CAREER EXPANSION TO ADD VALUE FROM RICEBERRY TO ICE CREAM

Main Article Content

Waewdao Jhongkonnee

Abstract

This article aims to develop an ice cream product and study the acceptance of a healthy ice cream made from Riceberry rice, as well as to examine the nutritional value of the ice cream. Data was collected through brainstorming meetings, experiments, and surveys. The research tools included questionnaires. Statistical analysis was conducted using percentage, mean, standard deviation, and t-test (t-test). The research results showed that the healthy ice cream product made from Riceberry rice and Thapthim Chumphae rice, in amounts of 20, 40, and 60 grams, was boiled with 400 grams of water at a temperature of 80 degrees Celsius with the lid closed for 10, 20, and 30 minutes, then used to replace coconut milk in different ratios in the ice cream formulas. The consumer satisfaction was then tested with 400 participants in Hua Hin district, Prachuap Khiri Khan Province. The test results found that the average liking score for all 3 ice cream formulas in all aspects was at the level of liking moderate to liking very much (= 6.77–7.33). The third formula of ice cream contains coconut milk, Riceberry water, Tubtim Chum Phae rice juice, corn starch, sugar, salt, and vanilla were 60.98, 17.42, 8.71, 0.87, 11.67, 0.17, and 0.17 percent, with total liking scores closest to the control ice cream formula.


Results of nutritional analysis found that the nutritional value of 100 grams of riceberry ice cream would provide 965.65 kilocalories of energy, 87.47 grams of carbohydrates, 65.45 grams of fat, and a small amount of vitamin B, vitamin C, and calcium.

Article Details

How to Cite
Jhongkonnee , W. . (2024). CAREER EXPANSION TO ADD VALUE FROM RICEBERRY TO ICE CREAM . Journal of Liberal Art of Rajamangala University of Technology Suvarnabhumi, 6(3), 803–816. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/art/article/view/277837
Section
Research Articles

References

กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2563). สถิตินักท่องเที่ยว. สืบค้น 20 กรกฎาคม 2565 จาก

https://www.mots.go.th/more_news_new.php?cid=411.

ณพศักดิ์ เจิมมงคล, ปฏิภาณ จันทรนารา, ปวริศ สุทธิเสรีสกุล, ปัณณธร ธารอุไรกุล, สุริโย มีนาม และ ณัฐธญาณ์ ศรีสุวอ. (2565). ผลของจมูกข้าวต่อคุณภาพของไอศกรีมและความคิดเห็นของผู้บริโภคในการทำธุรกิจ. วารสารวิจัยมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย, 14(2), 343-357.

ทาริกา สระทองคำ, อนงค์ ไต่วัลย์ และอมร ถุงสุวรรณ. (2565). รูปแบบการพัฒนาผลิตภัณฑ์ของกลุ่ม

วิสาหกิจชุมชนที่ตอบสนองความต้องการลูกค้าในยุคอนาคต. วารสารวิจัยมหาวิทยาลัยเวส

เทิร์น มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 8 (1), 239-250.

นาตยา อังคนาวิน,ทวีศักดิ์ เตชะเกรียงไกร, ทัศนีย์ ลิ้มสุวรรณ. (2562). ผลของการใช้สตีเวียและมอลทิทอลต่อสมบัติทางเคมี-กายภาพ การทดสอบทางประสาทสัมผัส คุณค่าทางโภชนาการ และฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระของเชอร์เบทหม่อน.วารสารมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ สาขาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี, 11(22) 343-357.

เบญจางค์ อัจฉริยะโพธา. (2558). การพัฒนาไอศกรีมเพื่อสุขภาพของผู้สูงอายุ.วารสารวิจัยและพัฒนา

วไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, 10(1), 107-121.

ปราณี อ่านเปรื่อง. (2557). หลักการวิเคราะห์อาหารด้วยประสาทสัมผัส. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ :

จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

พัชร์ศศิ ศรีพิพัฒน์พรกุล และจุฑามาศ พีรพัชระ. (2567). เส้นทางท่องเที่ยวสู่การท่องเที่ยวเชิง

วัฒนธรรมอาหารชุมชนกุฎีจีน. วารสารศิลปศาสตร์ราชมงคลสุวรรณภูมิ, 6(1), 179-200.

