รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะของผู้บริหารในอุตสาหกรรมการผลิตหม้อแปลงไฟฟ้า
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาสภาพปัญหาและความต้องการในการพัฒนาสมรรถนะของผู้บริหารในอุตสาหกรรมการผลิตหม้อแปลงไฟฟ้ากำลังในประเทศไทย 2) เพื่อวิเคราะห์องค์ประกอบของการพัฒนาสมรรถนะของผู้บริหารในอุตสาหกรรมการผลิตหม้อแปลงไฟฟ้ากำลังในประเทศไทย 3) เพื่อสังเคราะห์กลไกการเสริมสร้างสมรรถนะของผู้บริหารในอุตสาหกรรมการผลิตหม้อแปลงไฟฟ้ากำลังในประเทศไทย และ 4) เพื่อพัฒนาสมรรถนะของผู้บริหารในอุตสาหกรรมการผลิตหม้อแปลงไฟฟ้ากำลังในประเทศไทย การวิจัยนี้เป็นการวิจัยแบบผสมผสาน ประกอบด้วยการวิจัยเชิงปริมาณ ใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบโควต้า โดยกำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างตามเกณฑ์ของแฮร์และคณะ (2010) เก็บกลุ่มตัวอย่างจำนวน 400 รายที่เป็นผู้บริหาร ส่วนการวิจัยเชิงคุณภาพ ใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบอ้างอิงด้วยบุคคลเป็นการแนะนำปากต่อปาก จำนวน 10 ท่านที่เป็นผู้บริหาร เครื่องมือที่ใช้ในการรวบรวมข้อมูลคือ แบบสอบถาม และแบบสัมภาษณ์ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ จำนวน ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และวิเคราะห์โมเดลแบบจำลองสมการโครงสร้าง
ผลการศึกษาพบว่า (1) สภาพปัญหาและความต้องการในการพัฒนาสมรรถนะของผู้บริหารส่วนใหญ่อยู่ในระดับมาก คือ ด้านความรู้ มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ =3.90, S.D.=0.85 (2) องค์ประกอบของการพัฒนาสมรรถนะของผู้บริหาร ลำดับแรกคือ ด้านทัศนคติและคุณลักษณะ มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ =4.06, S.D.=0.86 (3) กลไกการเสริมสร้างสมรรถนะของผู้บริหาร คือ ด้านขั้นการควบคุมและการประเมินผลเชิงกลยุทธ์ มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ =4.25, S.D.=0.79 (4) การพัฒนาสมรรถนะของผู้บริหาร พบว่า มีความกลมกลืนสอดคล้องของรูปแบบจำลองโมเดลการวิจัย ค่าดัชนีวัดระดับความสอดคล้องของโมเดล Chi-square=213.248 df=220 p=.615 CMIN/df=.969 GFI=.956 AGFI=.945 NFI=.966 CFI=1.00 RMSEA=.000 และ RMR=.016
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
สำนักงานนโยบายและแผนพลังงาน. (2563). แผนพัฒนากำลังผลิตไฟฟ้าของประเทศไทยพ.ศ. 2558 – 2579 (PDP2015). กรุงเทพฯ: สำนักงานนโยบายและแผนพลังงาน.
เรวัต สุนทรวิภาต และคณะ (2563). รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะผู้บริหารธุรกิจอุตสาหกรรมยานยนต์สมัยใหม่. วิทยานิพนธ์ บธ.ด. กรุงเทพฯ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.
สุชาดี ธำรงสุข (2563). การพัฒนารูปแบบสมรรถนะของผู้บริหารสนามบินนานาชาติเพื่อการแข่งขันในอุตสาหกรรมการบินยุคดิจิทัล. วิทยานิพนธ์ บธ.ด. กรุงเทพฯ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.
อิทธิศักดิ์ อักษรเวช. (2564). รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะของผู้บริหารสำนักงานที่ดินจังหวัดและสาขาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนกลาง. วิทยานิพนธ์ รป.ด. มหาสารคาม มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
นปภา มณีรัตน์. (2563). รูปแบบสมรรถนะของผู้บริหาร ในการบริหารทรัพยากรมนุษย์ของอุตสาหกรรม ผลิตชิ้นส่วนยานยนต์ ในภาคตะวันออก. วารสารสังคมศาสตร์. 9(1). 60-69.
สุภาพร เพ่งพิศ. (2563). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการสร้างสรรค์นวัตกรรมของพนักงานกลุ่มโรงงานอุตสาหกรรมในจังหวัดนครปฐม. วารสารบริหารธุรกิจและสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง. 3(3). 131-146.
สุพิเชษฐ์ ตองอ่อน และประสพชัย พสุนนส์. (2563). การวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยสมรรถนะของบุคลากรกับการสร้างนวัตกรรมในองค์การ โดยมีการสนับสนุนของผู้นำองค์การเป็นตัวแปรส่งผ่านของบุคลากรมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. RMUTT Global Business and Economics Review. 15(1). 16-25.
พภัสสรณ์ วรภัทร์ถิระกุล. (2562). แรงจูงใจในการปฏิบัติงานของบุคลากรที่มีผลต่อการบริหารงานสำนักงานรักษาความปลอดภัยแห่งชาติ เขตพื้นที่ 13 (กรุงเทพฯ). วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์. 6(1). 486-498.
สุทธิพงค์ แก้วเสน สมนึก วิสุทธิแพทย์ ปรีดา อัตวินิจตระการ และ ทวีศักดิ์ รูปสิงห์. (2565). รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะผู้บริหารในอุตสาหกรรมโรงไฟฟ้าชีวมวลขนาดเล็กมาก. วารสารวิชาการพระจอมเกล้าพระนครเหนือ. 32(4). 1066-1074.
ภาวิดา อภินันท์ธรรม และสมนึก วิสุทธิแพทย์ (2563) ภาวิดา อภินันท์ธรรม และสมนึก วิสุทธิแพทย์. (2563). การพัฒนารูปแบบสมรรถนะของผู้บริหารธุรกิจออนไลน์ในยุคเศรษฐกิจดิจิทัล. วารสารวิชาการพระจอมเกล้าพระนครเหนือ. 30(1). 159-169.
ประภัสสร ไตรลาภวิฒิ, บุษกร วัฒนบุตร, และนันทนา ชวศิริกุลฑล. (2563). แนวทางการพัฒนาทุนมนุษย์ในการขับเคลื่อนองค์กรสู่ความสำเร็จ. วารสารการบริหารการปกครองและนวัตกรรมท้องถิ่น. 4(3). 157-170.
Tsendsuren et al. (2021). Tsendsuren, C., Yadav, P. L., Han, S. H., & Kim, H. (2021). Influence of product market competition and managerial competency on corporate environmental responsibility: Evidence from the US. Journal of Cleaner Production. 304. 127065.
Hair, J.F., Black, W.C., Babin, B.J. and Anderson, R.E. (2010) Multivariate Data Analysis. 7th Edition, Pearson, New York.
Daouk‐Öyry et al. (2021) Daouk‐Öyry, L., Sahakian, T., & van de Vijver, F. (2021). Evidence‐based management competency model for managers in hospital settings. British Journal of Management, 32(4), 1384-1403.
บุญชม ศรีสะอาด และคณะ. (2558). พื้นฐานการวิจัยการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 7). กาฬสินธุ์: ตักสิลาการพิมพ์.
ล้วน สายยศ และอังคณา สายยศ. (2543). การวัดด้านจิตพิสัย. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสานส์น.