ครั้งที่ 2). นครปฐม: โรงพิมพ์แห่งมหาวิทยาลัยมหิดล.
วิเชียร วงศ์วิเศษ. (2517). ไทยพวน. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์องค์การทหารผ่านศึก.
วิไลวรรณ ขนิษฐนันท์. (2519). ภาษาและภาษาศาสตร์. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
วิไลศักดิ์ กิ่งคำ. (2551). ภาษาไทยถิ่น (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
วีระพงศ์ มีสถาน. (2539). สารานุกรมกลุ่มชาติพันธุ์พวน สถาบันวิจัยภาษาและวัฒนธรรมเพื่อพัฒนาชนบท. มหาวิทยาลัยมหิดล.
ศักดิ์ชาย รัชตวรคุณ. (ม.ป.ป.). ตำนานไทยพวนทุ่งโฮ้ง.
ศิริชัย หอมดวง และ ศุภกิต บัวขาว. (2559). การแปรของเสียงพยัญชนะภาษาไทยพวน อำเภอบ้านเผือ จังหวัดอุดรธานี. วารสารบัณฑิตศึกษา มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 5(1),134-135.
ศรินยา จิตบรรจง และ ดุษฎี กองสมบัติ. (2551). การเปลี่ยนแปลงการใช้คำศัพท์ ภาษาญ้อของชาวบ้านท่า ขอนยาง ตำบลท่าขอนยาง อำเภอกันทรวิชัย จังหวัดมหาสารคาม, มหาสารคาม: ภาควิชาภาษาไทยและภาษาตะวันออก คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สมทรง บุรุษพัฒน์. (2543). ภูมิศาสตร์ภาษาถิ่น (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). สถาบันวิจัยภาษาและวัฒนธรรมเพื่อพัฒนาชนบท มหาวิทยาลัยศิลปากร, นครปฐม.
สายัณ สวมทอง. (2544). คำศัพท์ภาษาไทยถิ่นของคนสามระดับอายุ ในตำบลควนธานี อำเภอกันตัง จังหวัดตรัง (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยทักษิณ, สงขลา.
อนงค์นาฏ บุญแก้ววรรณ. (2545). วิเคราะห์การใช้ศัพท์และการแปรของภาษาไทยถิ่นใต้ในบุคคลสามระดับอายุ : ศึกษาเฉพาะกรณีเขตพื้นที่ลุ่มน้ำปากพนัง จังหวัดนครศรีธรรมราช. สาขาวิชาภาษาไทยมหาวิทยาลัยทักษิณ.
อมรา ประสิทธิ์รัฐสินธุ์. (2544). ภาษาศาสตร์สังคม. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อมรา ประสิทธิ์รัฐสินธุ์. (2548). ภาษาในสังคมไทย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อมรา ประสิทธิ์รัฐสินธุ์. (2549). พินิจไทย ไตรภาค ปฐมภาค : ภาษา. กรุงเทพ ฯ: สถาบันไทยศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Brown, J. (1965). From Ancient Thai to Modern Dialects. Bangkok: Social Science association Press of Thailand.
Chamberlain, R. (1975). A New Look as the History Classification of the Tai Language. lanxang Heritage, 5(3), 45-48.
Croft. (2000). Explaining Language Change an Evolutionary Approach. Longman: Pearson Education.
Labov, W. (1972). Sociolinguistic patterns. Pennsyivania : University of Pennsylvania Press.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2022 JOURNAL OF LANGUAGE, RELIGION AND CULTURE
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.