The Effectiveness of Social Welfare Driving in Housing for Vulnerable Groups in Wat Bot District Phitsanulok Province.
Main Article Content
Abstract
This research on The Effectiveness of Social Welfare Driving in Housing for Vulnerable Groups in Wat Bot District Phitsanulok Province, aimed to study the effectiveness of social welfare programs regarding housing, to examine the personal factors influencing the implementation of housing-related social welfare, and to propose recommendations to enhance the effectiveness of housing-related social welfare for vulnerable groups in the Wat Bot District, Phitsanulok Province. The samples were 104 people by employing the questionnaire asking vulnerable housing groups and family members in the Wat Bot District, Phitsanulok Province and 30 interviewees involved in the welfare program implementation process selected from social welfare practitioners focusing on housing. The research results found that 1. Basic personal information of the questionnaire respondents: predominantly female at 52.9%, aged between 41-50 years old at 22.1%, with educational attainment mostly at the middle or high school level at 38.5%, predominantly unemployed at 65.4%, with an average monthly income of less than 5,000 baht at 96.2%, having 4 or more family members at 47.1%, and regarding their ability to self-help, mostly able to help themselves to some extent (household-based group) at 71.2%. 2. The level of effectiveness of housing-related social welfare programs for vulnerable groups in the Wat Bot District, Phitsanulok Province, is highest in terms of policy assistance, rated as high, and lowest in terms of stakeholders involved in welfare provision (sub-district administrators, community leaders, or village elders), rated as moderate.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กุลธิดา ศรีวิเชียร และคณะ. (2564). การสังเคราะห์องค์ความรู้และสถานการณ์การขับเคลื่อนนโยบายสาธารณะ ประเด็นสิทธิด้านสุขภาพของกลุ่มเปราะบาง. วารสารสังคมสงเคราะห์ศาสตร์, 29(1), 177-209.
ฐาณิดาภัทฐ์ แสงทอง และคณะ . (2565). ความต้องการและแนวทางการจัดสวัสดิการเพื่อรองรับการดูแลผู้สูงอายุในพื้นที่ชุมชนบ้านบาละ อำเภอกาบัง จังหวัดยะลา. วารสารนวัตกรรมการศึกษาและการวิจัย, 6(1), 46-60.
ปภัชญา คัชรินทร์. (2561). ความต้องการและระดับความต้องการด้านสวัสดิการสังคม เศรษฐกิจและสุขภาพอนามัยของผู้สูงอายุในเขตพื้นที่ชนบทประเทศไทย. วารสารโรงพยาบาลมหาสารคาม, 15(1), 85-92.
พิสิฐ พูลพิพัฒน์ และสนองวิชญ์ ภูวันทมาตย์. (2562). รูปแบบการจัดสวัสดิการสังคมสำหรับผู้สูงอายุที่ไม่มีกรรมสิทธิ์ในที่อยู่อาศัยในชุมชนเมือง. เรียกใช้เมื่อ 19 กรกฎาคม 2566
ภัทธราวุฒิ โฮนอก. (2564). ประสิทธิผลการจัดบริการสวัสดิการสังคมตามแผนพัฒนาท้องถิ่นขององค์การบริหารส่วนตำบลในอำเภอวานรนิวาส จังหวัดสกลนคร. ใน (วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์). บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
สำนักงานเทศบาลตำบลวัดโบสถ์. (2565). ที่ตั้งและอาณาเขต. เรียกใช้เมื่อ 2566 กันยายน 2566 จาก https://www.watbot.go.th/condition.php
สำนักงานเลขานุการกรม กรมส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการ. (2565). พม. ลงพื้นที่ จ.พิษณุโลก เปิดศูนย์ช่วยเหลือสังคมตำบล พร้อมดึงภาคีเครือข่ายเร่งแก้ปัญหาความยากจนข้ามรุ่น. เรียกใช้เมื่อ 8 สิงหาคม 2566 จาก www.dep.go.th/th/ news/news-release/
สิทธิพันธ์ พูนเอียด และศลทร คงหวาน. (2564). แนวทางการจัดสวัสดิการสังคมขององค์การปกครองส่วนท้องถิ่น เพื่อรองรับสังคมผู้สูงอายุ. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 6(5), 18-30.
สุเทพ คำเมฆ และปฏิมาพร เคลือขอน. (2565). การพัฒนาระบบสวัสดิการชุมชนเชิงบูรณาการเพื่อลดความเหลื่อมล้ำทางคุณภาพชีวิต ให้กับกลุ่มเปราะบางทางสังคมของเทศบาลตำบลสามง่าม อำเภอสามง่าม จังหวัดพิจิตร. วารสารสังคมศาสตร์ปัญญาพัฒน์, 4(3), 97-110.