TOURISM PATTERNS OF NEW NORMAL IN AYUTTHAYA PROVINCE

Main Article Content

Warisa Thangjai
Sumitra Ruengpeerakul
Tunyathron Varapongpisan

Abstract

The aims of this study were to quantitively analyze the new normal tourism pattern in Ayutthaya province. The sample was 400 tourists traveling in Ayutthaya province. The tool used to collect data was a questionnaire. The statistics used to analyze the data were the frequency, percentage, mean, standard deviation, and factor analysis.


The most popular tourist activity was to worship Luang Pho To at the Wat Phanan Choeng Worawihan. The reason for traveling to Ayutthaya province was for relaxation, for which tourists would normally use their own cars to travel on Saturday and Sunday. Tourists must wear masks at all times when they were at a tourist attraction. Every tourist attraction would provide alcohol gel service points in accordance with the Department of Disease Control directive. These measures for the new normal ensured that the various tourist attractions, establishments, and restaurants obeyed the Hygiene and Safety standards and received certification as an SHA, SHA Plus or SHA Extra Plus establishment. Moreover, the tourism pattern of new normal with DMHTTA measures could be divided into four tourism patterns: 1. Ayutthaya enabled you to taste delicious food; 2. Ayutthaya was                 a charming city of Dharma, a beautiful jewel, and a world heritage city; 3. it was worth exploring Ayutthaya because of its historical sites; and 4. you could relax in Ayutthaya and enjoy the culture of the old city. The eigenvalues for these four tourism patterns were 35.507, 3.680, 2.259, and 1.585, respectively. Moreover, the Cronbach’s Alpha coefficients for these four tourism patterns were 0.972, 0.973, 0.983, and 0.964, respectively.

Article Details

How to Cite
Thangjai, W., Ruengpeerakul, S. ., & Varapongpisan, T. (2022). TOURISM PATTERNS OF NEW NORMAL IN AYUTTHAYA PROVINCE. Journal of Liberal Art of Rajamangala University of Technology Suvarnabhumi, 4(2), 281–292. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/art/article/view/260149
Section
Research Articles

References

กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2565). สถานการณ์การท่องเที่ยวในประเทศ รายจังหวัด ปี 2564. สืบค้น 12 พฤษภาคม 2565. จาก https://www.mots.go.th/more_news_new.php?cid=630.

ธนภูมิ ปองเสงี่ยม และวารัชต์ มัธยมบุรุษ. (2558). แผนพัฒนายุทธศาสตร์การท่องเที่ยวแบบบูรณาการอย่างยั่งยืน จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วารสารอารยธรรมศึกษาโขง-สาละวิน, 6(2), 95-111.

ปิรันธ์ ชิณโชติ และธีระวัฒน์ จันทึก. (2559). รูปแบบการจัดการการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ของสวนผึ้ง. Veridian E-Journal, Silpakorn University (Humanities, Social Sciences and arts), 9(1), 250-268.

วันทนีย์ แสนภักดี. (2562). แนวทางการบริหารจัดการการท่องเที่ยวอยุธยาเมืองมรดกโลก. วารสารวิชาการและวิจัย มหาวิทยาลัยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ, 9(1), 36-49.

วารัชต์ มัธยมบุรุษ. (2562). โครงสร้างของระบบการท่องเที่ยว. วารสารการบริการและการท่องเที่ยวไทย, 14(1), 94-102.

ศฐิฒฎา ธารารัตนสุวรรณ. (2563). ผลกระทบเชื้อไวรัส COVID-19 ต่อวิกฤตการท่องเที่ยวของประเทศไทย (Impact of COVID-19 on Tourism Sector in Thailand). บทความวิชาการสำนักวิชาการ สำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา, 10(15), 1-22.

สิริมา ชัยกูล, จิรโชค วีระสย, เสาวคนธ์ สุดสวาท และวรรณา แผนมุนิน. (2562). รูปแบบการจัดการการท่องเที่ยวเชิงนิเวศโดยชุมชนในพื้นที่ภาคใต้แถบทะเลอันดามัน. วารสารดุษฎีบัณฑิตทางสังคมศาสตร์, 9(2), 376-389.

สุพัตรา คำจันทร์ และนนทิภัค เพียรโรจน์. (2558). รูปแบบการท่องเที่ยวของอำเภอเมือง จังหวัดสุราษฎร์ธานี ในมุมมองของนักท่องเที่ยวชาวไทย. วารสารบริหารธุรกิจศรีนครินทรวิโรฒ, 6(2), 112-122.

Dixit, S.K. (2020). Tourism in Asian Cities. London, UK: Routledge.