ANTECEDENTS AND CONSEQUENCES OF A DIVERSITY MANAGEMENT CAPABILITY IN THE CONTEXT OF PERCEIVED GENERATIONAL DIFFERENCES: THE HUMAN RESOURCES MANAGER IN INDUSTRY IN PHRA NAKHON SRI AYUTTHAYA PROVINCE
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The research aimed to study the following: 1) Influences of diversity management capability that affected the human resource excellence of human resources managers in industry in Phra Nakhon Sri Ayutthaya Province, Thailand. 2) Influences of transformational leadership that affected the diversity management capability of human resources managers in industry in Phra Nakhon Sri Ayutthaya Province. 3) Influences of perceived generational differences that affected the relationship between the transformational leadership and diversity management capability of human resources managers in industry in Phra Nakhon Sri Ayutthaya Province. The study was a quantitative research method using a questionnaire (Google Forms) as a research instrument to collect data from 118 organizations in the Ayutthaya Personnel Management Group (APM) (human resources managers) in the Bang Pa-in Industrial Estate, Hi-Tech Industrial Estate, Rojana Industrial Park, Factory Land Wangnoi, and other factories outside the industrial estate. Moreover, the data were analyzed by using frequency, percentage, the mean, standard deviation, validity, reliability, Pearson correlation coefficient, simple regression analysis, and multiple regression analysis.
The results of the data analysis revealed the following: 1) Diversity management capability positively influenced the human resource excellence of human resources managers in industry in Phra Nakhon Sri Ayutthaya Province. 2) Transformational leadership positively influenced the diversity management capability of human resources managers in industry in Phra Nakhon Sri Ayutthaya Province. 3) The perceptions of the generational differences did not affect the relationship between transformational leadership and the diversity management capability of human resources managers in industry in Phra Nakhon Sri Ayutthaya Province.
Finally, the research results could be used a guideline for human resources managers to apply in enhancing the ability to manage diversity through human resource management processes promptly that would lead the organization to human resource excellence.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กล้วยไม้ วันทนัง. (2563). การจัดการความหลากหลายของบุคลากรที่มีผลต่อประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานของพนักงานในบริษัทผู้ให้บริการขนส่งสินค้าทางอากาศแห่งหนึ่ง. วารสารวิชาการสังคมศาสตร์ เครือข่ายวิจัยประชาชื่น, 2(2), 46-61.
เจนนิเฟอร์ ชวโนวานิช. (2562). ความหลากหลายในที่ทำงาน. บทความวิชาการคณะจิตวิทยา. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ชาญวุฒิ วงศ์กาฬสินธุ์. (2556). อิทธิพลของภาวะผู้นำที่มีต่อพฤติกรรมการเป็นสมาชิกที่ดีขององค์การของพนักงานระดับปฏิบัติการ: กรณีศึกษาสถาบันการเงินเฉพาะกิจของรัฐ (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
เถลิงศักดิ์ กลางสาทร. (2560). ความแตกต่างทางเจเนอเรชั่นที่มีผลต่อความสำเร็จทางธุรกิจเพื่อพัฒนาแนวทางการบริหารจัดการความหลากหลายของบริษัท ทีบีเคเค(ประเทศไทย) จำกัด (วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา.
นิภาพร ลิ้มเฉลิม. (2561). แนวทางการบริหารทรัพยากรมนุษย์สู่ความเป็นเลิศของสภากาชาดไทยตามเกณฑ์รางวัลคุณภาพแห่งชาติ (ปริญญานิพนธ์หลักสูตรการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารและการจัดการการศึกษา). กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
พนิดา นิลอรุณ และคณะ. (2560). การบริหารความหลากหลายกับประสิทธิผลของทีมงาน. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, 11(1), 238-239.
มนัสวี ศรีนนท์. (2561). ทฤษฎีเจเนอเรชันกับกรอบวิธีคิด. วารสาร “ศึกษาศาสตร์ มมร” คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย, 6(1), 364-337.
วสันต์ ชวลิตวรกุล. (2560). การศึกษาถึงปัจจัยด้านการบริหารความหลากหลาย (Diversity Management) ที่มีผลต่อการนำองค์กรไปสู่การเป็นองค์กรที่มีสมรรถนะสูง (Hi-Performing Organization) ขององค์กรรัฐวิสากิจ (State Owned Enterprise) ในประเทศไทย (การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). ปทุมธานี:มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
ศุภกิจ จันทร์ตรี. (2562). การพัฒนาภาวะผู้นําและการบริหารเชิงกลยุทธ์ที่ส่งเสริมความเป็นเลิศด้านกีฬาของนักเรียนโรงเรียนกีฬา สังกัดสถาบันการพลศึกษา. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการจัดการและเทคโนโลยีอีสเทิร์น, 16(1), 206–213.
สมพร ปานยินดี และคณะ. (2559). ความสามารถในการจัดการความหลากหลายที่มีต่อผลการดำเนินงานของอุตสาหกรรมอาหารในประเทศไทย. จุฬาลงกรณ์ธุรกิจปริทัศน์, 38(148), 72-75.
สุดารัตน์ พิมลรัตนกานต์. (2560). ปัจจัยด้านภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงที่มีผลต่อการพัฒนาองค์การ. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 10 (1), 1643-1660.
Acc_sriphat (นามแฝง). (2555). การบริหารความหลากหลาย (Diversity Management). สืบค้น 7 พฤษภาคม 2565. จาก http://accsriphat.blogspot.com/2012/02/diversity-management.html.
Cox, T. H., J. R. (1994). Cultural Diversity in Organizations: Theory, Research & Practice. San Francisco, CA: Berrett- Koehler.