พิมพ์ระวี โรจน์รุ่งสัตย์. (2561). การพัฒนารูปแบบการจัดการภาพลักษณ์อาหารท้องถิ่นเพื่อเสริมสร้าง

ความจงรักภักดีของนักท่องเที่ยวในจังหวัดเพชรบุรี. วารสารวิชาการการท่องเที่ยวไทยนานาชาติ, 14(1), 152-167.

วิวรณ์ วงศ์อรุณ, จารุวรรณ เม่งก่วง และมนัสนันท์ เม่งก่วง. (2558). การพัฒนาภูมิปัญญาพื้นบ้านใน

การใช้ประโยชน์ด้านอาหารจากพืชท้องถิ่นเพื่อสร้างมูลค่าเพิ่ม:กรณีศึกษาพืชสมุนไพรว่านหาง

จระเข้. ใน รายงานการวิจัย. ประจวบคีรีขันธ์: มหาวิทยาลัยราชมงคลรัตนโกสินทร์.

วิวรณ์ วงศ์อรุณ. (2560). การแปรรูปผลิตภัณฑ์อาหารและเครื่องดื่มจากว่านหางจระเข้ ของกลุ่มแม่บ้าน

ป่าเสลาเขานกกระจิบตําบลทับใต้อําเภอหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์. วารสารมหาวิทยาลัยนครพนม, 7(3), 63-70.

ศูนย์วิทยาศาสตร์ข้าว. (2563). ข้าวไรซ์เบอร์รี. สืบค้น 12 สิงหาคม 2565 จาก

https://dna.kps.ku.ac.th/index.php/research-develop/rice-breeding-lab/riceberry-variety.

สุดาภรณ์ สีแก้ว, อุมาพร สนองคุณ, ศรันย์ เชื้อแฉ่ง และสิรินทร์เทพ วิจิตรประภาพงษ์. (2559).

ผลิตภัณฑ์ไอศกรีมถั่วแระญี่ปุ่น. ใน รายงานการวิจัย. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม.

สุนัน ปานสาคร และจตุรงค์ ลังกาพินธุ์. (2561). ผลของการแปรรูปและการให้ความร้อนต่อสมบัติการ

ต้านอนุมูลอิสระและคุณภาพของเครื่องดื่มข้าวมอลต์จากข้าวพันธุ์ไรซ์เบอร์รี. วารสาร

วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี (ววท.), 9(1), 120-123.

สุพิน สุโพธิ์, อิทธิพัทธ์ นิธิโชติชัยอมร, นฤเบศ ไหลแดง และจิระพงษ์ ไชยเดช. (2561). ผลิตภัณฑ์ไอศกรีมข้าวไรซ์เบอรี่เสริมถั่วแดง. ใน รายงานการวิจัย. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม.

เสงี่ยม บุญพัฒน์ และอรวรรณ บุญพัฒน์. (2566). การประเมินศักยภาพการท่องเที่ยวเชิงอาหารใน

จังหวัดเชียงราย ภายใต้แนวคิดเศรษฐกิจ BCG. วารสารศิลปศาสตร์ราชมงคลสุวรรณภูมิ, 5(3), 679-702.

อุทัยวรรณ ฉัตรธง. (2555). ผลของรําข้าวต่อคุณภําพของไอศกรีมกะทิลดไขมัน.วารสารวิจัยราชภัฏพระนคร, 7(1), 44-51.

Legassa, O. (2020). Ice cream Nutrition and Its Health Impacts. International Journal of

Food and Nutritional Science. 7 (1), 19-27.

Seong, G.U., Kim, J. Y., Kim, J.S., Jeong, S.U., Cho, J.H., Lee, J.Y., …& Kang, J.W. (2023).

Quality Characteristics of Rice-Based Ice Creams with Different Amylose

Contents. Foods, 12(7), 1518.