การจัดการเรียนรู้เชิงรุกแบบรวมพลังโดยใช้โครงงานเป็นฐาน รายวิชาการเขียนโปรแกรมประยุกต์ทางธุรกิจ การจัดการเรียนรู้เชิงรุกแบบรวมพลังโดยใช้โครงงานเป็นฐาน รายวิชาการเขียนโปรแกรมประยุกต์ทางธุรกิจ

Main Article Content

ลัดดา สวนมะลิ

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ (1) เพื่อศึกษาองค์ประกอบ กระบวนการกิจกรรม สื่อ และการวัดและประเมินผลในการสร้างรูปแบบการเรียนรู้เชิงรุกแบบรวมพลังโดยใช้โครงงานเป็นฐานรายวิชาการเขียนโปรแกรมประยุกต์ทางธุรกิจ และ (2) เพื่อศึกษาผลการใช้รูปแบบการเรียนรู้เชิงรุกแบบรวมพลังโดยใช้โครงงานเป็นฐานในการพัฒนาทักษะทางปัญญา และทักษะความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลและความรับผิดชอบของผู้เรียนรายวิชาการเขียนโปรแกรมประยุกต์ทางธุรกิจ จำนวน 38 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แผนการเรียนรู้รายวิชาการเขียนโปรแกรมประยุกต์ทางธุรกิจ และแบบสอบถาม แล้วนำมาวิเคราะห์ข้อมูลเพื่อหาค่าสถิติ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่า t-test ผลการวิจัย พบว่า องค์ประกอบของรูปแบบการเรียนรู้เชิงรุกแบบรวมพลังโดยใช้โครงงานเป็นฐาน ได้แก่ (1) ภูมิหลังของนักศึกษาก่อนเข้าศึกษา (2) ความต้องการในการเรียนหลักสูตรบริหารธุรกิจบัณฑิต สาขาวิชาคอมพิวเตอร์ธุรกิจ (3) ความต้องการในการเรียนรายวิชาการเขียนโปรแกรมประยุกต์ทางธุรกิจ (4) กระบวนการจัดกิจกรรมเชิงรุกแบบรวมพลัง (5) การทำโครงงาน และ (6) การวัดและประเมินผล โดยมีขั้นตอนการเรียนการสอนของรูปแบบการเรียนรู้เชิงรุกแบบรวมพลังโดยใช้โครงงานเป็นฐาน ได้แก่ ขั้นตอนที่ 1 การเตรียมความพร้อม ขั้นตอนที่ 2 วิเคราะห์ความพร้อมของนักศึกษา ขั้นตอนที่ 3 จัดกิจกรรมการเรียนรู้เชิงรุกแบบรวมพลัง ขั้นตอนที่ 4 จัดทำโครงงาน และ ขั้นตอนที่ 5 การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ระหว่างผู้เรียน และผลการวิเคราะห์เปรียบเทียบทักษะทางปัญญา ทักษะความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลและความรับผิดชอบ ก่อนและหลังการจัดการเรียนรู้เชิงรุกแบบรวมพลังโดยใช้โครงงานเป็นฐาน พบว่า ค่าเฉลี่ยทั้งทักษะทางปัญญา และทักษะความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลและความรับผิดชอบหลังการจัดการเรียนรู้สูงกว่าก่อนการจัดการเรียนรู้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05

Article Details

บท
บทความวิจัย

References

กานต์ อัมพานนท์. (2561). การพัฒนารูปแบบการเรียนรู้เชิงรุกที่ส่งเสริมทักษะการคิด วิชาความเป็นครู สำหรับนักศึกษาคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบูรณ์. วารสารราชภัฏเพชรบูรณ์สาร. 20(2). 88-100.

ไกยสิทธิ์ อภิระติง. (2563). รูปแบบการเรียนการสอนแบบห้องเรียนกลับด้านด้วยการจัดการเรียนรู้เชิงรุก แบบรวมพลัง โดยมีพี่เลี้ยงร่วมกับการเรียนรู้โดยใช้โครงงานเป็นฐาน. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์. 14(2). 29-40

เขมณัฏฐ์ มิ่งศิริธรรม. (2554). การบูรณาการวิธีการเรียนแบบร่วมมือกับการเรียนร่วมกัน. Veridian E-Journal SU. 4(1). May - August 2011. กลุ่มมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. 435-444.

ณัฐพร สุดดี. (2561). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนการสอนพลศึกษาตามแนวคิดการเรียนรู้เชิงรุกร่วมกับวีดิทัศน์ต้นแบบเพื่อส่งเสริมทักษะการสอนและความตระหนักในการสอนกีฬาพื้นเมืองไทยสำหรับนิสิตครู. รายงานการวิจัยคณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

บุญส่ง หาญพานิช. (2558). การจัดการเรียนรู้เชิงรุกจากทฤษฎีสู่การปฏิบัติ. กรุงเทพฯ : จิรวัฒน์เอ็กซ์เพรส.

พิมพันธ์ เดชะคุปต์ และพเยาว์ ยินดีสุข. (2561). การเรียนรู้เชิงรุกแบบรวมพลังกับ PLC เพื่อการพัฒนา. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

เยาวเรศ ภักดีจิตร. (2557). Active Learning กับการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. เอกสารประกอบการเสวนาทางวิชาการ “วันส่งเสริมวิชาการสู่คุณภาพการเรียนการสอน”. มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์. สืบค้นเมื่อ 28 พฤษภาคม 2563 จาก apr.nsru.ac.th/Act_learn/myfile/27022015155130_article.docx

รัศมี ศรีนนท์, อุดมกฤษฎิ์ ศรีนนท์, วิภารัตน์ ยมดิษฐ์, และกรรณิการ์ กิจนพเกียรติ. (2561). การจัดการเรียนรู้เชิงรุกในยุคไทยแลนด์ 4.0. วารสารการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร. 9(2). 311-341.

วรางคณา เรียนสุทธิ์. (2560). การศึกษาภูมิหลังและพฤติกรรมของนิสิตระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยทักษิณที่มีสถานภาพปกติและรอพินิจ โดยใช้การทดสอบโฮเทลลิ่งทีกำลังสอง. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี. 19(2). 144-158.

สิทธิพงษ์ สุพรม. (2561). การพัฒนาความสามารถในการเรียนรู้เชิงรุกในศตวรรษที่ 21 สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น. วารสารวิจัยและประเมินผลอุบลราชธานี. 7(2): 49-58.

อัญชลี ทองเอม. (2561). การเรียนรู้โดยใช้โครงงานเพื่อพัฒนาผู้เรียนในศตวรรษที่ 21. วารสารวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์ มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. 8(3). 186-198.

Dolan, E. L. (2015). Biology Education Research 2.0. CBE Life Sciences Education, 14(4), ed1. doi:10.1187/cbe.15-11-0229.

Kustyarini, K. (2020). Self Efficacy and Emotional Quotient in Mediating Active Learning Effect on Students’ Learning Outcome. International Journal of Instruction, 13(2), 663-676. https://doi.org/10.29333/iji.2020.13245a.