A FACTOR ANALYSIS OF NECESSARY COMPETENCIES OF TEACHERS IN VUCA WORLD UNDER PRIMARY EDUCATIONAL SERVICE AREA OFFICE NAKHON PATHOM
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The research aimed to analyze factors of necessary competencies of teachers in VUCA World (Volatility, Uncertainty, Complexity and Ambiguity: VUCA) under Primary Educational Service Area Office Nakhon Pathom. The sample group of this research consisted of 364 primary teachers under Primary Educational Service Area Office Nakhon Pathom chosen with multi-stage random sampling. The research instrument used for collecting data was a five-point Likert scale questionnaire with the reliability of .94. The data were analyzed by using the statistical analysis of mean, standard deviation, and first order confirmatory factor analysis.
The research results revealed that the overall mean of factors analysis of necessary competencies of teachers in VUCA World under Primary Educational Service Area Office Nakhon Pathom was at the highest level which was comprised of moral competency, perspective and positive attitude competency, confidence to overcome uncertain situations competency, self-directed competency, educational leadership competency, ability to prioritize crisis competency, flexibility in learning management competency, and teamwork competency. Moreover, factor analysis of necessary competencies of teachers in VUCA World under Primary Educational Service Area Office Nakhon Pathom that the model in accordance was fit with the empirical data with Chi-square = 10.85, p = .37, df = 10, = 1.08, GFI = .99, AGFI = .97, NFI = 1.00, CFI = 1.00, RMSEA = .015, RMR = .013
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กมลวรรณ จันทร. (2564). การบริหารสถานศึกษายุคโลกพลิกผัน ฉลาดรู้เท่าทันดิจิทัล. การประชุมวิชาการนาเสนอผลงานวิจัยระดับชาติและนานาชาติ, 14(1), 1002.
จตุรงค์ กอบแก้ว. (2565). VUCA World โลกที่ผันผวนและสลับซับซ้อนยิ่งกว่า Disruption. สืบค้น 25 ตุลาคม 2565. จาก https://www.salika.co/2022/07/29/vuca-world/.
ฉัตรชัย ตวงรัตนพันธ์. (2565). จาก VUCA world สู่ BANI. สืบค้น 30 พฤศจิกายน 2565. จาก https://www.bangkokbiznews.com/blogs/business/business/1033959.
ชูชาติ มงคลเมฆ. (2561). การพัฒนารูปแบบการพัฒนาสมรรถนะครูแบบมีส่วนร่วมของโรงเรียนในสังกัดสานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 3. (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา.
ธนวิชญ์ แก่นท้าว. (2561). การบริหารแบบมุ่งผลสัมฤทธิ์ที่มีประสิทธิผลของโรงเรียนขนาดเล็กในภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนบน. วารสารวิชาการสถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค, 3(2), 90.
ธนิกานต์ สุขวัฒน์. (2560). ปัจจัยที่ส่งผลต่อสมรรถนะหลักของบุคลากรครูที่ปฏิบัติงานในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชลบุรี เขต 1. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต) ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา.
ธนกฤต อั้งน้อย. (2563). รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะครูใหม่ในศตวรรษที่ 21 ตามแนวคิดโรงเรียนเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้. (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยนเรศวร.
พจนารถ พรเจริญวิโรจน์. (2561). แนวทางการพัฒนาสมรรถนะมุ่งผลสัมฤทธิ์ของครูสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, 12(3), 240.
พิชชาภา เกาะเต้น. (2563). ผลกระทบของการทำงานเป็นทีม ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง และการรับรู้การสนับสนุน จากองค์การ ที่ส่งผลต่อความผูกพัน และประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานของพนักงาน บริษัท โตโยต้านครธน จำกัด. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). นครปฐม: ศิลปากร.
ภัทราพร มหาพรหม. (2562). การนำเสนอแนวทางการพัฒนาสมรรถนะครูศูนย์พัฒนาเด็กเล็กสังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จังหวัดอ่างทอง. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). สงขลา: สงขลานครินทร์.
มักตา จะปะกิยา. (2561). รูปแบบความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของสมรรถนะครูสามัญในโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลามสังกัดสานักงานการศึกษาเอกชน อำเภอเมือง จังหวัดปัตตานี. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). สงขลา: สงขลานครินทร์.
มัลลิกา จอมจันทรกานต์. (2561). การพัฒนาสมรรถนะครูมัธยมศึกษาสู่ประชมคอาเซียน. (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยนเรศวร.
มารุต ทรรศนากุล. (2560). ปัจจัยเชิงสาเหตุของการนิเทศที่มีอิทธิพลต่อสมรรถนะครูที่สอนในโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษาโครงการโรงเรียนประชารัฐ. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วนิดา ภูวนารถรักษ์. (2553). สมรรถนะครูไทย. วารสารรามคำแหง. 26(5): 61-71.
วิศิษฐ์ ศรีวิชัยรัตน์. (2552). คุณภาพครูและคุณภาพการศึกษา. สืบค้น 15 ธันวาคม 2565. จาก https://www.tci-thaijo.org/index.php/rpu/article/view/11262.
วรรณนิภา วงศ์วาสดิ์. (2560). การพัฒนาแนวทางเสริมสร้างสมรรถนะครูด้านการบริหารจัดการชั้นเรียนสำหรับสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 24. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ศิริชัย กาญจนาวาสี, ทวีวัฒน์ ปิตยานนท์, และดิเรก ศรีสุโข. (2551). การเลือกใช้สถิติที่เหมาะสมสำหรับการวิจัย. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุภาพร โทบุตร. (2563). ปัจจัยการทำงานเป็นทีมที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพในการปฏิบัติงาน.(วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
สำนักงานเลขาธิการคุรุสภา. (2562). กรอบสมรรถนะครูเอเชียตะวันออกเฉียงใต้(ซี-ทีซีเอฟ). กรุงเทพมหานคร: บริษัท ออนป้า จำกัด.
อริยา คูหา และ หริรักษ์ แก้วกับทอง. (2559). สมรรถนะความเป็นครูของนักศึกษาคณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์. ใน รายงานวิจัย. สงขลา: มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
อุษา พรหมรินทร์. (2561). การปฏิบัติตามจรรยาบรรณวิชาชีพครูของครูในสถานศึกษาของรัฐ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพระนครศรีอยุธยา เขต 2. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). ปทุมธานี: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
Preeti Nair. (2017). [A Study on Identifying Teaching Competencies and Factors Affecting Teaching Competencies with Special Reference to MBA Institutes in Gujarat]. (Doctor’s Thesis) Gujarat Technological University.
Giles, Sunnie. (2018). How VUCA Is Reshaping The Business Environment, And What It Means For Innovation. สืบค้น 25 ตุลาคม 2565. จาก https://www.forbes.com.
UNESCO. (2022). ยูเนสโกประกาศ ‘การศึกษาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน’ ต้องเป็นองค์ประกอบหลักของระบบการศึกษาทุกระดับภายในปี 2568. สืบค้น 15 ธันวาคม 2565. จาก https://www. sdgmove.com/2021/06/16/berlin-eclaration-on-education-for-sustainable-development-unesco/.